Του Γιώργου Φιντικάκη
Κάθε φορά που τα πράγματα ζορίζουν για την λιπασματοβιομηχανία ELFE, η ιδιοκτησία Λαυρεντιάδη, ω του θαύματος εμφανίζει μετρητά.
Το έκανε μια -δύο φορές επί θητείας Κιτσάκου, το επαναλαμβάνει και τώρα, προκειμένου να κερδίσει όσο περισσότερο χρόνο μπορεί, καθώς βλέπει ότι σφίγγει γύρω του ο δικαστικός κλοιός. Κάπως έτσι, τις τελευταίες δύο εβδομάδες, έπειτα από την απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου στις αρχές Μαρτίου που υποχρέωσε την ELFE αν θέλει να αγοράζει αέριο από τη ΔΕΠΑ, να πληρώνει τουλάχιστον 50% τοις μετρητοίς, αντί για 100% με μεταχρονολογημένες επιταγές, ο επιχειρηματίας εμφάνισε "ζεστό χρήμα" πάνω από 1,5 εκατομμύριο ευρώ.
Αν και στα τρία τελευταία δικαστήρια, οι συνηγοροί του δήλωναν αδυναμία εξεύρεσης ρευστού, και ότι αν η βιομηχανία υποχρεωθεί να πληρώνει τη ΔΕΠΑ με μετρητά, τότε θα αναγκαστεί να βάλει λουκέτο, τελικά ως δια μαγείας τα χρήματα βρέθηκαν.
Το 1,5 εκατ ευρώ είναι ασφαλώς σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στο βουνό των οφειλών 130 εκατ ευρω προς τη ΔΕΠΑ. Δειχνει ωστόσο ότι όταν σφίγγουν οι καταστάσεις, η πλευρά Λαυρεντιάδη βγάζει από το καπέλο, μετρητά. Τα χρήματα που… ω του θαύματος εμφανίζονται κάθε φορά που αυτή βρίσκεται με τη πλάτη στο τοίχο, ενισχύσουν τις υπόννοιες των ελεγκτικών αρχών ότι "λεφτά υπάρχουν", απλώς βρίσκονται εκτός Ελλάδας, και αφορούν τις διάφορες υποθέσεις όπου εμπλέκεται ο επιχειρηματίας, από την Proton Bank έως την ELFE.
Το ερώτημα είναι τι γίνεται από εδώ και πέρα, κι ενώ τρέχουν γύρω από την υπόθεση τρεις ποινικές διώξεις και δύο εισαγγελικές έρευνες. Το πιθανότερο είναι ότι τις επόμενες εβδομάδες η ELFE θα συνεχίσει να καταβάλει "ζεστό χρήμα" στο ταμείο της ΔΕΠΑ, και εκείνη θα συνεχίσει να την προμηθεύει με αέριο, δίχως ωστόσο το χρέος των 130 εκατ ευρώ να απομειώνεται.
Κι αυτό καθώς τα ποσά που καταβάλει η λιπασματοβιομηχανία, σύμφωνα με την πρόσφατη απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου, αφορούν τις τρέχουσες καταναλώσεις, γύρω στα 4 εκατ ευρώ το μήνα σε φουλ λειτουργία, όχι τις συσσωρευμένες οφειλές των 130 εκατ ευρώ. Για εκείνες, παλαιότερη δικαστική απόφαση είχε ορίσει ότι η ELFE θα παραδίδει κάθε εβδομάδα στη ΔΕΠΑ, επιταγή 98.000 ευρώ (400.000 ευρω το μήνα). Ακόμη κι έτσι όμως το χρέος συνεχίζει να αυξάνεται καθώς επιβαρύνεται με τόκους υπερημερίας, ύψους 600.000 ευρώ το μήνα. Αρα ακόμη και αν η ELFE παραδίδει κάθε μήνα επιταγές 400.000 ευρώ, το χρέος προς τη ΔΕΠΑ συνεχίζει να διογκώνεται κατά 200.000 ευρώ.
Αν υπάρχει μια περίπτωση να αποκατασταθεί η κανονικότητα και η νομιμότητα στη πολύπαθη λιπασματοβιομηχανία, και να υπάρξει κάποια λύση με τα χρέη προς τη ΔΕΠΑ, είναι πάρει η τελευταία την ELFE από τα χέρια του Λ.Λαυρεντιάδη, ως ο μακράν μεγαλύτερος πιστωτής της.
Αν και μένει να επιβεβαιωθεί στη πράξη, ακούγεται καιρό τώρα ότι ύστερα από συνεννόηση με τον υπουργό Ενέργειας Γιώργο Σταθάκη, η διοίκηση της ΔΕΠΑ είναι έτοιμη να προσφύγει στο Πρωτοδικείο Πειραιά, όπου και η έδρα της λιπασματοβιομηχανίας, υποβάλωντας αίτημα να υπαχθεί σε καθστώς αναγκαστικής διαχείρισης.
Αυτό σημαίνει ότι η διαχείριση της εταιρείας θα φύγει από την ιδιοκτησία Λαυρεντιάδη, και θα αναλάβει να εκτελέσει για λογαριασμό της ΔΕΠΑ, ένας από τους τέσσερις μεγάλους ελεγκτικούς οίκους (Deloitte, E&Y, KPMG, PwC), από τους οποίους και έχει πάρει σχετικές προσφορές.
Αυτά στη θεωρία. Στη πραγματικότητα, όλες οι κινήσεις των εμπλεκομένων τους τελευταίους μήνες, (πλην της Δικαιοσύνης) εξυπηρετούν την προσπάθεια της σημερινής ιδιοκτησίας της ELFE να κερδίσει, όσο περισσότερο χρόνο γίνεται.
Ακόμη και αν το Δ.Σ. της ΔΕΠΑ δώσει την εντολή για αναγκαστική διαχείριση μέσα στον Απρίλιο, εγκριθεί η απόφαση από τη Γενική της Συνέλευση, και αμέσως μετά υποβληθεί το αίτημα στο Πρωτοδικείο Πειραιά, ο δικαστής δύσκολα θα έχει εκδώσει την απόφαση πριν από τον Ιούλιο. Δεδομένου ότι το δικαστήριο δίνει ένα μήνα για δικαίωμα έφεσης, την οποία σίγουρα θα ασκήσει η άλλη πλευρά, δεν πρέπει να αναμένεται απόφαση πριν από το φθινόπωρο, δηλαδή μέσα στις εκλογές- αν αυτές δεν έχουν προκηρυχθεί νωρίτερα, και με την ELFE να συνεχίζει ανενόχλητη τη λειτουργία της.
