Για πρώτη φορά ύστερα από 13 χρόνια -από τότε δηλαδή που η χώρα έμπλεξε με τα μνημόνια- η Ελλάδα δεν «τρέμει» τις αποφάσεις των Ευρωπαίων σχετικά με το Σύμφωνο Σταθερότητας. Ενώ στις Βρυξέλλες συνεχίζεται το «μεγάλο παζάρι» για τους δημοσιονομικούς στόχους που θα πρέπει να επιτυγχάνουν οι χώρες από το νέο έτος, το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών έχει ήδη έτοιμο τον προϋπολογισμό που εκπληρώνει ακόμη και τις πιο «σκληρές» απαιτήσεις που έχουν πέσει στο τραπέζι (ως συνήθως από τους Γερμανούς).
Με στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα άνω του 2% για όλη την περίοδο από το 2024 και μετά, με πρόβλεψη για σημαντική αποκλιμάκωση της αναλογίας του χρέους με ρυθμό πολύ ταχύτερο από αυτό που ζητούν να θεσμοθετηθεί οι Γερμανοί αλλά και με πολύ μικρότερο ρυθμό αύξησης των δημοσίων δαπανών από το 2,6% που θέλει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ελλάδα δεν περιμένει δυσάρεστες εκπλήξεις.
Το αντίθετο: αν περάσουν οι ... φιλοεπενδυτικές προτάσεις (σ.σ να μην συνυπολογίζονται στο σύνολό τους στα ελλείμματα οι επενδύσεις για πράσινους και ψηφιακούς σκοπούς) ή η ελληνική πρόταση για καλύτερη λογιστική αντιμετώπιση των στρατιωτικών δαπανών, θα καταστεί πιο εύκολο για τη χώρα να εκπληρώσει τους φιλόδοξους δημοσιονομικούς στόχους που έχει θέσει για τα επόμενα χρόνια.
Μετά τη συνεδρίαση του Ecofin, το ενδιαφέρον μετατοπίζεται στο κατά πόσο θα υπάρξει συμφωνία μέχρι το τέλος του χρόνου σε επίπεδο Ecofin ώστε οι… υπογραφές να πέσουν έως την άνοιξη εντός της περιόδου της Βέλγικης προεδρίας. Κανείς δεν φαίνεται να επιθυμεί να υπάρξει περισσότερη καθυστέρηση. Όχι μόνο γιατί θα πρέπει να υπάρξει επαρκής χρόνος για την προσαρμογή των προϋπολογισμών του 2025 στα νέα δεδομένα αλλά και γιατί από το καλοκαίρι και μετά η προεδρία της ΕΕ περνάει στην Ουγγαρία.
Το «παζάρι» θα γίνει επί τεχνικής βάσεως και όλο το επόμενο χρονικό διάστημα θα έχουμε ανταλλαγή νομικών κειμένων τα οποία και θα εξεταστούν σε έκτακτη συνεδρίαση του Ecofin μέσα στον Νοέμβριο. Βασικό θέμα, ο ρυθμός αποκλιμάκωσης της αναλογίας του χρέους ως προς το ΑΕΠ για τις χώρες που θα εμφανίζουν αναλογία μεγαλύτερη του 60%. Αυτή τη φορά, το θέμα δεν «καίει» μόνο την Ελλάδα. Το αντίθετο.
Με ρυθμισμένο το χρέος, με σταθερό επιτόκιο δανεισμού, με swaps να προστατεύουν από την αύξηση του κόστους δανεισμού αλλά και με το snowball effect σε πλήρη εξέλιξη (μεγαλύτερη αύξηση του ονομαστικού ΑΕΠ από την αύξηση του χρέους), η Ελλάδα έχει εξασφαλισμένη την επίτευξη του στόχου για πολύ καιρό. Άλλες χώρες του νότου ανησυχούν: Γαλλία, Ιταλία, ακόμη και Ισπανία. Γι' αυτό και σε αυτή τη διαπραγμάτευση, η χώρα δεν είναι μόνη της και από τις διαπραγματεύσεις μπορεί να βγει και κερδισμένη.
