Του Κωνσταντίνου Μαριόλη
Επιταχύνεται η επιστροφή της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή κανονικότητα μέσω της σύγκλισης των ελληνικών ομολόγων με τους τίτλους των χωρών της περιφέρειας της Ευρωζώνης καθώς μέσα σε ένα μήνα το spread του ελληνικού 10ετούς με το αντίστοιχο γερμανικό έχει υποχωρήσει κατά περίπου 20%. Μετά το εντυπωσιακό ράλι του 2019, το ελληνικό δημόσιο βρίσκεται πλέον στην τελική ευθεία για να δανείζεται με το ίδιο επιτόκιο με χώρες όπως η Πορτογαλία, η Κύπρος και η Ισπανία, αφού έχει ήδη «πιάσει» την Ιταλία.
Στις συναλλαγές της Δευτέρας το κόστος δανεισμού της Ελλάδας στη δευτερογενή αγορά «άγγιξε» το 1% όταν της Ιταλίας βρίσκεται στο 0,952%, της Κύπρου στο 0,57%, της Ισπανίας στο 0,267% και της Πορτογαλίας στο 0,252%. Σε διάστημα 6 μηνών η απόδοση του ελληνικού 10ετούς έχει υποχωρήσει από το επίπεδο του 2,16% στο 1% και είναι με μεγάλη διαφορά η πιο αξιοσημείωτη πτώση στην Ευρώπη, με αποτέλεσμα το spread με την Ιταλία να μηδενίζεται και με τις υπόλοιπες χώρες να υποχωρεί έως και 84%.
Ένας λόγος για τον οποίο οι ελληνικοί τίτλοι δέχονται εισροές είναι ότι θεωρούνται (όσο περίεργο και αν ακούγεται αυτό μετά τα τόσα χρόνια απαξίωσης) στην παρούσα φάση ως «ασφαλή καταφύγια». Και επειδή οι αποδόσεις των υπόλοιπων κρατικών τίτλων της ζώνης του ευρώ είναι σχεδόν όλες αρνητικές, ο… συνωστισμός οδηγεί τους επενδυτές στα ελληνικά ομόλογα, η αγορά των οποίων, μάλιστα, είναι εξαιρετικά ρηχή (πάνω από το 80% του ελληνικού χρέους είναι προς τον επίσημο τομέα), που σημαίνει ότι επηρεάζονται πιο εύκολα από τις επενδυτικές ροές σε σύγκριση με τα υπόλοιπα ομόλογα.
Βέβαια, αν η χώρα έβγαζε προς τα έξω ένα αρνητικό προφίλ είτε μέσω της σύγκρουσης με τους Ευρωπαίους πιστωτές, είτε μέσω καθυστερήσεων στην εφαρμογή μεταρρυθμίσεων, το ράλι δεν θα ήταν σε καμία περίπτωση τόσο εντυπωσιακό αφού τα ελληνικά ομόλογα θα συνέχιζαν να θεωρούνται υψηλού κινδύνου και επομένως απαγορευτικά για όσους επενδύουν στην Ευρωζώνη.
Επίσης, δεν θα μειωνόταν – τουλάχιστον όχι τόσο πολύ- το spread της Ελλάδας με την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Κύπρο και την Ιταλία. Δεν θα μπορούσε, για παράδειγμα, ένα συνταξιοδοτικό ταμείο που επενδύσει σε τίτλους της Πορτογαλίας της οποίας το 10ετές δίνει απόδοση 0,25% να προτιμήσει το ελληνικό 10ετές για να πάρει 1 ποσοστιαία μονάδα υψηλότερο επιτόκιο καθώς η διαφορά του country risk μεταξύ των δύο χωρών θα ήταν τεράστια.
Η τεράστια αλλαγή στο επενδυτικό κλίμα υπέρ της Ελλάδας φαίνεται από τη διαφορά των αποδόσεων με τις υπόλοιπες χώρες της περιφέρειας της Ευρωζώνης και φυσικά σε σύγκριση με τη Γερμανία, που είναι και το spread που αντικατοπτρίζει το country risk της χώρας μας αφού το γερμανικό ομόλογο θεωρείται ομόλογο αναφοράς.
Παρατηρούμε ότι το spread ενώ μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου ακολούθησε έντονα πτωτική πορεία μετά σταθεροποιήθηκε με χώρες όπως η Γερμανία, η Πορτογαλία και η Ισπανία, ενώ μέσα στο 2020 και κυρίως μετά την έκδοση του 15ετούς ομολόγου κινείται και πάλι πτωτικά.
Η μεγάλη αλλαγή στο επενδυτικό κλίμα φάνηκε με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο στην έκδοση του 15ετούς όπου οι επενδυτές δεν δίστασαν να τοποθετηθούν πέραν του 2032 που είναι ο ορίζοντας εφαρμογής των μέτρων ελάφρυνσης, δείχνοντας ότι η ελληνική οικονομία επιστρέφει ταχύτατα στην κανονικότητα.
Την ευνοϊκή συγκυρία σπεύδουν να εκμεταλλευτούν οι τράπεζες καθώς χθες έγινε γνωστό ότι η Τρ. Πειραιώς λίγες μόλις ημέρες μετά την ανακοίνωση του στρατηγικού της σχεδίου για τη μείωση των «κόκκινων» δανείων, έδωσε εντολή σε ξένους οίκους να «τρέξουν» την έκδοση ομολόγου μειωμένης εξασφάλισης (Tier II), βλέποντας ευκαιρία εξόδου στις αγορές. Άλλωστε, η Alpha Bank αξιοποίησε ήδη το πολύ θετικό κλίμα και άντλησε 500 εκατ. ευρώ με επιτόκιο 4,25% ξεπερνώντας μάλιστα κάθε προσδοκία.
