Οι αντιδράσεις της αγοράς στην απόφαση της Μεγάλης Βρετανίας για έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν ήπιες σε σύγκριση με τα άλλα δύο πρόσφατα περιστατικά παγκόσμιας οικονομικής αστάθειας: Του καλοκαιριού του 2015 με τους «κραδασμούς» στην κινεζική οικονομία και τους δύο πρώτους μήνες του τρέχοντος έτους, υπό τους φόβους για επέκταση του κινδύνου.
Αυτά σημειώνει, μεταξύ άλλων, σε άρθρο του ο Nouriel Roubini, αναφέροντας ότι στην περίπτωση του Brexit η αστάθεια κράτησε περίπου μία εβδομάδα.
«Γιατί τόσο ήπιο και προσωρινό σοκ;», διερωτάται.
Και απαντά: Το Ηνωμένο Βασίλειο αντιπροσωπεύει μόλις το 3% του παγκόσμιου ΑΕΠ, σε αντίθεση με την Κίνα που αντιπροσωπεύει το 15% της παγκόσμιας παραγωγής και πάνω από το ήμισυ της παγκόσμιας ανάπτυξης.
Παράλληλα, η ενότητα που έδειξε η Ευρωπαϊκή Ένωση, μαζί με την ταχεία αλλαγή στην κυβέρνηση της Μεγάλης Βρετανίας ενίσχυσαν τις ελπίδες για συναινετικό διαζύγιο και διευθέτηση των εμπορικών δεσμών. «Ο κίνδυνος της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας αστάθειας έχει αναβληθεί για λίγο», σημειώνει τονίζοντας ωστόσο ότι σε περίπτωση «παρατεταμένου και επίπονου “διαζυγίου”, η ανάπτυξη και οι αγορές θα υποφέρουν».
Παράλληλα, θα ανοίξει πολιτικά τον ασκό του Αιόλου για μια σειρά άλλων γεγονότων, όπως την απόσχιση της Βόρειας Ιρλανδίας από τη Μ. Βρετανία, της Καταλονίας από την Ισπανίας κτλ. Παράλληλα, χώρες, όπως η Δανία και η Σουηδία, ίσως φοβηθούν ότι θα γίνουν μέλη «δεύτερης κατηγορίας» στην ΕΕ.
Την ίδια στιγμή μια σειρά εκλογών και δημοψηφισμάτων στην Ευρώπη θα μπορέσουν να δημιουργήσουν τριγμούς σε ευρωζώνη και Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτά τη στιγμή που η Ιταλία είναι ο αδύναμος κρίκος λόγω των τραπεζών της, ενώ ανεβαίνει η δημοφιλία θέσεων κατά του ευρώ, των μεταναστών και των μουσουλμάνων. Θέσεις της οποίας καλλιεργούν τα λαϊκίστικα κόμματα στις περισσότερες χώρες της ΕΕ. Ακόμη και οι γειτονικές χώρες της ΕΕ, όμως, είναι σε δεινή κατάσταση, τονίζει ο Roubini.
Μέχρι να τελειώσουν οι εκλογές στις χώρες της Ευρώπης, η ΕΕ είναι απίθανο να λάβει μέτρα για την ολοκλήρωση της ημιτελούς νομισματικής της πολιτικής, αναφέρει. Έτσι, η πιθανότητα ανάπτυξης παραμένει σε χαμηλά επίπεδα, τη στιγμή που παραμένουν τα υψηλά ελλείμματα και τα χρέη.
Η ευρωζώνη και η ΕΕ είναι απίθανο να διαλυθούν ξαφνικά, σημειώνει. «Ωστόσο, η σύγχυση έχει οδηγήσει σε μια ασταθή ισορροπία, που κάνει την αποσύνθεση της ΕΕ και της ευρωζώνης αναπόφευκτη. Λόγω των πολλών κινδύνων που αντιμετωπίζει η Ευρώπη, απαιτείται τώρα ένα νέο όραμα», καταλήγει το άρθρο.
