H εβδομάδα ξεκινάει με τη διεθνή τιμή του πετρελαίου στα 112 δολάρια το βαρέλι και την ισοτιμία του ευρώ με το δολάριο στο 1,05. Αυτός ο συνδυασμός - αλλά και τα προβλήματα που ανακύπτουν από την προβληματική τροφοδοσία της αγοράς με το ρωσικό πετρέλαιο - έχει στείλει την πανελλαδική τιμή της αμόλυβδης στα 2,24 ευρώ. Και το ερώτημα που γεννάται είναι το εξής: Μπορεί κάποιος να αποκλείσει ότι τα χειρότερα δεν είναι ακόμη μπροστά;
Ανεξάρτητα από το αν τα επόμενα 24ωρα θα καταγραφεί μια μικρή αποκλιμάκωση στις διυλιστηριακές τιμές, στην κυβέρνηση έχει ήδη σημάνει συναγερμός για τα καύσιμα καθώς λίγες εβδομάδες πριν μπούμε στην καρδιά της καλοκαιρινής περιόδου, η «χρυσή αμόλυβδη» απειλεί τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς. Ήδη, τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών αποτυπώνουν αισθητή μείωση στην κατανάλωση ενώ η δυσαρέσκεια της κοινής γνώμης μεγαλώνει ημέρα με την ημέρα. Το «παράπονο» του πολίτη είναι πολύ συγκεκριμένο: δύο χρόνια δεν μπορούσε να μετακινηθεί λόγω πανδημίας και τώρα που επιτέλους άνοιξε η αγορά έρχεται το ράλι στις τιμές των καυσίμων να δημιουργήσει νέα εμπόδια.
Παρά τις επίσημες δηλώσεις ότι «τα πρόσθετα μέτρα στήριξης θα υπάρξουν μόνο όταν βρεθεί πρόσθετος δημοσιονομικός χώρος» στην κυβέρνηση γνωρίζουν ότι καλοκαίρι με αμόλυβδη στα 2,24 ευρώ (και 2,5 ή και 2,6 ευρώ στα νησιά) δεν βγαίνει. Πόσο μάλλον όταν υπάρχει ο κίνδυνος να καταγραφούν στην αντλία ακόμη υψηλότερες τιμές. Έτσι, η κοστολόγηση των εναλλακτικών μέτρων στήριξης έχει ήδη ξεκινήσει με στόχο οι ανακοινώσεις να γίνουν την «κατάλληλη στιγμή». Ποια θα είναι αυτή; Προφανώς στο δεύτερο 15νθήμερο του Ιουνίου όταν πλέον τα «μπάνια του λαού» θα βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής.
Το ποσό που θα διατεθεί δεν είναι γνωστό. Αυτό που έχει αποφασίσει η κυβέρνηση είναι να κινηθεί με στοχευμένα και όχι οριζόντια μέτρα. «Δεν βρίσκουμε το λόγο να διαθέσουμε δημοσιονομικό χώρο για να πριμοδοτήσουμε τη βενζίνη που θα αγοράσουν οι τουρίστες» λέει χαρακτηριστικά αρμόδιο κυβερνητικό στέλεχος δίνοντας τον τόνο.
Με αυτό το δεδομένο, από τώρα μπορεί εύκολα να αποκλειστεί το ενδεχόμενο μείωσης του ειδικού φόρου κατανάλωσης ή του ΦΠΑ καθώς και το δημοσιονομικό κόστος είναι τεράστιο και το όφελος είναι το ίδιο για όλους, πλούσιους και φτωχούς, ντόπιους και ξένους. Στον κατάλογο των «έξυπνων» λύσεων που αναζητούνται περιλαμβάνονται:
1. Η επαναφόρτιση της κάρτας καυσίμων καθώς το μέτρο έχει πλεονεκτήματα: υπάρχει εισοδηματικό κριτήριο άρα το μέτρο είναι στοχευμένο, αποκλείεται η ενίσχυση των τουριστών ενώ το ύψος της επιδότησης μπορεί να προσαρμοστεί στις αντοχές του προϋπολογισμού.
2. Η επιδότηση της αμόλυβδης στην πηγή (όπως συνέβη με το πετρέλαιο κίνησης) έχει χαρακτηριστικά οριζόντιου μέτρου γι’ αυτό και οι πιθανότητες είναι περιορισμένες. Άλλωστε, το πετρέλαιο κίνησης επιδοτήθηκε επειδή είναι το κατ’ εξοχήν καύσιμο των επαγγελματιών.
3. Το πρόβλημα στα νησιά είναι πολύ μεγάλο και η λύση φαίνεται να περνά από την περαιτέρω ενίσχυση του «μεταφορικού ισοδύναμου» Ο μηχανισμός είναι έτοιμος ενώ μπορεί να λάβει υπόψη του όλες τις ιδιαιτερότητες της νησιωτικής χώρας. Δηλαδή το γεγονός ότι στο μικρό νησί λειτουργούν ένα ή δύο πρατήρια άρα ο ανταγωνισμός είναι περιορισμένος σε αντίθεση με το μεγάλο νησί. Επίσης το γεγονός ότι άλλο είναι το μεταφορικό κόστος στο απομακρυσμένο νησί και άλλο σε αυτό που βρίσκεται σε απόσταση 2-3 ωρών από τα μεγάλα αστικά κέντρα.
