O αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατηγόρησε χθες την κυβέρνηση ότι κάνει πολιτική με δανεικά αυξάνοντας το δημόσιο χρέος. Την ίδια στιγμή όμως τάχθηκε κατά της άμεσης επιστροφής στα πρωτογενή πλεονάσματα κατηγορώντας επίσης τον πρωθυπουργό ότι συντάσσεται με τις συντηρητικές χώρες του ευρωπαϊκού βορρά σε μια κρίσιμη χρονική συγκυρία καθώς θα πρέπει να γίνει η σκληρή διαπραγμάτευση για το σύμφωνο σταθερότητας. Και το ένα, και το άλλο δεν γίνονται.
Ή που θα παράγεις ελλείμματα για τη χρηματοδότηση μέτρων αυξάνοντας το δημόσιο χρέος, ή που θα ασκείς λιγότερο επεκτατικές πολιτικές διασφαλίζοντας την δημοσιονομική σταθερότητα. Ως προς το τι θα έπραττε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε περίπτωση διακυβέρνησης της χώρας στον τομέα της οικονομικής πολιτικής, ασφαλή συμπεράσματα δεν μπορούν να προκύψουν καθώς ούτε κατά την ομιλία του Σαββάτου ούτε κατά την χθεσινή συνέντευξη τύπου δόθηκαν επαρκείς λεπτομέρειες.
«Προχωρούμε σε διαγραφή μέρους του ιδιωτικού χρέους που δημιουργήθηκε στο διάστημα της πανδημίας για φυσικά πρόσωπα, επιχειρήσεις και αγρότες» υποσχέθηκε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ποιου χρέους όμως; Αυτό που αφορά στις υποχρεώσεις προς το δημόσιο; Μόνο στο διάστημα Μαρτίου 2020 – Ιουλίου 2021 συσσωρεύτηκαν οφειλές προς δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία ύψους περίπου 3-3,5 δις. ευρώ. Αν προστεθεί και το κομμάτι των επιστρεπτέων προκαταβολών που δεν θα έχει διαγραφεί, ανεβαίνουμε στα 7-8 δις. ευρώ. Τι ποσοστό αυτού του χρέους θα διαγραφεί; Δεν το ξεκαθάρισε ο κ. Τσίπρας για να βγει ο πρώτος λογαριασμός.
Μη κοστολογημένα είναι και τα μέτρα στα εργασιακά: Οι προσλήψεις των 5.500 υγειονομικών και η ριζική αναδιάρθρωση του μισθολογίου του ιατρικού προσωπικού με τον εισαγωγικό προσωπικού με τον εισαγωγικό μισθό των 2000 ευρώ (αλλά και ανάλογη προσαρμογή στις υπόλοιπες βαθμίδες) θα χρηματοδοτηθεί με τα 2 δισ. ευρώ που θα αντλήσει από τον προϋπολογισμό για το ΕΣΥ; (σ.σ οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης στους οποίους αναφέρθηκε ο κ. Τσίπρας απαγορεύεται να διατεθούν για αυξήσεις μισθών).
Θα φτάσουν αυτά τα χρήματα και για τις 10.000 προσλήψεις μόνιμων υγειονομικών σε βάθος τριετίας εκ των οποίων οι 5.500 άμεσα; Ποιο είναι το κόστος του κρατικού προϋπολογισμού από την ένταξη των υγειονομικών στα βαρέα δεδομένου ότι το κόστος το αναλαμβάνει ο εργοδότης δηλαδή το δημόσιο;
Οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης στα καύσιμα αποδίδουν φορολογικά έσοδα σε ετήσια βάση άνω των 4 δισ. ευρώ. Στα 1,32 δισ. ευρώ έφτασε το 2020 η απόδοση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο κίνησης στα 1,9 δισ. ευρώ στις βενζίνες και στα 460 εκατ. ευρώ στο πετρέλαιο θέρμανσης. Και αν ληφθεί υπόψη ότι επί του ειδικού φόρου επιβάλλεται και ΦΠΑ, ο λογαριασμός από την μείωση των ειδικών φόρων μπορεί να ξεπεράσει ακόμη και τα 2 δισ. ευρώ τον χρόνο. Πέρα από το ποιος είναι ο λόγος να επιδοτηθούν οι εισαγωγές ρυπογόνων καυσίμων, υπάρχει και ένα τεράστιο δημοσιονομικό ζήτημα.
Η εκτόξευση του κατώτατου μισθού δεν είναι χωρίς δημοσιονομικό κόστος καθώς παρασύρει προς τα πάνω τα επιδόματα ανεργίας και σειρά άλλων επιδομάτων που επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό. Ανέξοδο δεν είναι ούτε το πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας για 100.000 εργαζόμενους Η κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης και για τους δημοσίους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους προσθέτει 600 εκατ. ευρώ στον λογαριασμό ενώ πάνω 200 εκατ. ευρώ χρειάζονται για την κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος.
Ακόμη και αν ο λογαριασμός των μέτρων δεν φτάνει στα 10-11 δισ. ευρώ στα οποία αναφέρθηκε χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, είναι σίγουρο ότι υπερβαίνει κατά πολύ τα 5-6 δισ. ευρώ. Και το ερώτημα είναι που θα βρεθούν αυτοί οι πόροι. Για το 2022, εξακολουθεί να ισχύει η ρήτρα διαφυγής ωστόσο η χώρα έχει περιορισμούς απέναντι στους θεσμούς. Μέτρα μόνιμου χαρακτήρα δεν μπορούν να ληφθούν παρά μόνο αν τεκμηριωθεί ότι προκύπτει μόνιμος δημοσιονομικός χώρος.
Με λίγα λόγια, αν επιχειρούσε η όποια κυβέρνηση να καταργήσει μόνιμα την εισφορά αλληλεγγύης στο δημόσιο ή να μειώσει μόνιμα τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης, θα καλούνταν από τους θεσμούς να λάβει ανισταθμιστικά μέτρα. Από το 2023 πάλι, είναι βέβαιο ότι θα υπάρχει στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα. Το μόνο που μένει να οριστεί είναι ο πήχης.
Πώς λοιπόν θα χωρούσαν μέτρα τόσων δισ. ευρώ σε προϋπολογισμό ο οποίος ταυτόχρονα θα έπρεπε να εμφανίσει δημοσιονομική προσαρμογή; Θα καταργούσε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τα μέτρα που λαμβάνει η σημερινή κυβέρνηση; Ποια από αυτά;
Αναφορά έγινε μόνο στο αφορολόγητο των γονικών παροχών το οποίο όμως έχει ελάχιστο δημοσιονομικό κόστος. Μίλησε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης για δίκαιη και προοδευτική φορολογία στον φόρο εισοδήματος; Πως ορίζεται όμως η δικαιοσύνη; Να πληρώσουν οι έχοντες τα εισοδήματα των 20.000, 30.000 ευρώ περισσότερα από ότι σήμερα ή όχι;
