Του Προκόπη Χατζηνικολάου
Τον τελευταίο καιρό ολοένα και περισσότερα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος ισχυρίζονται ότι δεν θα μειωθούν οι συντάξεις το 2019. Ακόμα και ο πρωθυπουργός στη συνέντευξη που παραχώρησε στο πρακτορείο Bloomberg ισχυρίστηκε, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, ότι πλέον αποφασίζει η Ελλάδα και όχι οι δανειστές για το πως θα επιτευχθεί ο στόχος του προϋπολογισμού. Προφανώς ο κ. Τσίπρας δεν έχει διαβάσει και το Μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο, το οποίο περιλαμβάνει ρητά τη μείωση των συντάξεων και του αφορολόγητου ορίου. Μάλιστα πέρυσι στο νόμο που ψήφισε η πλειοψηφία περιλαμβάνονται οι δύο ανωτέρω επώδυνες διατάξεις.
Αλλά ο πρωθυπουργός, όπως και αρκετοί προηγούμενοι, «πουλάει ελπίδα». Στους συνταξιούχους που κυριολεκτικά ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας και οι οποίοι θα διαπιστώσουν από το νέο έτος ότι θα μειωθεί η σύνταξη τους έως και 18%, ενώ ταυτόχρονα καταργείται και το ΕΚΑΣ. Μάλιστα οι μειώσεις θα συνεχισθούν και τα επόμενα χρόνια μέχρι την εξάλειψη της προσωπικής διαφοράς.
Τα παραπάνω όχι απλώς περιγράφονται σε όλες τις συμφωνίες, ακόμα και σε αυτή που αναφέρθηκε και ο κ. Τσίπρας, αλλά αποτελούν και νόμο του κράτους.
Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια. Και προφανώς κανείς δεν θα ήθελε να μειωθούν οι συντάξεις των γονιών του ή να διαπιστώσει από το 2020, με τη μείωση του αφορολόγητου ορίου, ότι αυξάνονται οι επιβαρύνσεις. Όσο και να διαφωνείς ή να συμφωνείς με την κυβερνητική πολιτική τα δύο αυτά μέτρα είναι από τα σκληρότερα που έχουν ψηφισθεί στα χρόνια των Μνημονίων.
Και σαν μην φθάνουν μόνο αυτά, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο βάζει πάγο στις παροχές. Σε ειδική μελέτη που εκπόνησε αναφέρει ότι ο δημοσιονομικός χώρος πρέπει να αξιοποιείται για την τόνωση των αναπτυξιακών δυναμικών, για την αντιμετώπιση των δυσμενών επιπτώσεων από τη γήρανση του πληθυσμού, ακόμα και για τη δημιουργία ταμειακών αποθεμάτων. ουσιαστικά περιγράφει τα προβλήματα της Ελλάδας.
Ακόμα και στις αναπτυσσόμενες οικονομίες, το ΔΝΤ συστήνει την αξιοποίηση του δημοσιονομικού χώρου είτε για αναπτυξιακές παρεμβάσεις όπως οι υποδομές είτε για την υποστήριξη διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Σε κανένα σημείο πάντως δεν αναφέρεται ότι τα υπερπλεονάσματα πρέπει ή μπορούν να διατίθενται σε επιδοματικού-εκλογικού χαρακτήρα παροχές.
Οπως προαναφέρθηκε την επόμενη διετία έρχονται πολύ σκληρά μέτρα. Μείωση των συντάξεων και του αφορολόγητου ορίου. Ωστόσο, έρχονται και τα αντίμετρα. Μόνο που τα αντίμετρα δεν αφορούν τους συνταξιούχους καθώς, οι παρεμβάσεις της πρώτης χρονιάς στοχεύουν στα σχολικά γεύματα και στο επίδομα στέγασης. Τον δεύτερο χρόνο θα υπάρχουν παρεμβάσεις στη φορολογία. Από τις παρεμβάσεις όμως δεν ωφελούνται όμως όλοι οι φορολογούμενοι.
Για παράδειγμα φορολογούμενοι με εισοδήματα 10.000 ευρώ ή 15.000 ευρώ θα είναι χαμένοι τόσο με τα μέτρα όσο και με τα αντίμετρα (μείωση του κατώτατου φορολογικού συντελεστή και μηδενισμός της εισφοράς αλληλεγγύης για εισοδήματα μέχρι 30.000 ευρώ).
Παραδείγματα:
1. Φορολογούμενος σήμερα με ετήσιο εισόδημα 10.000 ευρώ πληρώνει στην εφορία 300 ευρώ. Με τη μείωση του αφορολόγητου ορίου στα 5.686 ευρώ, αλλά και την εφαρμογή των θετικών μέτρων που προβλέπουν τη μείωση του πρώτου φορολογικού συντελεστή στο 20% από 22% σήμερα θα πληρώσει στην εφορία 750 ευρώ. Δηλαδή θα πληρώσει περισσότερα 450 ευρώ.
2. Φορολογούμενους με ετήσιο εισόδημα 15.000 ευρώ πληρώνει σήμερα στην εφορία (φόρος εισοδήματος και εισφορά αλληλεγγύης) 1.532 ευρώ. Με τα σκληρά μέτρα και τις θετικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης θα πληρώσει 1.750 ευρώ.
3. Τα πράγματα καλυτερεύουν για τους έχοντες εισοδήματα άνω των 20.000 ευρώ. Συγκεκριμένα σήμερα ο φόρος ανέρχεται σε 2.852 ευρώ, ενώ με τις παρεμβάσεις ο φόρος περιορίζεται στα 2.750 ευρώ.
