Η κυβέρνηση δια του πρωθυπουργού έχει δεσμευτεί ότι μέχρι τη λήξη της παρούσας θητείας ο μέσος (μεικτός) μισθός θα έχει σκαρφαλώσει στα 1.500 ευρώ ωθούμενος προς αυτή την κατεύθυνση και από τον κατώτατο μισθό ο οποίος προγραμματίζεται να ανέβει στα 950 ευρώ.
Για τον μεν κατώτατο μισθό, η δέσμευση μπορεί να εκπληρωθεί καθώς η κυβέρνηση έχει και το μαχαίρι και το πεπόνι δεδομένου ότι επί της ουσίας μιλάμε για διοικητικό προσδιορισμό των ελάχιστων επιτρεπόμενων αμοιβών για την 8ωρη απασχόληση στον ιδιωτικό τομέα.
Αρκεί όμως ο διοικητικός προσδιορισμός του κατώτατου μισθού για να φτάσουμε στο «ορόσημο» των 1.500 ευρώ;
Η απάντηση που δίδεται είναι «ξεκάθαρα όχι». Και αυτό για δύο λόγους: Πρώτον, οι αυξήσεις στον κατώτατο έχουν αρχίσει να εξαντλούν τη δυναμική τους. Αλλιώς επηρεάζει τον μέσο όρο των αποδοχών για το σύνολο του ιδιωτικού τομέα από τα 650 στα 830 ευρώ και αλλιώς η περαιτέρω αύξηση από τα 830 στα 950 ευρώ.
Επίσης, κατώτατος μισθός αφορά πλέον ολοένα και λιγότερους: με διάφορες κινήσεις που γίνονται το τελευταίο διάστημα κυρίως από τις μεγάλες επιχειρήσεις που προσφέρουν καλύτερες αμοιβές στους νεοεισερχόμενους. Ανακοινώνεται αύξηση κατώτατου μισθού και βλέπει διαφορά στον τραπεζικό του λογαριασμό μόνο ο ένας στους τέσσερις εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Στη δε επόμενη αύξηση, η αναλογία θα είναι ακόμη μικρότερη.
Και ερχόμαστε στο σήμερα. Το πρόβλημα έχει εντοπιστεί: υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι -κυρίως στα μεσαία και υψηλότερα κλιμάκια- που εξακολουθούν να μην έχουν λάβει αύξηση στον μισθό τους εδώ και πολλά χρόνια.
Με «απενεργοποιημένες» τις συλλογικές συμβάσεις (σ.σ ο αριθμός των εργαζομένων που καλύπτονται στην Ελλάδα από σύμβαση είναι από τους χαμηλότερους στην Ευρώπη αναλογικά με τον συνολικό αριθμό των εργαζομένων) το κύμα των αυξήσεων δεν φτάνει παντού και αυτό χτυπάει κατ’ ευθείαν στο μέτωπο της ακρίβειας.
Άλλωστε, πολλοί τρόποι να χτυπηθεί το τέρας της ακρίβειας δεν υπάρχουν: ή που θα υπάρξουν μειώσεις τιμών (σ.σ πολύ δύσκολο πλέον σε τέτοιο περιβάλλον που φέρνει μεγάλες αυξήσεις και σε ρεύμα και σε φυσικό αέριο, μέχρι και στον… καφέ) ή που θα αυξηθούν οι μισθοί με ποσοστό αντίστοιχο με αυτό του πληθωρισμού.
Οι αυξήσεις μισθών στον ιδιωτικό τομέα έχουν κόστος και αυτό το σηκώνουν οι εργοδότες. Δεδομένου ότι δεν διανύουμε –σε πανευρωπαϊκό επίπεδο- περίοδο παχέων αγελάδων, δεν είναι εύκολο να δοθούν μεγάλες αυξήσεις,. Ήδη, οι συνεχείς αυξήσεις του κατώτατου μισθού έχουν προκαλέσει παράπονα.
Έτσι, το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα η κυβέρνηση αναμένεται ότι θα τείνει χείρα φιλίας προωθώντας τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών και θα «συζητήσει» (με θεσμικές παρεμβάσεις) που θα δρομολογηθούν την κάλυψη όσο το δυνατόν μεγαλύτερου αριθμού εργαζομένων από τις συλλογικές συμβάσεις.
Όσο μεγαλύτερος ο αριθμός των εργαζομένων που θα λαμβάνουν αύξηση σε ετήσια βάση, τόσο πιο εφικτός θα καταστεί και ο στόχος του μέσου μισθού των 1500 ευρώ.
