Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου
Στο προχθεσινό άρθρο έγινε μια καταγραφή των επιθυμιών της κυβέρνησης Τσίπρα - Καμμένου για τη δημιουργία ενός παράλληλου τραπεζικού συστήματος, το οποίο να ελέγχεται από το κράτος, ώστε να μπορεί η κυβέρνηση να ασκεί τη δική της πιστωτική πολιτική. Συνοδοιπόροι σε αυτόν τον στόχο βρίσκονται διάφορα επιμελητήρια, διάφορες επαγγελματικές ενώσεις και φορείς του Δημοσίου, όπως το ΕΤΕΑΝ, τα στελέχη του οποίου επιθυμούν τη μετατροπή του σε Αναπτυξιακή Τράπεζα, το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων που και αυτό επιθυμεί να μετατραπεί σε κρατικό τραπεζικό πυλώνα, η Γραμματεία Δημοσίων Επενδύσεων και διάφοροι διαχειριστές ΕΣΠΑ. Τι κοινό έχουν όλοι αυτοί; Δεν έχουν την παραμικρή σχέση με την τραπεζική, αλλά αναζητούν ρόλους στο εκκολαπτόμενο κρατικοδίαιτο party στον χώρο των συνεταιριστικών τραπεζών.
Αναφέρθηκε χθες η αδυναμία αναζήτησης και εξεύρεσης κεφαλαίων που θα μπορούσαν να στηρίξουν το εγχείρημα. Εδώ δεν βρίσκονται κεφάλαια για να στηρίξουν τις υποκεφαλαιοποιημένες συστημικές τράπεζες, πώς είναι δυνατόν να βρεθούν κεφάλαια που θα χαθούν τη χρονική στιγμή t(0); Ο δείκτης «έσοδα προς έξοδα» των συνεταιριστικών τραπεζών κυμαίνεται στο 68%. Αυτό σημαίνει με απλά λόγια πως για κάθε 10 ευρώ έσοδα των τραπεζών από τα χορηγούμενα δάνεια, τις προμήθειες και τις λοιπές υπηρεσίες, δαπανώνται περίπου 7 ευρώ απλώς για να λειτουργούν οι τράπεζες. Οι τέσσερις συστημικές τράπεζες έχουν αντίστοιχα τον δείκτη αυτό στα επίπεδα το 55%. Η ποιότητα των χαρτοφυλακίων των συνεταιριστικών τραπεζών παρουσιάζει και αυτή μια δυσάρεστη εικόνα. Τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα (NPEs) ανέρχονται στο 59% και οι αντίστοιχες προβλέψεις στο 42%, παρ' ότι οι συνεταιριστικές τράπεζες κινούνται σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, όπου όλοι γνωρίζουν όλους.
Οι εννέα συνεταιριστικές τράπεζες που λειτουργούν σήμερα, με ένα δίκτυο 85 καταστημάτων, κατέχουν μόλις το 1% της αγοράς πιστώσεων, με συνολικές χορηγήσεις (ύστερα από προβλέψεις) περίπου 2 δισ. ευρώ. Το σύνολο του ενεργητικού τους ανέρχεται σε 2,6 δισ. ευρώ, οι καταθέσεις σε 2,1 δισ. ευρώ και τα εποπτικά ίδια κεφάλαια σε περίπου 260 εκατ. ευρώ. Αυτό το δυναμικό, λοιπόν, οραματίζεται η κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου ότι θα το επιστρατεύσει στον αγώνα για τη δημιουργία του παράλληλου τραπεζικού συστήματος που θα δανειοδοτεί με βάση το «κοινωνικό συμφέρον», που θα αναπτύσσεται με «αριστερό πρόσημο» και φυσικά θα πριμοδοτεί πιστωτικά τους κυβερνητικούς φίλους χωρίς ίχνος τραπεζικών κριτηρίων. Επιστρατεύονται το ΕΤΕΑΝ, το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, τα ΕΣΠΑ για να γίνει πιο ελκυστικό το πακέτο, αλλά η καλή νεράιδα δεν εμφανίζεται.
* Αναδημοσίευση από τον «Φιλελεύθερο» της Παρασκευής 13 Ιουλίου 2018
