Αναμφίβολα προκαλεί μεγάλη εντύπωση: Μια ολόκληρη Ευρώπη, κάθεται επί χρόνια στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με στόχο να διορθώσει το Σύμφωνο Σταθερότητας ώστε να μην πνίγει η δημοσιονομική πειθαρχία την ανάπτυξη, καταλήγει σε ένα κοινό κείμενο κανόνων και τον πρώτο χρόνο που πάει να το εφαρμόσει, αφήνει τις μισές χώρες… μετεξεταστέες.
Μεταξύ αυτών δε, και η Γερμανία η οποία ήδη βρίσκεται σε περίοδο πολιτικής κρίσης η οποία μόνο ασύνδετη δεν είναι με τις εξελίξεις σε οικονομικό επίπεδο. Να πάμε όμως και στη Γαλλία η οποία είναι μεταξύ αυτών που έλαβαν το πράσινο φως από τον Κομισιόν για το περιεχόμενο του προϋπολογισμού; Ανοικτό το ενδεχόμενο να πέσει η κυβέρνηση, δηλώσεις για υποχωρήσεις από τη σημερινή κυβέρνηση ώστε να… χαλαρώσουν τα μέτρα λιτότητας και ένα μέλλον παντελώς αβέβαιο.
Όλα αυτά ξυπνούν δυσάρεστες μνήμες εδώ σε μας στην Ελλάδα. Ήμασταν για πολλά χρόνια στη θέση αυτή: να κατατίθενται στη Βουλή προϋπολογισμοί με σκληρά μέτρα λιτότητας και να γίνεται ξανά και ξανά η συζήτηση αν αυτός είναι ο δρόμος για την πολυπόθητη οικονομική ανάπτυξη. Εκτός από μνήμες, ξυπνούν και ένστικτα: αυτοί που επέβαλαν τη λιτότητα στην Ελλάδα για να χρηματοδοτήσουν με τα δάνειά τους τις χρηματοδοτικές ανάγκες, τώρα καλούνται να δοκιμάσουν το φάρμακό τους.
Όμως όταν καίγεται το σπίτι του γείτονα, δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για χαιρεκακίες. Διότι ο γείτονας είναι ο τουρίστας που θα έρθει στη χώρα σου για διακοπές (ή δεν θα έρθει σε τέτοιο βαθμό αν βρεθεί σε δύσκολη οικονομική κατάσταση), είναι και ο αγοραστής των προϊόντων που εξάγεις στο εξωτερικό για να περιορίσεις το δυσθεώρητο ακόμη και σήμερα έλλειμμα του εμπορικού σου ισοζυγίου.
Μπορεί λοιπόν στα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία να φιγουράρει και σήμερα η είδηση ότι φτάσαμε στο σημείο η Ελλάδα να έχει πλέον το ίδιο κόστος δανεισμού με τη… δανείστριά της Γαλλία (σ.σ ποιος το φανταζόταν αυτό το 2012 ή το 2015) όμως η ανησυχία για το νέο έτος δεν μπορεί παρά να είναι έκδηλη.
Εκτός από τα έντονα δημοσιονομικά της προβλήματα, η Ευρώπη (και κυρίως οι μεγαλύτερες οικονομίες της) θα βρεθούν αντιμέτωπες, ενδεχομένως, και με έναν εμπορικό πόλεμο μικρής ή μεγαλύτερης έντασης. Το ενεργειακό ακόμη δεν έχει κλείσει. Κάθε άλλο. Ένας τσουχτερός χειμώνας στη Βόρεια Ευρώπη και μια αδυναμία εξεύρεσης λύσης στο μέτωπο της Ουκρανίας, αρκεί για να στείλει τις τιμές στα ύψη.
Και εμείς, έχουμε στηρίξει τον προϋπολογισμό μας σε παραδοχές ότι τα τουριστικά έσοδα θα ανέβουν του χρόνου κατά ένα επιπλέον δις. ευρώ, ότι θα συγκρατήσουμε το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών και ότι θα στηρίξουμε την ανάπτυξή μας και στην αύξηση των εξαγωγών αλλά και των επενδύσεων, μεγάλο μέρος των οποίων θα πρέπει να χρηματοδοτηθεί και από ευρωπαϊκά κεφάλαια.
Ο προϋπολογισμός περιλαμβάνει και το δυσμενές σενάριο. Δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο ο ρυθμός ανάπτυξης να είναι μειωμένος κατά τουλάχιστον μισή ποσοστιαία μονάδα λόγω των εξελίξεων στην Ευρώπη. Ακόμη και μην επιβεβαιωθούν πλήρως τα αρνητικά σενάρια, η δυσπιστία θα την κάνει τη ζημιά της. Γι’ αυτό λοιπόν, είναι καλό το σπίτι του γείτονα να ευχόμαστε να είναι ασφαλές και στη θέση του…
