Το βλέμμα στο μέλλον, απαιτεί για τον Στέφανο Τσιτσιπά μία «βουτιά» στο παρελθόν, όσο κι αν η λέξη «βουτιά» είναι για εκείνον ταυτόχρονα μελαγχολική, αλλά και μία σταθερή έμπνευση. Ο 22χρονος τενίστας, ο οποίος μετά τη νίκη του επί του Αυστραλού Αλεξ Ντε Μινόρ στο ATP Cup της Αυστραλίας, αντιμετωπίζει το πρωί της Πέμπτης (4/2) τον σπουδαίο Ράφα Ναδάλ, παραχώρησε συνέντευξη στο αγγλικό δίκτυο BBC, όπου αναφέρθηκε πάλι στη δυσκολότερη εμπειρία της ζωής του.
Ο Οκτώβριος του 2016, δύο μήνες μετά την ενηλικίωσή του, είναι τα δεύτερα «γενέθλια» του Τσιτσιπά. Μιλώντας στο BBC, θυμήθηκε τη μέρα που κινδύνεψε να πνιγεί στην Κρήτη μαζί με έναν φίλο του, όταν δυνατά ρεύματα τους παρέσυραν ενώ κολυμπούσαν... «Αισθάνθηκα εντελώς αβοήθητος και νόμιζα ότι θα πεθάνω», εξήγησε. Πριν αφηγηθεί και πάλι πώς τους έσωσε ο πατέρας του, Απόστολος, οποίος με τη σειρά του έκανε λόγο για «τον μηχανισμό αυτοάμυνας που έχουμε όλοι μέσα μας. Οταν αυτός ενεργοποιηθεί, όπως εκείνη τη μέρα, γίνονται θαύματα».
Ο Στέφανος επισημαίνει πως από τότε βλέπει τη ζωή από άλλη οπτική και αποκάλεσε «ήρωα» τον πατέρα του. Συμπλήρωσε επίσης ότι αυτό το περιστατικό, όπως και η πανδημία του κορονοϊού, τον βοήθησαν «να καταλάβω καλύτερα τη ζωή και να γίνω ένας άνθρωπος που λαμβάνει σωστότερες αποφάσεις». Δεν ξέχασε να επαναλάβει το bullying που βίωσε στο σχολείο, «διότι δεν ήταν εύκολο για μένα τότε να μιλάω στους ανθρώπους» και αναφέρθηκε στον ιδιαίτερο δεσμό με την οικογένειά του.
Ο «Τσίτσι» έφτασε προ ημερών στην Αυστραλία έχοντας πάλι στη βαλίτσα του ένα μπλουζάκι που γράφει «CCCP - 1956». Ηταν η χρονιά που ο παππούς του – πατέρας της μητέρας του – Σεργκέι Σάλνικοφ, αναδείχθηκε χρυσός Ολυμπιονίκης στο ποδόσφαιρο με την Εθνική Σοβιετικής Ενωσης, στη Μελβούρνη. Περίπου 65 χρόνια μετά, αυτός ο άνθρωπος τον οποίο δεν γνώρισε ποτέ, παραμένει μία από τις εμπνεύσεις του, καθώς ετοιμάζεται να διεκδικήσει τον παρθενικό τίτλο Γκραν Σλαμ της καριέρας του, στην ίδια πόλη.
Η Μελβούρνη είναι σημαντική για τον Ελληνα τενίστα και γιατί το 2019, στην πορεία του για τα ημιτελικά, νίκησε το είδωλό του, Ρότζερ Φέντερερ! Εξακολουθεί να θυμίζει πως η μητέρα του, Τζούλια Σαλνίκοβα, «ήταν προπονήτριά μου σε νεαρή ηλικία και μου έμαθε πολλά, όπως πειθαρχία, γενναιοδωρία και καλοσύνη». Και καταλήγει πως «ο πατέρας μου είναι εκείνος που αποτελεί τώρα τη μεγαλύτερη επιρροή μου. Είναι ο λόγος που εξέλιξα το παιχνίδι μου και η καθοδήγησή του στη ζωή με βοηθά να ωριμάσω».
