Περιοδεύων λαϊκισμός

Πέρασαν -κιόλας- πενήντα, σχεδόν, χρόνια από τότε. Ήταν η 31η Δεκεμβρίου 1975, όταν ο αείμνηστος Ζισκάρ της Γαλλίας, αμέσως μετά το καθιερωμένο πρωτοχρονιάτικο προεδρικό μήνυμα, εμφανίστηκε στην τηλεόραση να μοιράζεται το εορταστικό τραπέζι μιας συνηθισμένης μικροαστικής οικογένειας.

Ένα χρόνο νωρίτερα, ο «εφευρέτης» στην Ευρώπη της τηλεοπτικής μαρκετίστικης πολιτικής μεθόδου «κοντά στους πολίτες» είχε καλέσει τέσσερις σκουπιδιάρηδες να πάρουν πρωινό μαζί, στο Παλέ του Ελυζέ. Παλιά κόλπα αυτά που προσπαθεί να μιμηθεί ο Στέφανος στο ηρωικό Μεσολόγγι, όπως μας έδειξε με την πρόσφατη κούρσα «σφίγγω χέρια και πετάω κοινοτυπίες» σε μια αμερικάνικου τύπου φυγή «τρεις πόλεις σε μια μέρα».

Ας διάβαζε τουλάχιστον μερικούς στίχους του Λόρδου Βύρωνα, που θυσιάστηκε στον ιερό αυτόν τον τόπο. Μια βοήθεια στην κοινή εθνική κουλτούρα τη χρειάζεται. Ό,τι είχε να πει η γιαγιά Αθηνά το είπε με την πράξη της. Και το μήνυμά της ήταν βαρύ και προς όλους μας. Μπέρδεψε ο Στέφανος και τι σημαίνει «φιλότιμο». Δεν κατανοεί ακόμη -και μάλλον πρέπει να του τα εξηγήσει καλύτερα ο κατάλληλος γνωστός του άνθρωπος- πόσο ριζωμένη είναι στην ελληνικότητα η ένδοξη παράδοση των δωρητών, μεγαλύτερων και μικρότερων. Του ξέφυγε ακόμη κι αυτό το «ποιος σας φροντίζει εσάς», ίσως γιατί νόμιζε ότι βρίσκεται σε σπίτι Αμερικανίδας συνταξιούχου στην Φλόριντα.

Βεβαίως, προσέξαμε την άψογη σκηνοθεσία και το ραφινάτο μοντάρισμα για τα σόσιαλ τα μίντια, που καταλήγει σε χολυγουντιανό πλασάρισμα προϊόντος. Κάθε μέρα κάτι να παίζει από «Στέφανο με το πουπουλένιο γιλεκάκι» κι ας γίνονται όλα για μάτια των φόλουερς. Αυτά είναι «κόλπα ζόρικα» που αποδεικνύουν ότι όλα όσα κάνει ο εν λόγω κύριος στηρίζονται και στηρίζουν ένα επίμονο επικοινωνιακό πλάνινγκ, ένας περιοδεύων λαϊκισμός.

Στο μεταξύ, ο αντ’ αυτού στη Βουλή ανάπτυσσε την οικονομική πολιτική στη βάση της οποίας η κατ’ όνομα «αξιωματική» αντιπολίτευση θεωρεί πως απαντά στην ευχή της γιαγιάς Αθηνάς να βρεθεί κάποιος «να σιάξει τον τόπο». Αν φοβάται πως ούτε αυτόν, το νέο «μεσσία» θα τον αφήσουν τα «συμφέροντα», αφού ούτε τον Τσίπρα «τον άφησαν» ας κάτσει στο όμορφο και άνετο σπιτικό του.

Ένας ακόμη διχασμός «προσωπικότητας» στον Σύριζα. Κάποιοι να επαναλαμβάνουν μόνοτονα τα ίδια και τα ίδια, πάντα ατεκμηρίωτα, «επιχειρήματα» του καθημερινού λαϊκισμού στη Βουλή κι αυτός να γυρνά αριστερά και δεξιά στήνοντας φώτο οπορτιούνιτις «κοντά στους απλούς ανθρώπους». Κορόιδεψαν μια φορά τους πολλούς απλούς ανθρώπους λέγοντας ψέμματα. Τώρα με την ίδια ακριβώς συνταγή Τσίπρα, πιστεύουν ότι θα τους ξαναβγεί άλλη μια. Μήπως και καταφέρει ο έτερος αντ’ αυτού, πιο μπρουτάλ αυτός, να πραγματοποιήσει τις απειλές του για τη «δεύτερη φορά που θα είναι αλλιώς…»

Ας δούμε τι λέει η αξιωματική αντιπολίτευση, που επίσης εμφανίζονται στα μίντια ως «ιδέες» εναλλακτικής οικονομικής πολιτικής. Έπεσαν έξω οι προβλέψεις για το μέγεθος των επενδύσεων; Στην πραγματικότητα όχι! Αλλά δεν πρέπει να μετράμε, λένε, όσες γίνονται σε ακίνητα. Λες και τα ακίνητα, στα οποία επένδυσε επί δεκαετίες ο καθημερινός Έλληνας είναι σπεκουλαδόρικες τοποθετήσεις. Λες και δεν φέρνουν δουλειές, τζίρο και ανάπτυξη. Λες και όλες οι άλλες εγκαταστάσεις και επενδύσεις (πράσινη ενέργεια, logistics, βιομηχανία, τουρισμός) δεν είναι εντυπωσιακά πρωτόγνωρες, και σε όγκο και σε ποιότητα. Κυρίως όμως δεν λένε τίποτε ουσιαστικό για το πότε θα σταματήσουν να εχθρεύονται την επιχειρηματικότητα και υπόσχονται να βάλουν προοδευτικό φόρο στα κέρδη, χωρίς τουλάχιστον να μας αποκαλύπτουν τη φορολογική κλίμακα που θέλουν.

Επαναλαμβάνουν, αναμασώντας μια ατελή και «στο γόνατο» δημοσίευση νεαρών ερευνητών του ΚΕΠΕ, για τα «λεφτά που χάνει το κράτος» επειδή διώχνει από πάνω του μετοχές τραπεζών που περιήλθαν στο ειδικό Ταμείο. Αγνοούν (;) ότι οι τράπεζες πήραν πάνω τους την τεράστια ζημιά από την πτώχευση των ομολόγων και γι' αυτό έβαλε κεφάλαια το κράτος; Ξεχνούν ότι χρειάστηκαν νέα κεφάλαια επειδή η κυβέρνηση Τσίπρα-Βαρουφάκη οδήγησε στον πλήρη εξευτελισμό της ανακτηθείσης αξίας του τραπεζικού συστήματος, με αποτέλεσμα να χαθούν τα πρώτα λεφτά διάσωσης και να χρειαστούν καινούργια; Κάνουν ότι δεν θυμούνται ποιος έκλεισε τις τράπεζες το 2015; Καμώνονται τους τρελούς για τη ζημιά που προκάλεσαν με τις υποσχέσεις για χάρισμα των κόκκινων δανείων; Δεν ξέρουν πόσα πολλά χρήματα έχουν επιστραφεί στο κράτος από τόκους επί των κεφαλαίων που έβαλαν οι φορολογούμενοι, μέσω της Τραπέζης  Ελλάδος; Κλείνουν τα μάτια στην εντυπωσιακή επιτυχία που γνώρισαν οι δύο τοποθετήσεις μετοχών (Alpha Bank και Εθνική Τράπεζα) αλλά και το τεράστιο έμμεσο όφελος σε επενδυτικό κύρος που απεκόμισε η χώρα μόλις προ ολίγων εβδομάδων;

Μπερδεύουν (για πολλοστή φορά) τις συνεχείς αναδιοργανώσεις εισροών από το Ταμείο Ανασυγκρότησης, ενώ η Ελλάδα παραμένει τσάμπιον απορρόφησης; Παρά τα τεράστια προβλήματα που υπάρχουν επειδή ακριβώς η παρέα τους έβλαπτε καθοριστικά την τεχνική και βιομηχανική υποδομή της χώρας και πριν το 2015 και στη συνέχεια με το τρίτο μνημόνιο, τουλάχιστον μέχρι το 2018, όταν κράτησαν την Ελλάδα σε ύφεση, την ώρα που όλη η Ευρωζώνη είχε πάρει αναπτυξιακή φόρα.

Λέει ο αντ’ αυτού ότι προστέθηκαν 7 δισ. στον ΦΠΑ από το 2021 (έτος πανδημίας) και ξεχνά ότι σε τρέχουσες, δηλαδή πραγματικές, αξίες, το εθνικό εισόδημα αυξήθηκε κατά σχεδόν 40 δισ. ενώ, λόγω και του περιορισμού της φοροδιαφυγής μειώθηκε, κι άλλο ο «χαμένος» ΦΠΑ από το 23% το 2018, όσων έπρεπε να μαζεύει το κράτος, σε 15% το 2022.

Δεν θέλω να επιμείνω, αλλά τουλάχιστον τα στελέχη που συγκεντρώθηκαν στη «Νέα Αριστερά», προφανώς επειδή έφαγαν από θέσεις «ευθύνης» τα μούτρα τους, πάνω στα πραγματικά προβλήματα την εποχή του Μνημονίου «τους», φροντίζουν να κρατούν τις παρεμβάσεις τους στον κόσμο που ζούμε και σε όσα πιστεύουν και όχι στον αστερισμό του λαϊκισμού.

Με δύο λόγια, η συζήτηση επί του προϋπολογισμού ξαναφέρνει στην επιφάνεια το μεγάλο πρόβλημα της πολιτικής ζωής. Στη μια πλευρά η κυβέρνηση Μητσοτάκη να διαχειρίζεται, άλλοτε καλύτερα συχνά χειρότερα, τα μεγαλύτερα και τα καθημερινά προβλήματα της πραγματικής ζωής, ενώ οι «διάδοχοι Τσίπρα» επιδιώκουν να αναβιώσουν ένα λαϊκίστικο ρεσάλτο στην εξουσία. «Τι ‘χες Γιάννη’μ, τ’ είχα πάντα», που ‘μολογούν οι φιλότιμοι συμπολίτες μας, μόλις στρίψει στη γωνία ο φανταχτερός Stef...