Σε ιδιαίτερα δύσκολο σπορ έχει μετατραπεί η κατασκευή νέων οικοδομών. Το αυξημένο κατασκευαστικό κόστος που πριονίζει τα περιθώρια κέρδους των εργολάβων, οι μεγάλες καθυστερήσεις στην παραλαβή υλικών, αλλά και η έλλειψη εργατικών χεριών αποτελούν ορισμένα από τα δεινά που έχουν βρει την κατασκευαστική δραστηριότητα.
Ίσως αυτή να είναι και η αιτία για την οποία τον Μάρτιο η ιδιωτική οικοδομική δραστηριότητα μειώθηκε, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Συγκεκριμένα ανήλθε σε 1.990 οικοδομικές άδειες, που αντιστοιχούν σε 382.013 τ.μ. επιφάνειας και 1.731.496 κυβικά μέτρα όγκου. Μπορεί να αυξήθηκε κατά 3,2% ο αριθμός των αδειών, αλλά μειώθηκε κατά 15,1% στην επιφάνεια και κατά 6% στον όγκο, συγκριτικά με τον Μάρτιο του 2021.
Ένα μήνα πριν, τον Φεβρουάριο ιδιωτική οικοδομική δραστηριότητα είχε αυξηθεί κατά 14,7% στον αριθμό των οικοδομικών αδειών, κατά 18,4% στην επιφάνεια και κατά 32,3% στον όγκο, σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2021. Πρόκειται άραγε για επίπτωση των ανατιμήσεων στις πρώτες ύλες και του υψηλού πληθωρισμού;
Ειδικοί εξηγούν στο liberalmarkets, ότι δεν θα μπορούσε η επιβράδυνση της οικοδομικής δραστηριότητας να μην σχετίζεται με το κύμα των ανατιμήσεων και στην οικοδομή. Ωστόσο, στις περιοχές υψηλής ζήτησης, όπως το κέντρο της Αθήνας και οι δημοφιλείς νησιωτικοί προορισμοί, η κατασκευαστική δραστηριότητα παραμένει ισχυρή, έχοντας υποχωρήσει ελαφρώς, τον Μάρτιο σε σχέση με τον ίδιο μήνα του 2021. Για παράδειγμα, στην Περιφέρεια Αττικής τον Μάρτιο αυξήθηκε ο όγκος της ιδιωτικής οικοδομικής δραστηριότητας κατά 80% (από άνοδο 165,8%), ενώ στο Νότιο Αιγαίο το αντίστοιχο ποσοστό άγγιξε το 36%.
Με άλλα λόγια, υπάρχουν δύο όψεις της πραγματικότητας. Από την μία, το καθαρό κατασκευαστικό κόστος έχει αγγίξει τα 1.700 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο από 1.200 ευρώ πριν από λίγους μήνες. Τι σημαίνει αυτό; Ότι η τελική τιμή, αυτή στην οποία θα πουληθεί ένα νεόδμητο διαμέρισμα θα πρέπει να συμπεριλάβει το αυξημένο αυτό κόστος και άρα να είναι αρκετά φουσκωμένη σε επίπεδα που ξεπερνούν τα 3.000 ευρώ ανά τ.μ.
Αποτέλεσμα; Η αύξηση των τιμών στα νεόδμητα στρέφει ολοένα και περισσότερους σε παλαιά διαμερίσματα όπου όμως, απαιτείται προσοχή καθότι είναι πολύ εύκολο ο προϋπολογισμός να ξεφύγει. Κι αυτό διότι μπορεί να βγουν κόστη που δεν είχε, αρχικά, προβλέψει ο ιδιοκτήτης. Με το σκεπτικό αυτό, μία σημαντική κατηγορία όσων αναζητούν στέγη, στρέφεται σε παλιά σπίτια που έχουν ανακαινιστεί ή που χρειάζονται μερική μόνο ανακαίνιση.
Την ίδια στιγμή, λόγω της βελτίωσης των ρυθμών ανάπτυξης και της αύξησης των καλοπληρωμένων θέσεων εργασίας σε κλάδους για παράδειγμα, όπως η Πληροφορική, η φαρμακοβιομηχανία, η ναυτιλία ή η ανάπτυξη ακινήτων, το ενδιαφέρον για αγορά νεόδμητων παραμένει ισχυρό. Κι αν ληφθεί υπόψη ότι τα ενοίκια έχουν εκτοξευτεί και ο πληθωρισμός που ροκανίζει τις αποταμιεύσεις ενθαρρύνει τις επενδύσεις σε real estate, γίνεται αντιληπτό γιατί η ζήτηση για νεόδμητα θα αργήσει να αποδυναμωθεί.
Δίχως όμως, αμφισβήτηση, κατασκευαστές που έχουν πουλήσει ακίνητα από τα σχέδια και είναι υποχρεωμένοι να απορροφήσουν τις όποιες αυξήσεις, χωρίς να έχουν προβλέψει ρήτρες αναπροσαρμογής βάσει του τιμαρίθμου, θα βρεθούν αντιμέτωποι με οικονομικό αδιέξοδο.
Στον αντίποδα, οικοδομές που ανεγείρονται σε περιοχές υψηλής ζήτησης, που βρίσκονται κοντά στην παραλία ή σε σταθμούς Μετρό, είναι δυνατόν να πουληθούν ακριβότερα, έχοντας ενσωματώσει το αυξημένο κατασκευαστικό κόστος. Για την ώρα όμως, οι ανατιμήσεις στην οικοδομή δεν έχουν τροφοδοτήσει αντιδικίες μεταξύ αγοραστών που έχουν υπογράψει προσύμφωνο και κατασκευαστών/developers.
