Όταν θα κλείσουν οι κάλπες των ευρωεκλογών και θα αναλυθεί το αποτέλεσμα, η ζωή στην Ευρώπη θα επιστρέψει στους κανονικούς ρυθμούς της. Μέρος της φετινής κανονικότητας είναι και η εξέταση των δημοσιονομικών μεγεθών των χωρών μελών υπό την οπτική του νέου Συμφώνου Σταθερότητας.
Στις 21 Ιουνίου μάλιστα, θα αξιολογηθούν τα οικονομικά όλων των χωρών και θα ανακοινωθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι της επόμενης 4ετίας οι οποίοι θα προσδιοριστούν με τέτοιο τρόπο ώστε να επιτευχθεί ο βασικός στόχος: να μειωθεί κατά τουλάχιστον μια ποσοστιαία μονάδα σε ετήσια βάση η αναλογία χρέους προς ΑΕΠ για όσες χώρες έχουν σημερινό δείκτη άνω του 90%. Και είναι πολλές αυτές οι χώρες: Ελλάδα, Πορτογαλία Ισπανία, Βέλγιο, Γαλλία και φυσικά Ιταλία.
Τι δείχνουν οι προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής; Ότι Βέλγιο, Γαλλία, Ιταλία αλλά και Ισπανία σε μικρότερο βαθμό, είτε θα καταφέρουν οριακά να επιτύχουν τον στόχο είτε θα αποτύχουν. Αντίθετα, η Ελλάδα θα παραμείνει πρωταθλήτρια στον ρυθμό μείωσης της αναλογίας του χρέους.
Δύσκολος λοιπόν δημοσιονομικά ο Ιούνιος αλλά όχι για εμάς. Το πιθανότερο είναι ότι η Ελλάδα θα έχει τα ίδια περιθώρια αύξησης των δαπανών της όπως και φέτος ενώ δεν θα υπάρξουν περισσότερα προαπαιτούμενα είτε κατά την εκτέλεση του φετινού προϋπολογισμού είτε κατά τη σύνταξη των επόμενων.
Γι’ αυτό θα φροντίσει και ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους ο οποίος δρομολογεί τις επόμενες κινήσεις πρόωρων αποπληρωμών ώστε να κλείσει και φέτος αλλά και του χρόνου η χρονιά όχι μόνο με μείωση της αναλογίας του χρέους ως προς το ΑΕΠ αλλά και με μείωση του καθαρού ονομαστικού χρέους σε απόλυτο ποσό. Καθαρό χρέος της γενικής κυβέρνησης είναι αυτό που προκύπτει αν από το χρέος της γενικής κυβέρνησης αφαιρεθούν τα ταμειακά διαθέσιμα.
Σε αυτό τον δείκτη επικεντρώνονται πλέον τα βλέμματα και αυτός ο δείκτης δείχνει μια αναλογία της τάξεως του 139% ως προς το ΑΕΠ. Στα 356 δισ. ευρώ το χρέος της γενικής κυβέρνησης, βγάλε 36-37 δισ. ευρώ που είναι τα διαθέσιμα και μένει ένα ποσό της τάξεως των 320 δισ. ευρώ.
Με αυτές τις επιδόσεις η Ελλάδα θα ρίξει την αναλογία του χρέους ως προς το ΑΕΠ πάνω από 12 ποσοστιαίες μονάδες τη διετία 2024-2025 και όχι δύο που ζητάει το νέο πλαίσιο. Τι θα κάνουν στην ίδια περίοδο οι άλλες χώρες; Το Βέλγιο θα έχει αύξηση 1,4 μονάδες, η Ιταλία 4,4 μονάδες, και η Γαλλία 3,2 μονάδες. Αλλού λοιπόν θα στραφεί το επίκεντρο της προσοχής τον Ιούνιο. Όχι σε εμάς.
