Του Χρήστου Ν. Κώνστα
Για πρώτη φορά η συνάντηση των διοικήσεων των τραπεζών με τους εκπροσώπους των «θεσμών» δεν είχε «δύσκολες στιγμές» και «λεπτές διαπραγματεύσεις».
Αντιθέτως τόσο ο Νικολά Τζιαμαριόλι, του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας όσο και ο Φραντσέσκο Ντρούντι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ξεπέρασαν γρήγορα τα «συστημικά ζητήματα» με τους κόκκινους δανειολήπτες και ασχολήθηκαν με τα επιμέρους επιχειρηματικά σχέδια κάθε τράπεζας ξεχωριστά.
Αφού ξεκαθάρισαν από την πρώτη στιγμή ότι δεν υπάρχει ούτε μία πιθανότητα να αποδεχθούν ενδεχόμενη παράταση της ισχύος του νόμου 4605/2019 για την προστασία της πρώτης κατοικίας, του εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών και του νόμου 3869/2010 (Κατσέλη), άλλαξαν αμέσως θεματολογία στη συζήτηση.
Η βασική θέση των δανειστών χθες, στη συνάντηση με τις διοικήσεις των τραπεζών, είναι ότι στο εξής τα ελληνικά χρηματοπιστωτικά συστήματα στο εξής πρέπει να ασχολούνται με την χρηματοδότηση της ανάπτυξης και της υγιούς επιχειρηματικότητας και να σταματήσουν να ασχολούνται με τους «κόκκινους δανειολήπτες».
Η προστασία των οικονομικά αδύναμων δανειοληπτών και των ιδιαίτερων κοινωνικών υποθέσεων είναι ευθύνη του Κράτους και όχι του τραπεζικού συστήματος.
Οι διοικήσεις των τραπεζών έδειξαν από την αρχή το ενδιαφέρον τους να συμμετάσχουν στο ειδικό σχήμα που δημιουργεί η κυβέρνηση, το Αsset Protection Scheme (APS), με στόχο να μεταφέρουν το τοξικό τους χαρτοφυλάκιο ώστε να απελευθερώσουν πόρους και δυνάμεις στην πραγματική τους εργασία στη χρηματοδότηση της οικονομίας.
Γι' αυτό άλλωστε οι ερωτήσεις των επικεφαλής των θεσμικών μας δανειστών επικεντρώθηκαν στην υγεία κάθε τραπεζικού ισολογισμού ξεχωριστά, στις πηγές των εσόδων τους, το ύψος των προμηθειών, το ύψος της κερδοφορίας και τα προγράμματα πιστωτικής επέκτασης.
Οι τραπεζίτες απάντησαν ότι σιγά σιγά χορηγούν περισσότερα νέα δάνεια και αν δεν είχαν το βάρος της αναχρηματοδότησης προβληματικών δανείων ώστε να δώσουν μια νέα ευκαιρία στις επιχειρήσεις, τελικά ο ρυθμός πιστωτικής επέκτασης θα ήταν υψηλότερος.
Στο τραπέζι των συζητήσεων μπήκαν συγκεκριμένα ζητήματα όπως π.χ. τι δάνεια χορηγούνται και σε ποιους κλάδους και πως μπορεί να τονωθεί περαιτέρω η ζήτηση διατηρώντας ωστόσο τους δείκτες ασφαλείας.
Η χώρα πέρασε σε μια νέα εποχή, μια νέα κανονικότητα και η συζήτηση με τους δανειστές δεν μπορούσε να έχει άλλο περιεχόμενο…
