Είναι η εξαγγελία του ενός δισ. ευρώ και η κυβέρνηση αναζητά τον δημοσιονομικό χώρο για να την πραγματοποιήσει: πλήρης κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης. Αλλά όχι μόνο για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, τους επαγγελματίες και τους έχοντες εισόδημα από ενοίκια, αλλά και για τους συνταξιούχους και τους δημοσίους υπαλλήλους. Προς το παρόν, έχουμε ως δεδομένο ότι και το 2022 θα παγώσει η εισφορά αλληλεγγύης για τους ίδιους φορολογούμενους που πάγωσε και φέτος.
Αυτό, «απαιτεί» δημοσιονομικό χώρο 800 εκατ. ευρώ. Για να επεκταθεί όμως το «πάγωμα» -ή για την ακρίβεια για να φτάσουμε στην πλήρη κατάργηση του χαρατσιού που καταδυνάστευσε εκατομμύρια φορολογουμένων επί μια 10ετία, απαιτούνται συνολικά πάνω από 1,8 δισ. ευρώ.
Αυτό όμως θα αποτελέσει και το colpo grosso της κυβέρνησης καθώς με την πλήρη κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης, θα αυξηθεί άμεσα –από την πρωτοχρονιά του επόμενου έτους- το εισόδημα εκατοντάδων χιλιάδων εργαζόμενων στο Δημόσιο αλλά και εκατοντάδων χιλιάδων συνταξιούχων με ατομικό εισόδημα άνω των 1.000 ευρώ τον μήνα.
Είναι πολλά τα λεφτά του 1-1,2 δισ. ευρώ για να γίνει η συγκεκριμένη εξαγγελία ειδικά για το 2022, έτος κατά το οποίο η κυβέρνηση θέλει να συμπιέσει ή ακόμη και να μηδενίσει το τεράστιο πρωτογενές έλλειμμα που δημιούργησε η πανδημία, τόσο φέτος όσο και του χρόνου. Ωστόσο, στην πραγματικότητα στην κυβέρνηση γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει πλέον… επιστροφή στο συγκεκριμένο μέτωπο.
Ποιες θα μπορούσαν να είναι οι εναλλακτικές; Περιθώριο να διατηρηθεί η κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης μόνο για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, δεν υπάρχει. Το μέτρο θεσπίστηκε με αυτή τη μορφή ως «προσωρινό» και λόγω COVID. Κρίθηκε δηλαδή ότι επειδή η πανδημία έπληξε τον ιδιωτικό τομέα και όχι τους συνταξιούχους ή τους εργαζόμενους στο Δημόσιο οι οποίοι δεν είχαν καμία μείωση εισοδήματος, υπήρχε το περιθώριο να γίνει αυτή η διάκριση.
Σε περίοδο όμως εκτός COVID, τέτοια διάκριση δημιουργεί θέματα συνταγματικότητας. Διότι πολύ απλά επιβάλλεται διαφορετικός φόρος σε ίδιο ύψος εισοδήματος μόνο και μόνο επειδή διαφέρει ο… εργοδότης. Δεν στοιχειοθετείται εύκολα το επιχείρημα ότι ο δημόσιος υπάλληλος πρέπει να πληρώνουν περισσότερο φόρο από τον ιδιωτικό.
Φυσικά, σε πολιτικό κυρίως επίπεδο, δεν υπάρχει κανένα περιθώριο να επανέλθει η εισφορά αλληλεγγύης για όλους τους φορολογούμενους μετά το 2022 καθώς κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με «αυτοκτονία» ειδικά σε ένα έτος που έχει πολλές πιθανότητες να είναι έτος εκλογών. Συμπέρασμα: η πλήρης κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης είναι μονόδρομος.
Το μόνο που μένει να αποφασιστεί είναι αν ο πρωθυπουργός θα κάνει την έκπληξη φέτος το φθινόπωρο ενσωματώνοντας και τους συνταξιούχους- δημοσίους υπαλλήλους στο καλάθι των ωφελημένων ή αν θα χρειαστεί να περιμένουμε στις αρχές του 2023 για να νομοθετηθεί η πλήρης κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης για όλους τους πολίτες της χώρας.
