Σημαντική πτώση έναντι του ευρώ θα κατέγραφε το νέο γαλλικό φράγκο, στην περίπτωση που η Marine Le Pen εκλεγόταν πρόεδρος και οδηγούσε τη Γαλλία εκτός Ευρωζώνης. Αυτό εκτιμά σε νέα της μελέτη η Capital Economics, σημειώνοντας ότι η πιθανότητα μίας τέτοιας εξέλιξης είναι χαμηλή, ωστόσο είναι πιθανώς μεγαλύτερη από αυτήν που υποδεικνύουν οι αποτιμήσεις των γαλλικών κρατικών ομολόγων.
Στις προγραμματικές της δηλώσεις, η Marine Le Pen έχει αναφέρει ότι προτίθεται να επαναφέρει το εθνικό νόμισμα της Γαλλίας, πιθανότατα το φράγκο. Αυτή η κίνηση θα συνοδευόταν από μετατροπή μεγάλου μέρους του δημοσίου χρέους της Γαλλίας ύψους 2,1 τρισ. ευρώ. Ενώ υπάρχουν πολλά πολιτικά και νομικά εμπόδια για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, τα σχέδιά της έχουν προκαλέσει αναταραχή στους κατόχους γαλλικών ομολόγων, οι οποίοι ανησυχούν ότι η αξία των επενδύσεών τους θα υποχωρήσει στην περίπτωση που το φράγκο υποτιμηθεί.
Όπως σημειώνει η Capital Economics, η Le Pen έχει δηλώσει ότι θέλει το νέο νόμισμα να βρίσκεται σε πλήρη ισοτιμία με το ευρώ και ότι θα «κλειδώσει» τη συναλλαγματική ισοτιμία του νέου φράγκου με το ευρώ. «Όμως είναι ξεκάθαρο ότι το νέο φράγκο δεν θα παρέμενε για πολύ σε πλήρη ισοτιμία με το ευρώ. Κατά συνέπεια, το βασικό ερώτημα είναι τι θα γινόταν στη συνέχεια».
Ο οίκος αξιολογεί τη θέση της Γαλλίας σε επίπεδο ανταγωνιστικότητας, εξετάζοντας το κόστος ανά μονάδα εργασίας για τον κλάδο της μεταποίησης, καθώς το μεγαλύτερο μέρος των εξαγωγών προέρχεται από τον συγκεκριμένο κλάδο. Η Γαλλία, λοιπόν, έχει εμφανίσει χειρότερες επιδόσεις από την Ευρωζώνη από το 1999 μέχρι σήμερα. Η συγκριτική άνοδος υποδεικνύει ότι θα χρειαστεί μία υποτίμηση της τάξης του 15% σε πραγματικούς όρους για να ανακτηθεί η ανταγωνιστικότητα του 1999. Ωστόσο, από τη στιγμή που άλλοι δείκτες ανταγωνιστικότητας όπως οι τιμές εξαγωγών δείχνουν ότι η Γαλλία έχει καλύτερες επιδόσεις από την Ευρωζώνη στην ίδια περίοδο, μία υποτίμηση μεταξύ 5% - 10% είναι πιο πιθανή.
Όμως θα χρειαζόταν μία μεγαλύτερη ονομαστική υποτίμηση. Όπως και να'' χει, μία απότομη πτώση του φράγκου θα οδηγούσε σε άνοδο των τιμών εξαγωγών, τέτοια που ο υψηλότερος πληθωρισμός θα αντιστάθμιζε εν μέρει τις επιπτώσεις της υποτίμησης. Μία πτώση της τάξης του 10%-15% έναντι του ευρώ μοιάζει πιθανή, αναφέρει ο οίκος.
Οι δείκτες αυτοί, βέβαια, ίσως είναι παραπλανητικοί αν η Γαλλία είχε ενταχθεί στην Ευρωζώνη με μία πολύ ανταγωνιστική ισοτιμία. Όμως δεν δείχνει να έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Η πραγματική συναλλαγματική ισοτιμία της Γαλλίας στις αρχές του 1999 δεν ήταν πολύ χαμηλότερη από το μέσο όρο των προηγούμενων 20 ετών.
Επίσης, στον απόηχο της εξόδου από το ευρώ, υπάρχει ξεκάθαρος κίνδυνος να είναι ακόμη μεγαλύτερη η αρχική υποτίμηση. Δεν είναι μόνο ότι οι πολιτικές προστατευτισμού της Le Pen θα ανησυχούσαν τους διεθνείς επενδυτές, αλλά και οι συνέπειες της εξόδου για τη γαλλική οικονομία και τις χρηματαγορές θα οδηγούσαν σε ρευστοποιήσεις γαλλικών τίτλων.
Παρά το γεγονός ότι οι προβλέψεις για το πόσο θα μπορούσε να υποτιμηθεί ένα νόμισμα δεν είναι ακριβείς, η Capital Economics εκτιμά ότι το νέο φράγκο θα υποχωρούσε στην αρχή δραματικά έναντι του ευρώ. Όμως η εμπειρία δείχνει ότι οι συναλλαγματικές ισοτιμίες των χωρών που εγκαταλείπουν τις κλειδωμένες ισοτιμίες τείνουν να αντισταθμίζουν μέρος της αρχικής πτώσης, συνεπώς το φράγκο ενδέχεται να ανακάμψει κάπως.
Ο κίνδυνος να κερδίσει η Le Pen και να βγει η χώρα από το ευρώ είναι πολύ μικρός, όμως με τα 10ετή γαλλικά ομόλογα να βρίσκονται μόλις 70μβ πάνω από της Γερμανίας, εκτιμάται ότι η αγορά ομολόγων υποτιμά τον κίνδυνο αλλαγής νομίσματος, καταλήγει ο οίκος.
