Δεν ήταν τυχαίο το υγειονομικό σαμποτάζ με τις 650 πορείες που συμμετείχε ο ΣΥΡΙΖΑ για τον Κουφοντίνα, ούτε εκείνες για την αστυνομία στα πανεπιστήμια, καθώς και οι κατηγορίες για στοχοποίηση της νεολαίας στις πρώτες προσπάθειες της αστυνομίας για την διάλυση των μπυροκατανύξεων στις νυχτερινές πλατείες.
Υιοθέτησαν το τσιτάτο, κλισέ πλέον, του Μεγάλου Τιμονιέρη «Μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση». Το είχε αναφέρει το 2016 ο Αλέξης επιστρέφοντας από την Κίνα, το επανέλαβε με άλλη φρασεολογία η Έφη Αχτσιόγλου, σε κομματική διαδικτυακή εκδήλωση, όπου μεταξύ άλλων είπε:
«Η πανδημία είναι πολύ μεγάλη ευκαιρία για την αριστερά. Οι ρωγμές που υπήρξαν εξαιτίας της πανδημίας να οδηγήσουν σε μια ουσιαστικότερη πολιτική αλλαγή, γιατί θεωρώ ότι είναι μια ευκαιρία αυτή… Η κανονικότητα, στην πραγματικότητα, δεν είναι ποτέ ευκαιρία για την αριστερά … η κανονικότητα οδηγεί στον ατομικισμό. Γι' αυτό και η κυβέρνηση επενδύει πάρα πολύ στην ατομική ευθύνη»!
Κατ’ αρχάς πολύ πρωτότυπη και ανάερη σκέψη, ότι η κανονικότητα οδηγεί στον ατομικισμό, και εξ αυτού η κυβέρνηση επενδύει στην ατομική ευθύνη.
Δόγμα Αχτσιόγλου που δεν τεκμηριώνεται κοινωνιολογικά. Κανονικότητα σημαίνει ότι είναι βιώσιμη και αντιμετωπίσιμη η καθημερινότητα του ατόμου. Και εξ αυτού έχει την υλική βάση, τα ψυχικά αποθέματα και το υπερχείλισμα ανθρωπιάς, να προσφέρει στον συνάνθρωπο. Αντιθέτως όταν δεν έχει ψωμί να φάει ή όταν κινδυνεύει η ζωή του, τότε θεριεύει το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, και τότε ο καθένας κοιτάει τον εαυτό του και την δική του επιβίωση.
Παράλληλα δεν ξέρουμε γιατί η κυβέρνηση επενδύει στην ατομική ευθύνη, αλλά επειδή οι έννοιες έχουν χαθεί μέσα στον χυλό της εύκαμπτης ιδεοπληξίας ή της κομματικής σκοπιμότητας : Αν ατομική ευθύνη σε καιρό πανδημίας σημαίνει να μεριμνήσει ο πολίτης να εμβολιαστεί, να φορά μάσκα, να κρατά αποστάσεις, να μην συνωστίζεται κατά εκατοντάδες σε μπυροκατανύξεις, ως προς τι αυτό είναι κατακριτέο, και πως φορτίζεται ως νεοφιλελεύθερο που οδηγεί στον ατομικισμό;
Όσο για το ότι η κανονικότητα δεν είναι ευκαιρία για την αριστερά, όντως ισχύει, αλλά για τους επαναστάτες αριστερούς. Όχι για τους συστημικούς αριστερούς των κοινοβουλευτικών δημοκρατιών, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ (και ας τις ονομάζουν χούντες οι οπαδοί του σε μια απέλπιδα προσπάθεια επίδειξης αριστεροσύνης).
Ακόμη και το 1966 η «Λαϊκή Ημερησία» του Πεκίνου αναπαρήγαγε τη φράση του Μάο περί μεγάλης αναταραχής - θαυμάσιας κατάστασης, γράφοντας: «δεν μπορούν να γίνουν άλματα στην ανάπτυξη τη κοινωνίας παρά μόνο σε μεγάλες αναστατώσεις».
Βέβαια αυτά τα έλεγαν οι επαναστάτες, που - ασχέτως οι επαναστάσεις τους γέννησαν τέρατα– τα έλεγαν σε καιρούς αιματηρής ιστορικής αναγκαιότητας.
Ο Μάο π.χ. στη «Μεγάλη Πορεία», διέσχισε με τα πόδια μαχόμενος σκληρά, τη μισή αχανή Κίνα, 9.600 χιλιόμετρα, (με τις μονάδες παραπλάνησης του εχθρού να βαδίζουν πάνω από 19.000 χλμ!). Σε 368 ημέρες, διάβηκε 18 οροσειρές, κάποιες εκ των οποίων ξεπερνούσαν τα 4.500 μ. Ενεπλάκη σε δεκάδες μεγάλες μάχες και αμέτρητες μικρές, και η κατάληξη ήταν από τους 72 χιλιάδες μαχητές να επιβιώσουν μόνο οι 6 χιλιάδες.
Αυτή όντως ήταν μεγάλη αναταραχή. Άνθρωποι μάχονταν και σφαγιάζονταν, αλλά προχωρούσαν.
Τι σχέση έχουν αυτά με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη του τρίτου μνημονίου; Τι σχέση έχουν με την ευειδή και πάντα καλαίσθητα ντυμένη (θετικά το αναφέρομε, ως σημειολογία) κα Αχτσιόγλου, η οποία την ημέρα που ανακοινώθηκε η ένταξή της στην κυβέρνηση, το πρώτο που μερίμνησε ήταν να σβήσει όλα τα ρωμαλέα αντιμνημονιακά tweet της;
Και τι σχέση έχει με αυτά ο πλουτοκράτης κος Κόκκαλης, σεβαστός οικολογών κατά τα άλλα, να αποφαίνεται ότι δεν είναι και πολύ σοβαρό να λέμε στους τουρίστες να έρθουν εδώ, σε αυτή την κατάσταση που είμαστε με την πανδημία; (αυτός έχει να φάει. Οι νησιώτες που ζουν από τον τουρισμό ας φάνε ρίζες).
Όντως η κανονικότητα δεν βοηθάει τους επαναστάτες. Αλλά και η μη κανονικότητα της πανδημίας δεν βοηθάει πλέον τον ΣΥΡΙΖΑ. Πέρυσι ο Αλέξης προέβλεπε μαζικά συσσίτια στα νησιά. Δεν ήρθαν, χάθηκε η ευκαιρία.
