Του Γιώργου Φιντικάκη
Επικοινωνιακή πανστρατιά με τη διαδικασία του κατ' επείγοντος, έχει κηρύξει ο Πρωθυπουργός προκειμένου να περισώσει ό,τι "σώζεται" από το πληγωμένο επενδυτικό μανδύα του και φυσικά το γόητρο της κυβέρνησης. Εκεί που το "είχε" ως και την ΔΕΘ, ξαφνικά μέσα σε τρία μόλις 24ωρα ο Αλέξης Τσίπρας το "έχασε", και τώρα πασχίζει να το ξαναβρεί μέσα από μια αγχωμένη αντεπίθεση σε όλα τα πιθανά και απίθανα μέτωπα.
Η επιχείρηση "ρελάνς" που είδαμε χθες - και θα βλέπουμε για ημέρες - ήταν για όλα τα γούστα: Από τον επικοινωνιακό ελιγμό Σταθάκη, ο οποίος ξεκίνησε να χορηγεί στην Eldorado Gold κάποιες από τις απαιτούμενες άδειες για την εξόρυξη χρυσού - όχι όμως και τις επίμαχες για τις Σκουριές - έως τις συναντήσεις Δραγασάκη - Παπαδημητρίου με τους πρέσβεις της Γερμανίας και Ολλανδίας, και φυσικά τη συνεδρίαση της Task Force για την προώθηση των επενδύσεων, υπό την προεδρία μάλιστα του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα.
Η κυβέρνηση την πάτησε στον τομέα που υποτίθεται ότι είναι και το μεγάλο της ατού, το επικοινωνιακό. Προφανώς δεν υπολόγισε ότι τα όσα συνέβησαν εντός συνόρων, θα ταξίδευαν ταχύτατα και έξω απ' αυτά, πολλώ δε μάλλον όταν η Eldorado είναι εισηγμένη σε μεγάλα ξένα χρηματιστήρια και η Ελλάδα παραμένει πάντα στο μικροσκόπιο του διεθνούς Τύπου.
Οι Καναδοί αποδείχθηκαν καλύτεροι στο επικοινωνιακό παιχνίδι. Xτύπησαν την κυβέρνηση με τα δικά της όπλα, εκεί ακριβώς που αυτή πονάει, στο νέο αφήγημα της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Η απόδειξη είναι η διεθνής τροπή που πήρε το θέμα του χρυσού - μπαράζ ξένων δημοσιευμάτων, παρέμβαση Κομισιόν και κυβέρνησης Καναδά, μέχρι συζήτηση στο αυριανό Eurogroup λέγεται ότι θα γίνει - καθώς η Eldorado χρησιμοποίησε τη διεθνή της παρουσία ως το "ηχείο" για να διαδώσει το μήνυμα στους ξένους επενδυτές πως τελικά δεν έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα στην Ελλάδα και στον τρόπο που αντιμετωπίζει τις επενδύσεις.
Οι Καναδοί και ο Καρανίκας εξέθεσαν τη κυβέρνηση, "γκρέμισαν" τις φιλότιμες προσπάθειες του Στέργιου Πιτσιόρλα και μερικών άλλων και η κυβέρνηση για μια ακόμη φορά, σιγά-σιγά, τα μαζεύει. Η ανάρτηση χθες στη Διαύγεια δύο εκ των αδειών που ζητούσε επί μήνες η Ελληνικός Χρυσός, και η δέσμευση Σταθάκη ότι σήμερα-αύριο ξεκινά η Διαιτησία, δείχνουν ότι ζούμε ημέρες "κωλοτούμπας". Τελικά η υπόθεση Eldorado αποδεικνύει ότι στην Ελλάδα αν δεν φωνάξεις, δεν σε ακούνε.
Το ερώτημα όμως είναι άλλο. Το γιατί κατέρρευσε σαν πύργος από τραπουλόχαρτα μέσα σε τρία μόλις 24ωρα το επικοινωνιακό οπλοστάσιο της κυβέρνησης, το επενδυτικό αφήγημα που με τόσο κόπο έστηνε ο Αλέξης Τσίπρας. Γιατί παρ' ολίγον χθες να είχαμε ένα νέο φιάσκο με το Ελληνικό, για ποιο λόγο ο "πολύς" κ. Σπίρτζης επέλεξε τη φορτισμένη πολιτικά Τρίτη για να "ξεσπαθώσει" κατά των Γερμανών της Fraport για τα αεροδρόμια; Αν αυτά δεν μαρτυρούν μια πανικόβλητη αντίδραση εκείνου που τον πιάνουν στα πράσα να μην εννοεί αυτά που λέει, τι μπορεί να δείχνουν;
Η απάντηση προφανώς είναι ότι η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ, και ο κ. Τσίπρας, δεν μπορούν να μεταλλαχθούν σε κάτι που δεν είναι. Κάνει ό,τι μπορεί ο Πρωθυπουργός για να μιλήσει με τη γλώσσα της αγοράς, υιοθετεί πρότυπα φιλελευθερισμού που αρέσουν στους επενδυτές, δεν σημαίνει όμως και ότι τα εννοεί ή ότι μπορεί να τα εφαρμόσει.
Τις επόμενες ημέρες θα προσπαθήσει να πείσει ότι μπορεί. Ευκαιρία του δίνεται σήμερα όπου μαζί με τον Ιταλό ομόλογό του Paolo Gentiloni θα παραστεί στην Κέρκυρα για την επικύρωση της συμφωνίας μετόχων για την μεταβίβαση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στην Ferrovie Dello Stato Italiane. Ελπίζοντας ότι η υπογραφή δεν θα δώσει την ευκαιρία σε κάποιον από τους θεματοφύλακες των παλαιών αγώνων να καταγγείλει την πώληση, ο Πρωθυπουργός θα επιχειρήσει να θυμίσει τον Τσίπρα των ημερών του Macron. Τον πολιτικό που κατανοεί τα οφέλη της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που καλωσορίζει τις επενδύσεις, που τείνει χείρα συνεργασίας στον επιχειρηματικό κόσμο, που υπόσχεται απεγκλωβισμό από τα μνημόνια και υποδέχεται την ανάπτυξη που περιμένει στην εξώπορτα της οικονομίας.
Το contrast ωστόσο μετά τα γεγονότα των τελευταίων ημερών θα είναι ακόμη πιο έντονο. Πολλώ δε μάλλον όταν οι "κακοπροαίρετοι" θα θυμηθούν ότι εκτός της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, επένδυση είναι και η τουριστική ανάπτυξη στον Ερημίτη της Κασσιόπης στη Κέρκυρα. Εκεί όπου πρόσφατα ο δήμαρχος του νησιού - και σημαίνον στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ στο νησί - σταμάτησε τις εργασίες, υποστηρίζοντας ότι οι δρόμοι της περιοχής αποτελούν δημοτικά μονοπάτια, κι ας έχουν περάσει τέσσερα ολόκληρα χρόνια από τότε που ολοκληρώθηκε ο διαγωνισμός για τη μεταβίβαση του ακινήτου στον ξένο επενδυτή. Σημειωτέον ότι και αυτός εξετάζει την προσφυγή στα δικαστήρια.
Χαλκιδική, Κέρκυρα, Ελληνικό, η αξιοποίηση επί ΣΥΡΙΖΑ αυτών των επενδύσεων έδωσαν την ευκαιρία να βγουν μπροστά οι "πατερούληδες" της οικολογίας, των αρχαίων, της δημοτικής περιουσίας. Στη Χαλιδική η "Εριν Μπρόκοβιτς" ονομάζεται Κατερίνα Ιγγλέζη, στο Ελληνικό το ρόλο διεκδικεί η Γ.Γ. του υπ. Πολιτισμού Μαρία Βλαζάκη, στη Κασσιόπη ο δήμαρχος Κέρκυρας Κώστας Νικολούζος, στα αεροδρόμια ο αεικίνητος Χρήστος Σπίρτζης, κ.ο.κ.
Η υψωμένη σημαία που αλλού λιγότερο, αλλού περισσότερο, κρατά η κυβερνώσα παράταξη σε μια σειρά επενδύσεων, δίνει την ευκαιρία στους κατ'' επάγγελμα "φρουρούς της δημοκρατίας" να επανέρχονται ή να συντηρούνται στο προσκήνιο. Δεν έχει σημασία που στην πορεία έγιναν δήμαρχοι, γενικοί γραμματείς υπουργείων, βουλευτές και υπουργοί. Aν τους ρωτήσεις τι πραγματικά βλέπουν πίσω από μια σειρά επενδύσεων, θα σου απαντήσουν μια στυγνή αποικιοκρατική εισβολή.
Η συνθηκολόγηση του Τσίπρα το καλοκαίρι του 2015 τους δίνει ένα παραπάνω λόγο ύπαρξης. Ή για να το πούμε διαφορετικά, δεν μπορούν να κάνουν και αλλιώς, αυτό έμαθαν, αυτό ξέρουν, εγκλωβισμένοι στα κινήματα θα παραμείνουν, όσο ο Τσίπρας δεν μπορεί να αποφασίσει ποιο από τα δύο πεπόνια που κουβαλά στη μασχάλη, θα αφήσει κάτω. Τις επενδύσεις και την ανάπτυξη ή το λαϊκισμό και το αριστερό ακροατήριο.
Φωτογραφία: Sooc
