Άλλη μία αύξηση - ή παύση - και… βλέπουμε. Με το μαρτύριο της σταγόνας θα μοιάζει στο εξής η στρατηγική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στο μέτωπο των επιτοκίων, καθώς από δω και πέρα κάθε απόφαση θα λαμβάνεται με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία για τον δομικό πληθωρισμό και την απασχόληση. Με τη χθεσινή τοποθέτηση της Κριστίν Λαγκάρντ, ολοκληρώνεται η μεταστροφή της ρητορικής της ΕΚΤ και καταργείται μέχρι νεωτέρας το forward guidance, ήτοι οι αναφορές στα βήματα που θα ακολουθήσει η Ευρωτράπεζα στο μέλλον.
Στο μεταξύ, η διελκυστίνδα μεταξύ γερακιών και περιστεριών συνεχίζεται με μεγαλύτερη ένταση. Στον ουρανοξύστη της Γκροσμαρκτχάλε στη Φρανκφούρτη, οι αντικρουόμενες φωνές γίνονται ολοένα και πιο αισθητές, πόσω μάλλον όταν η αμερικανική οικονομία δείχνει να γλιτώνει την ύφεση. Τα περιστέρια του διοικητικού συμβουλίου προειδοποιούν πως αν μείνουν για πολύ ακόμη τα επιτόκια κοντά στο 4% - που αναμένεται να φτάσουν τον Σεπτέμβριο - τότε η οικονομία της Ευρωζώνης θα χάσει ακόμη περισσότερο έδαφος σε σύγκριση με τις ΗΠΑ, καθώς κινδυνεύει με μία τριετία μηδενικής ανάπτυξης.
Στις ΗΠΑ, ο Τζερόμ Πάουελ είναι έτοιμος να θριαμβολογήσει και να μείνει στην ιστορία ως ο διοικητής της Fed που κατάφερε να σκοτώσει το θηρίο του πληθωρισμού, χωρίς να ρίξει την οικονομία στα τάρταρα. Και αυτό γιατί το βασικό σενάριο των αναλυτών, μετά τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της οικονομίας και του πληθωρισμού, δεν προβλέπει ύφεση. Την ίδια ώρα, η Ευρωζώνη προετοιμάζεται για ένα πολύ δύσκολο εξάμηνο στο οποίο ο πληθωρισμός θα υποχωρήσει αισθητά λόγω της υψηλής βάσης σύγκρισης, κυρίως από τον Οκτώβριο (τον περσινό Οκτώβριο εκτινάχθηκε οπότε είναι λογικό φέτος να εμφανιστεί εξασθενημένος), όμως το ΑΕΠ θα συρρικνωθεί τα επόμενα τρίμηνα και το 2023 θα είναι έτος ύφεσης ή στασιμότητας.
Και επειδή οι περισσότεροι αναλυτές εκτιμούν ότι τα επιτόκια στην Ευρωζώνη θα παραμείνουν στο 3,75% ή 4% τουλάχιστον έως το καλοκαίρι του 2024, είναι σαφές ότι έχουμε μπροστά μας έναν ολόκληρο χρόνο με το χρήμα να είναι ακριβό. Τόσο ακριβό που δυσκολεύει την ανάπτυξη. Επομένως, οι αμερικανικές αγορές αναμένουν τα ευχάριστα και θα ήθελαν να… τιμήσουν τη διαφαινόμενη επιτυχία της Fed με ένα ράλι από τα παλιά, ενώ οι επενδυτές στην Ευρώπη θα κρέμονται στο εξής από τα χείλη της Λαγκάρντ.
Τίποτα, βέβαια, δεν έχει κριθεί. Ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη δείχνει να υποχωρεί πιο γρήγορα από το αναμενόμενο και αν κάποια στιγμή οι κεντρικοί τραπεζίτες καταφέρουν να συμφωνήσουν σε μία ενιαία και αποτελεσματική διαχείριση της κατάστασης, η Ευρώπη μπορεί να κάνει την έκπληξη. Μόνο που η ατμομηχανή της ζώνης του ευρώ, η Γερμανία, παραπαίει και εμποδίζει την ανάπτυξη σε ολόκληρη την ένωση. Αν η Γερμανία και η Ολλανδία δεν κάνουν ένα βήμα πίσω για να χαλαρώσουν οι συνθήκες όσο θα πλησιάζει ο πληθωρισμός στο 2%, χώρες όπως η Ελλάδα που αφενός αναπτύσσονται με πολλαπλάσιο ρυθμό από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και αφετέρου έχουν καταφέρει να δαμάσουν τον πληθωρισμό, θα δεχθούν ισχυρό πλήγμα.
Μήπως βρισκόμαστε κοντά σε αλλαγή πλεύσης από την ΕΚΤ; Η Λαγκάρντ είπε ότι οι μελλοντικές αποφάσεις του διοικητικού συμβουλίου θα διασφαλίζουν ότι τα βασικά επιτόκια της ΕΚΤ θα παραμείνουν υψηλά για όσο χρειαστεί, έτσι ώστε να επιτευχθεί η έγκαιρη επιστροφή του πληθωρισμού στον μεσοπρόθεσμο στόχο του 2%. Η φράση «για όσο χρειαστεί» χρησιμοποιείται για πρώτη φορά σε αυτό το σημείο και υποδεικνύει ότι το διοικητικό συμβούλιο της ΕΚΤ προετοιμάζει το έδαφος για την επόμενη φάση. Με το forward guidance να είναι για τα καλά παρελθόν, οι προσπάθειες της ΕΚΤ θα επικεντρωθούν στο να ενισχυθεί η διαφάνεια για το πως θα λαμβάνονται οι αποφάσεις τους επόμενους μήνες. Είπαμε ξανά, θα ζήσουμε το μαρτύριο της σταγόνας…
