Τα επίχειρα των υποσχέσεών της πληρώνει σε Πειραιά και Θεσσαλονίκη η κυβέρνηση που εδώ και ημέρες θωπεύει εργαζόμενους και λιμενεργάτες στα δύο μεγαλύτερα λιμάνια με υποσχέσεις για το εργασιακό τους μέλλον, γνωρίζοντας ωστόσο ότι η ρύθμιση που ετοιμάζει πόρρω απέχει από τη πλήρη κατοχύρωση που οι ίδιοι ζητούν.
Σε αυτή την αντιπαράθεση «Κράτος εναντίον Κράτους», διότι περί αυτού πρόκειται, οι απεργοί περιμένουν από ημέρα σε ημέρα κάποια ρύθμιση, πιστεύουν ότι η 20ημέρη σύγκρουση με τη κυβέρνηση μπορεί να γεννήσει αποτελέσματα προς όφελός τους, και ποντάρουν στη γενίκευση του απεργιακού κλίματος γνωρίζοντας ότι είναι το τελευταίο που θα ήθελε να δει σε αυτή τη φάση το Μαξίμου.
Στην πράξη ωστόσο, συμφωνία σαν αυτή που ζητούν για τα εργασιακά δεν μπορεί να υπάρξει, και το γνωρίζουν, καθώς τα περιθώρια που έχει η κυβέρνηση - όπως άλλωστε οποιαδήποτε άλλη στη θέση της- είναι πεπερασμένα από τη στιγμή που ΟΛΠ και ΟΛΘ περνούν από το Δημόσιο σε ιδιωτικά χέρια.
Σε μια προσπάθεια να πάρουν ό,τι περισσότερο μπορούν από τη κυβέρνηση, οι απεργοί έχουν βάλει το μαξιμαλιστικό αίτημα της πλήρους νομικής θωράκισης εις το διηνεκές των γενικών και ειδικών ρυθμίσεων του Γενικού Κανονισμού Προσωπικού και των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, κάτι πρακτικώς αδύνατο για δύο ανώνυμες επιχειρήσεις οι οποίες αλλάζουν ιδιοκτησιακό καθεστώς.
Σε αυτό το συγκρουσιακό τοπίο, κρίσιμη αναμένεται να είναι η σημερινή ημέρα. Η μεν κυβέρνηση πασχίζει να βρει έναν εύσχημο τρόπο για να δώσει στους εργαζόμενους κάποιες διασφαλίσεις, επιτυγχάνοντας -δίχως να φαίνεται ότι κάνει πίσω- να ανοίξει τα κλειστά λιμάνια που μόνο κακό κάνουν στην εικόνα της όπως και στη πραγματική οικονομία. Οι δε, συνδικαλιστές περιμένουν ίσως και σήμερα, κάποια ρύθμιση που αφενός θα τους κατοχυρώνει ως ένα βαθμό τα εργασιακά τους δικαιώματα, αφετέρου θα τους επιτρέψει να «πανηγυρίσουν» μια νίκη, και επομένως να κηρύξουν το τέλος του πολυήμερου αγώνα, κατά τη διάρκεια του οποίου έχουν αρχίσει να εμφανίζονται ήδη σημάδια κόπωσης.
Τα επιτελεία των υπουργείων Ναυτιλίας και Εργασίας εξετάζουν πυρετωδώς διάφορα σενάρια προκειμένου να διαπιστώσουν αν και κατά πόσο «στέκει» νομικά η οποιαδήποτε εργασιακή κατοχύρωση για την επομένη της αποκρατικοποίησης των δύο μεγαλύτερων λιμανιών. Άνθρωποι του περιβάλλοντος Δρίτσα εξηγούν ότι «ούτως ή άλλως ο όρος 511 της σύμβασης παραχώρησης του ΟΛΠ αναφέρει ότι θα συνεχίσουν να ισχύουν οι κανονισμοί που αφορούν την εργασία, ωστόσο η διατύπωση είναι γενικόλογη, και οι εργαζόμενοι ζητούν περαιτέρω κατοχύρωση, μέσω ρύθμισης που να έχει ισχύ νόμου».
Όλα αυτά συμβαίνουν εν μέσω των εντεινόμενων πιέσεων από τις ξένες εταιρείες κρουαζιέρας που είναι έτοιμες να διαγράψουν τον Πειραιά από τους προορισμούς τους, την ταλαιπωρία χιλιάδων επιβατών, και ενώ σήμερα το λιμάνι του Πειραιά καλείται να εξυπηρετήσει 7.116 επιβάτες. Τις επόμενες ημέρες ο φόρτος αυξάνεται και με βάση τα κρουαζιερόπλοια που θα αφιχθούν, ο αριθμός των προς εξυπηρέτηση επιβατών θα ανέλθει σε 6.264 τη Πέμπτη, σε 6.117 την Παρασκευή, με το μεγάλο φυσικά όγκο να αναμένεται το Σαββατοκύριακο, οπότε και θα αποβιβασθούν ή επιβιβασθούν στα πλοία 10.616 τουρίστες.
Δείγμα του πόσο στενά είναι τα περιθώρια χρόνου είναι και η απάντηση που δίνει κορυφαίο στέλεχος του υπ. Ναυτιλίας στο ερώτημα πότε προβλέπεται να είναι έτοιμη η περίφημη νομοθετική ρύθμιση, η οποία και υποτίθεται πως θα εκτονώσει και την απεργία. «Έχουμε καθυστερήσει, θα έπρεπε να είναι έτοιμη από… χθες», λέει χαρακτηριστικά ο συνομιλητής μας στο liberal.gr.
Αυτό που μένει επομένως να φανεί είναι πως κυβέρνηση αλλά και απεργοί θα σώσουν τα προσχήματα. Διότι αρκετοί στο λιμάνι εκτιμούν ότι οποιαδήποτε προσπάθεια για περαιτέρω κατοχύρωση των εργασιακών δικαιωμάτων του προσωπικού είναι στην ουσία στον αέρα, καθώς δύσκολα θα γίνει νομικά συμβατή και δόκιμη.
