Οι επιπλοκές στο κόστος χρηματοδότησης των ευρωπαϊκών και ελληνικών τραπεζών που πυροδοτεί η ουκρανική κρίση, είναι σημαντικές κι ενδέχεται να προκαλέσουν την παράταση των μέτρων στήριξης της ΕΚΤ για αγορές ομολόγων την υιοθέτηση άλλων ευέλικτων μέτρων ή ακόμα και την καθυστέρηση της ανόδου των επιτοκίων.
Το ζήτημα αυτό έγινε σαφές μετά τις συνεντεύξεις κεντρικών τραπεζιτών που ενώ απηχούν τελείως διαφορετικές απόψεις στο ΔΣ της ΕΚΤ, καταλήγουν τελικά να συμφωνούν ότι η απόσυρση των μέτρων πρέπει να καθυστερήσει. Το είπαν στις συνεντεύξεις τους, τόσο ο Γιάννης Στουρνάρας, όσο και ο Αυστριακός Robert Holzmann. Η Κριστίν Λαγκάρντ από την πλευρά της, επέμεινε στην γενική αρχή της ευελιξίας, δεν αποκάλυψε τι θα κάνει και κέρδισε χρόνο, παραπέμποντας στο ΔΣ της ΕΚΤ στις 10 Μαρτίου.
Οι επιπλοκές που απειλεί να προκαλέσει η ουκρανική κρίση, έγιναν φανερές, πριν ακόμα την εισβολή της Ρωσίας. Κατά τη διάρκεια της κλιμάκωσης της, η ουκρανική κρίση, είχε πετύχει να αυξήσει τις αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων κατά μία ποσοστιαία μονάδα μέσα σε δύο μόνο εβδομάδες.
Όπως έγινε αντιληπτό, το διάστημα κλιμάκωσης της κρίσης με τις συγκεντρώσεις στρατευμάτων στα σύνορα, κόστισε στο γερμανικό δεκαετές μια άνοδο απόδοσης 0,30 της μονάδας που είναι μικρότερο κόστος από αυτό του ελληνικού τίτλου μεν, αλλά πολύ μεγάλο για το γερμανικό ομόλογο, που εκείνες τις ημέρες πέρασε σε θετικό έδαφος ενώ μέχρι τότε έγραφε μπροστά μείον…
Αντίστοιχες επιπτώσεις καταγράφηκαν σε όλους τους ευρωπαϊκούς τίτλους και αυτό που άλλαζε ήταν απλώς το μέγεθος της επιβάρυνσης που κατέγραφαν ανάλογα με τον εκδότη οι τίτλοι. Η άνοδος των αποδόσεων στον ιταλικό τίτλο ήταν περίπου 0,60 της ποσοστιαίας μονάδας πριν τις αγορές της ΕΚΤ, που τον οδήγησαν στο 1,80% ενώ «έξυνε» το 2% με αντίστοιχο υψηλό πριν δύο συνεδριάσεις.
Όλα αυτά έγιναν μέσα σε δύο εβδομάδες και αυτό αποδεικνύει πόσο πολύ έχει επιβαρυνθεί το κλίμα που ξεκίνησε από τον «ψυχρό πόλεμο» των αγωγών, στην πληθωριστική εκτίναξη των τιμών ενέργειας και τελικά σε ένα κρεσέντο ανόδου των αποδόσεων στα ευρωπαϊκά ομόλογα, όταν αποκαλύφθηκε ότι ο στόχος ήταν η Ουκρανία.
Στο περιβάλλον αυτό, που οι ελληνικές τράπεζες δεν αντιπροσωπεύουν απλά ένα τραπεζικό σύστημα, αλλά μία οικονομία η οποία όταν είχε την ευκαιρία απέδωσε εντυπωσιακά και εκτινάχθηκε σαν πιεσμένο ελατήριο, είναι μεγάλη ανάγκη να μείνει όσο το δυνατόν χαμηλότερα το κόστος του χρήματος. Για να διευκολύνει τη συνέχιση της αναπτυξιακής διαδικασίας, απέναντι στις αντιξοότητες και τα διαφορετικά εμπόδια.
Ακριβώς σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, τόσο η συνέντευξη του Έλληνα κεντρικού τραπεζίτη Γιάννη Στουρνάρα, όσο και του Αυστριακού Robert Holzmann, που απηχούν δύο διαφορετικές πλευρές στο εσωτερικό της ΕΚΤ, είχαν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον.
