Του Γιώργου Φιντικάκη
Η αντικατάσταση της Βασιλικής Θάνου από το τιμόνι της Επιτροπής Ανταγωνισμού, που δρομολογεί η ρύθμιση με την οποία η κυβέρνηση θέτει ασυμβίβαστα για τις θέσεις ευθύνης στην ανεξάρτητη αρχή, εκτιμάται ότι είναι μόνο η αρχή.
Αλλαγές θα υπάρξουν λογικά και σε άλλες θέσεις της Επιτροπής Ανταγωνισμού που τα τελευταία χρόνια είχε μετατραπεί σε ελεγχόμενο βιλαέτι της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, παρ'' ότι έργο της είναι η ισότιμη μεταχείριση των επιχειρήσεων και ο έλεγχος του ανταγωνισμού.
Κοινό στοιχείο των στελεχών που σήμερα ηγούνται της -θεωρητικά ακηδεμόνευτης- αρχής, είναι ότι ήταν αποσπασμένοι σε πολιτικά ή υπουργικά γραφεία, και κυρίως οι στενές τους σχέσεις με το “σύστημα” του Νίκου Παππά.
Εκτός της Β.Θάνου, που αποτελεί την πιο εξόφθαλμη και προκλητική τοποθέτηση, εμβληματική είναι επίσης η περίπτωση της αντιπροέδρου της Επ.Ανταγωνισμού Αννας Νάκου, δεξι χέρι του τέως υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής Ν.Παππά καθώς ήταν η νομική του σύμβουλος στο πολιτικό του γραφείο, και εκ των βασικών εισηγητριών του περίφημου “Νόμου Παππά” για τις τηλεοπτικές άδειες.
Η κα Νάκου είχε προσληφθεί το 2011 στην Επιτροπή Ανταγωνισμού ως υπάλληλος ειδικού επιστημονικού προσωπικού, τον Σεπτέμβριο του 2015 είχε αποσπαστεί στο γραφείο του Νίκου Παππά ως νομική του σύμβουλος και από τον Μάρτιο του 2017 έως σήμερα κατέχει μια από τις τρεις πιο νευραλγικές θέσεις της Επιτροπής Ανταγωνισμού, αυτή της αντιπροέδρου. Εξαρχής ο διορισμός της είχε προκαλέσει πληθώρα αντιδράσεων λόγω της στενής της σχέσης με το "σύστημα" Παππά, ενω μνεία στην συγκεκριμένη περίπτωση ως χαρακτηριστικό δείγμα της σημασίας που έδινε ο ΣΥΡΙΖΑ στην αμεροληψία και ανεξαρτησία της εν λόγω αρχής, έκανε στην επιστολή που είχε αποστείλει ο Κ.Μητσοτάκης ως αρχηγός τότε της αξιωματικής αντιπολίτευσης προς την Επίτροπο Ανταγωνισμού Μαργκρίτ Βεστάγκερ, με αφορμή την επιλογή Θάνου.
Το παζλ συμπληρώνει η περίπτωση της νομικού Βασιλικής Σύλβιας Καμπαλούρη, της τρίτης κυρίας στην ηγετική πυραμίδα της Ε.Ανταγωνισμού, η οποία από τον Ιανουάριο του 2019, κατέχει την επίσης νευραλγική θέση της γενικής διευθύντριας. Η ίδια είχε υπάρξει υποψήφια της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, μέλος του τμήματος δημόσιας διοίκησης του κόμματος, ενώ από το 2015 μέχρι και την ημέρα που ανέλαβε θέση ευθύνης στην Επιτροπή, είχε θητεύσει αρχικά στο γραφείο του Γενικού Γραμματεία Εμπορίου και Καταναλωτή, και εν συνεχεία ήταν αποσπασμένη στο πολιτικό γραφείο του τέως υπουργού Επικρατείας Χρ.Βερναρδάκη.
Ταυτόχρονα με αυτές τις εμβληματικές περιπτώσεις υπάρχουν και άλλες, σε χαμηλότερες θέσεις, που είχαν τα ίδια χαρακτηριστικά, δηλαδή συγκεκριμένα πρόσωπα με μοναδικό προσόν την θητεία τους σε πολιτικά γραφεία, και δίχως πρότερη εμπειρία σε θέματα ανταγωνισμού, βρέθηκαν να στελεχώνουν την Ε.Ανταγωνισμού. Είναι προφανές ότι η νέα ηγεσία της Επιτροπής θα θέσει στο μικροσκόπιο όλες τις παραπάνω περιπτώσεις.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι η προηγούενη κυβέρνηση είχε καταφέρει μετά από συντονισμένες προσπάθειες να ελέγξει την Επιτροπή, και να την καταστήσει εργαλείο άσκησης πολιτικής, επιτυγχάνοντας το “τρία στα τρία”, όσον αφορα τουλάχιστον τις θέσεις-κλειδιά, δηλαδή του Προέδρου, του Αντιπροέδρου και της Γενικής Διεύθυνσης.
Η ποδηγέτηση των ανεξάρτητων αρχών, η υπονόμευση της εμπιστοσύνης της αγοράς προς τον θεσμό, και η σταθερά χαμηλή θέση της Ελλάδας σε θέματα διαφθοράς στις εκθέσεις των διεθνών οργανισμών, δεν είχαν και μεγάλη σημασία για την προηγούμενη κυβέρνηση, μπροστά στη δυνατότητα να ελέγχει με τον τρόπο αυτό νευραλγικούς τομείς της οικονομίας, ακόμη και όταν θα έπαυε να έχει την εξουσία.
