Του Τάσου Ευαγγελίου
Η τουρκική προκλητικότητα και οι εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι λογικό να μονοπωλούν τη δημοσιότητα, σε συνδυασμό με την υπόθεση της κράτησης των δύο Ελλήνων στρατιωτικών στις φυλακές υψίστης ασφαλείας στην Αδριανούπολη. Σε αυτό πρέπει να προστεθεί και το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων, το οποίο ή έχει κλείσει, αν ληφθεί σοβαρά υπόψη η δήλωση του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα ή αντιμετωπίζεται με μια επικίνδυνη ελαφρότητα μόνο και μόνο για να παραμένει στο προσκήνιο.
Την ίδια στιγμή όμως ο χρόνος τρέχει και σε ό,τι αφορά την οικονομία και την αντιμετώπιση της κρίσης που παραμένει ένα από τα μείζονος σημασίας θέματα για το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Και τρέχει με αμείλικτους ρυθμούς αν υπολογιστεί ότι μέχρι τον Ιούνιο το αργότερο πρέπει να κλείσει η 4η αξιολόγηση ώστε να επιτευχθεί η ολοκλήρωση του μνημονίου τον προσεχή Αύγουστο.
Το αφήγημα της κυβέρνησης περί καθαρής εξόδου έχει τιναχθεί στον αέρα, όπως και κάθε άλλο αφήγημα που έστησε από την περίοδο που ο ελληνικός λαός επέλεξε να αναθέσει στον ΣΥΡΙΖΑ τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης το 2012. Πολύ δε περισσότερο από το 2015, όταν δύο φορές οι πολίτες της χώρας έδωσαν τη δυνατότητα στους Αλέξη Τσίπρα και Πάνο Καμμένο να διαχειριστούν τις τύχες της χώρας.
Δεν υπάρχει ούτε ένας ξένος εκπρόσωπος των δανειστών, ανεξαρτήτως θεσμικής ιδιότητας, που να μη στέλνει μήνυμα στην ελληνική πλευρά σχετικά με την, μετά μνημόνιο περίοδο. Μάλιστα στην προσπάθεια να μη ταραχθεί το εσωτερικό πολιτικό σκηνικό, στο σύνολό τους τονίζουν με σαφήνεια ότι η περίοδος μετά την ολοκλήρωση του μνημονίου θα συνοδεύεται από σκληρή, ενισχυμένη την ονομάζουν, εποπτεία.
Με λίγα λόγια επισημαίνουν στην κυβέρνηση ότι οι υποσχέσεις, που στην παρούσα φάση είναι κεκαλυμμένες, για αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις και άλλου είδους ενισχύσεις είναι έωλες. Δηλαδή ότι «τα κλειδιά του χρηματοκιβωτίου» που ο Αλέξης Τσίπρας είχε πει ότι θα πάρει πίσω από τους δανειστές, θα παραμείνουν στα χέρια των θεσμών και τη πάλαι ποτέ τρόικας.
Προειδοποιήσεις όμως στέλνουν οι εκτός των συνόρων παράγοντες και για το χρέος. Ενδεικτικές οι αναφορές του νέου επικεφαλής του Euroworking Group, Hans Vijlbrief σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Τα Νέα», στην οποία τονίζει ότι θα υπάρχει ενισχυμένη εποπτεία διότι μέσω της επιτήρησης «θα αποφευχθούν πισωγυρίσματα σε σημαντικές μεταρρυθμιστικές προσπάθειες ότι θα προχωρήσει η υλοποίηση μεταρρυθμίσεων που θα νομοθετηθούν το τρέχον διάστημα και θα πρέπει να υλοποιηθούν τα επόμενα χρόνια».
Ο κ. Vijlbrief ομιλεί και για την προληπτική γραμμή στήριξης τονίζοντας πως «είναι ξεκάθαρο ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν θέλει ένα προληπτικό πρόγραμμα. Μπορεί να το ζητήσει. Ο ασφαλέστερος τρόπος εξόδου είναι ένα προληπτικό πρόγραμμα. Η άλλη πλευρά του νομίσματος είναι κάποιας μορφής αιρεσιμότητα».
Τα μηνύματα των ξένων είναι σαφή. Όπως και των εντός των τειχών αρμοδίων, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα των, υπό διαρκή διωγμό, μη αρεστό στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, Γιάννη Στουρνάρα.
Και όμως το Μέγαρο Μαξίμου επιμένει, παρά τις σχετικές προειδοποιήσεις του οικονομικού επιτελείου, που ναι μεν εφαρμόζει την πολιτική που έχει αποφασιστεί αλλά δεν παύει να αποτυπώνει και την πραγματικότητα. Επιμένει διότι πρέπει να έχει ένα αφήγημα.
Κυρίως επιμένει διότι εκτιμά πως οι προ μηνών ευρωπαικές δεσμεύσεις περί στήριξης των αποφάσεων του Αλέξη Τσίπρα παραμένουν ενεργές. Δεσμεύσεις που ελήφθησαν με γνώμονα την πολιτική σταθερότητα και τη διατήρηση της ηρεμίας που έχει επιτευχθεί από την παρούσα κυβέρνηση στο εσωτερικό.
Μόνο που τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Και ως προς την πολιτική σταθερότητα και ως προς την εσωτερική κατάσταση. Και οι ξένοι, δανειστές και εκπρόσωποί τους το έχουν διαπιστώσει και το έχουν αποτυπώσει και σε... χαρτιά. Και έχουν αναθεωρήσει, εν μέρει και τις δεσμεύσεις τους. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται...
Διαβάστε ακόμα:
- Επικεφαλής Euroworking Group: Εποπτεία για χρόνια μετά το Μνημόνιο