Οι προβλέψεις είναι απαραίτητες. Ακόμη κι αν πέφτουν συχνά «έξω». Το κύριο λάθος που κάνουμε όταν προβλέπουμε είναι ότι αξιολογούμε με άλλα μέτρα τις επιθυμίες μας από εκείνα που μετρούμε τις αδυναμίες μας. Το δεύτερο λάθος είναι ότι περιγράφουμε όσα προβλέπουμε ως γραμμική συνέχεια εκείνων που προηγήθηκαν. Το τρίτο λάθος είναι ότι αποδίδουμε μικρή ή ελάχιστη σημασία στις δυνάμεις της αδράνειας.
Η πρόβλεψη για όσα περιμένουμε να συμβούν είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης. Πάντα θα προβλέπουμε όσο κι αν πάντα θα πέφτουμε «έξω». Άλλο οι στόχοι που βάζουμε και άλλο η πρόβλεψη για το εφικτό. Για το δεύτερο αυτό αρκεί να στηριχτούμε σε όσα ήδη διαθέτουμε. Να κάνουμε όσες προετοιμασίες απαιτούνται για την επαλήθευση των προβλέψεών μας. Είναι κι αυτό στην ανθρώπινη φύση, ευτυχώς.
Ακολουθεί μερική ανθολόγηση προβλέψεων για τα οικονομικά πράγματα.
Η ακρίβεια δεν θα τελειώσει μέσα στο έτος, αλλά η επιδείνωση που προκαλεί στην καθημερινότητά μας θα είναι λιγότερο οδυνηρή.
Τα εισοδήματα των πολλών δεν θα ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις τους, αλλά θα αυξηθούν με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο από τότε που ξεκίνησε η μεγάλη κρίση.
Ο πληθωρισμός δεν θα μειωθεί εντυπωσιακά, αλλά θα τεθεί υπό τον έλεγχο που επιδιώκει η κεντρική τράπεζα του ευρώ.
Η επόμενη επενδυτική βαθμίδα δεν θα έρθει αυτή τη χρονιά, αλλά η εμπιστοσύνη της διεθνούς μακροχρόνιας αποταμίευσης στις προοπτικές της χώρας θα εμπεδωθεί εντυπωσιακά.
Οι ιδιωτικές επενδύσεις δεν θα αυξηθούν όσο απαιτεί η βελτίωση της παραγωγικότητας, αλλά οι δημόσιες επενδύσεις θα καλύψουν εντυπωσιακά το ιστορικό κενό επενδύσεων στην οικονομία.
Η επίσημη ανεργία δεν θα μειωθεί εξίσου γρήγορα με τα προηγούμενα χρόνια, αλλά οι αμοιβές όσων εργάζονται θα αυξηθούν περισσότερο από τον μέσο πληθωρισμό των δώδεκα προηγουμένων μηνών.
Οι επισκέπτες που προσελκύει το ελληνικό brand name δεν θα αυξηθούν, αλλά ο ελληνικός τουρισμός θα γράψει περισσότερα πραγματικά έσοδα.
Η τρέχουσα εμπορική αξία των ζητούμενων ακινήτων δεν θα αυξηθεί με τον ρυθμό των τελευταίων ετών, αλλά οι αποδόσεις κατά την εκμετάλλευσή τους θα είναι καλύτερες.
Οι μετοχικές αξίες δεν θα καταγράψουν νέα ρεκόρ, αλλά τα μερίσματα που θα προσφέρουν θα φθάσουν συχνά σε ιστορικά υψηλά επίπεδα.
Με δύο λόγια, η ελληνική οικονομία δεν θα γίνει τόσο ισχυρή όσο την χρειαζόμαστε, αλλά θα μαζέψει αρκετούς «πόντους» για να σκεφτεί ότι είναι καιρός να αλλάξει «πίστα».
Προϋπόθεση όμως ώστε να επαληθευθεί η παραπάνω πρόβλεψη και να βγούμε οριστικά από τη μιζέρια της μεγάλης κρίσης, είναι οι στόχοι που θα υιοθετήσουμε να είναι φιλόδοξοι και όχι στεγνά ρεαλιστικοί και συμβιβαστικοί. Καλή Χρονιά!
