Η ανησυχία για τις επιπτώσεις των μεταλλάξεων στην οικονομία είναι υπαρκτή. Η πορεία του τουρισμού υπόκειται για δεύτερη χρονιά στην αβεβαιότητα, ο στόχος για έσοδα ίσα με το 45% εκείνων του 2019 τίθεται εν αμφιβόλω.
Εάν το φθινόπωρο ή νωρίτερα χρειαστεί να ληφθούν αποφάσεις για τοπικά lockdowns και πρόσθετα μέτρα στήριξης για να αντιμετωπιστούν οι παρενέργειες στην οικονομία, είναι προφανές ότι ο λογαριασμός των 41 δισ ευρώ, θα μεγαλώσει. Και όλα αυτά σε μια στιγμή που οι πληθωριστικές πιέσεις θα αρχίζουν να στενεύουν τα περιθώρια στήριξης από κεντρικές τράπεζες και κυβερνήσεις.
Μπορεί ο κορονοϊός να μεταλλάξει το θετικό σενάριο της ελληνικής οικονομίας; Είναι πιθανόν αυτή να ξαναμπεί στην εντατική; Όχι, είναι η απάντηση οικονομικών παραγόντων.
Η εκτίμηση είναι ότι οι πιθανοί κραδασμοί από τον τουρισμό θα απορροφηθούν από την ίδια τη δυναμική της οικονομίας.
Την ισχυρή κατανάλωση που τροφοδοτούν συσσωρευμένες αποταμιεύσεις 23 δισ. μέσα στην πανδημία.
Την αύξηση στη βιομηχανική παραγωγή μετά από αυξημένες παραγγελίες για έκτο συνεχόμενο μήνα.
Τη συνεχή άνοδο των εξαγωγών, τις επενδύσεις που έκαναν τη θετική έκπληξη στο πρώτο τρίμηνο με ετήσια άνοδο 9%, χωρίς ακόμη να έχουν πάρει μπροστά τα μεγάλα αναπτυξιακά έργα και να έχουν πέσει στην οικονομία τα πρώτα κονδύλια του Ταμείου Ανάπτυξης.
Κατανάλωση, βιομηχανική παραγωγή, εξαγωγές και επενδύσεις, που έχουν πιο μόνιμο χαρακτήρα από τα τουριστικά έσοδα, είναι η «μαγιά» για τη φετινή ανάπτυξη, χωρίς να υπολογίζεται η θετική επίπτωση από τη χαμηλή ύφεση του πρώτου τριμήνου.
Στα σενάρια, που έχουν κάνει οικονομικοί παράγοντες, προκύπτει ότι ακόμη και αν πιάσουμε 35% των τουριστικών εσόδων του 2019, ο ισχυρός «αέρας» από το πρώτο τρίμηνο, είναι ικανός να καλύψει τη διαφορά.
Ένα «μαξιλάρι» από την πολύ μικρότερη ύφεση που διαμορφώθηκε στο 2,6% έναντι του άνω του 6% της αρχικής πρόβλεψης σημαίνει, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ότι ακόμη και δέκα μονάδες να χαθούν από τα φετινά τουριστικά έσοδα, η ζημιά δεν θα φανεί.
Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι αν τα τουριστικά έσοδα πέσουν στο 35% εκείνων του 2019 τα οποία είχαν φτάσει τα 18 δισ. ευρώ, και κυμανθούν φέτος στα 6 δισ. και πάλι η μικρή ύφεση του πρώτου τρίμηνου μας έχει εξασφαλίσει έναν «αέρα» 600-700 εκατ. ευρώ.
Στο πλέον λοιπόν συντηρητικό σενάριο, θα πιάσουμε το στόχο του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος του οικονομικού επιτελείου για ανάπτυξη 3,6% φέτος.
Από εκεί και πέρα, αν πάει καλά ο τουρισμός μετά τα μέσα Ιουλίου, τότε είναι εφικτό και το 4,2% που προβλέπει στην χθεσινή του έκθεση ο διοικητής της Τράπεζα της Ελλάδας Γιάννης Στουρνάρας ή ακόμη ψηλότερες επιδόσεις.
Στην παρούσα φάση, το θετικό σενάριο υπερισχύει του αρνητικού, υπό μια παραδοχή. Επίσπευση εμβολιασμών διεθνώς, αύξηση των ποσοστών σε περιοχές με χαμηλή εμβολιαστική κάλυψη, κίνητρα, προκειμένου να πειστούν όσοι παραμένουν ακόμη δύσπιστοι, καθιέρωση υποχρεωτικότητας για ειδικές κατηγορίες πληθυσμού, όπως αυτά που σχεδιάζονται.
Εξ ου και τα συνεχή καμπανάκια της επιστημονικής κοινότητας, αλλά και οικονομικών παραγόντων όπως του διοικητή της ΤτΕ. Οι προβλέψεις υπόκεινται σε κινδύνους, όπως αναφέρει η έκθεσή του, η εξάπλωση των μεταλλάξεων αποτελεί πηγή αβεβαιότητας, τυχόν επιδείνωση, θα μπορούσε να οδηγήσει σε υποτονική τουριστική περίοδο και να καθυστερήσει την επιστροφή στην κανονικότητα
Στον αντίποδα, εφόσον το καλοκαίρι χαθεί το νήμα των εμβολιασμών, τότε ο «μαύρος κύκνος» αυτής της χρονιάς, δηλαδή οι μεταλλάξεις, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε lockdowns από φθινόπωρο, σε κλείσιμο εργοστασίων παγκοσμίως, σε βουτιά της κατανάλωσης που μόλις έχει πάρει μπροστά.
Στο απευκταίο αυτό σενάριο, θα πρέπει κανείς να συνυπολογίσει ότι οι μακροοικονομικές συνθήκες είναι διαφορετικές από εκείνες του 2020, πλέον υπάρχει πληθωρισμός και τα χρέη στον πλανήτη έχουν αυξηθεί κατακόρυφα.
Είναι σημαντικό να μην δώσουμε μεγαλύτερο χώρο στις μεταλλάξεις, προκειμένου να αποφύγουμε τα πλέον αρνητικά σενάρια.
Ένας από τους μεγαλύτερους κίνδυνους είναι να συνεχιστεί η καθυστέρηση εμβολιασμών στον αναπτυσσόμενο κόσμο, κάτι που αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο να υπάρξει χώρος για το εφιαλτικό σενάριο μιας συνδημίας. Είναι το πολύ κακό σενάριο, αυτό μιας ταυτόχρονης επιδημίας από διαφορετικές νόσους, όπως το Aids/Hiv σε συνδυασμό με την Covid.
Η οικονομία είναι πιο θωρακισμένη από το 2020, ακόμη και αν η μετάλλαξη απαιτεί υψηλότερα ποσοστά για να δημιουργηθούν τα πρώτα τείχη ανοσίας, οι ειδικοί απαντούν ότι αυτό είναι εφικτό, αρκεί το κρίσιμο δίμηνο Ιουλίου-Αυγουστου να μην χαθεί η δυναμική των εμβολιασμών.
Διαβάστε ακόμα:
