Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας μιλώντας στο 3ο Οικονομικών Φόρουμ των Δελφών υποστήριξε ότι στην Ευρωζώνη έχουν επικρατήσει οι πολιτικές υπερβολικής λιτότητας που τελικά επιδείνωσαν την κρίση χρέους.
Συγκεκριμένα, τόνισε ότι το χρέος της Ευρωζώνης επιδεινώνεται λόγω των πολιτικών υπερβολικής λιτότητας που ακολουθούνται και οι οποίες δίνουν έμφαση στη μείωση των ελλειμμάτων αντί για την ανάπτυξη. Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας τόνισε ότι στην πραγματικότητα η Ευρωζώνη παράγει χρέος χωρίς, όμως, να έχει τα κατάλληλα εργαλεία για να το αντιμετωπίσει, όπως οι ΗΠΑ.
Ο κ. Παυλόπουλος υποστήριξε ότι αυτή η πολιτική τελικά οδηγεί σε μείωση του ΑΕΠ των χωρών με αποτέλεσμα την αύξηση του λόγου ελλείμματος προς ΑΕΠ. Στη συνέχεια τόνισε ότι η ελληνική περίπτωση χρέους δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί ως μεμονωμένη, αλλά ως κομμάτι της συνολικής κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη. Μάλιστα, τόνισε, ότι η ελάφρυνση και στη συνέχεια η αποπληρωμή του ελληνικού χρέους πρέπει να συνδυαστεί με ρήτρα ανάπτυξης, σύμφωνα με την πρόταση του Γάλλου προέδρου Emmanuel Macron, ώστε μακροπρόθεσμα αυτό να καταστεί διαχειρίσιμο, όπως χαρακτηριστικά είπε.
«Ή η Ευρωζώνη θ΄ αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την παγκόσμια κρίση χρέους ή, στην αντίθετη περίπτωση, θα βρεθεί μπροστά στον κίνδυνο αποσάρθρωσής της» είπε χαρακτηριστικά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και τόνισε πως ήρθε η ώρα οι εταίροι μας να εκπληρώσουν τις δεσμεύσεις τους για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, καθώς «η Ελλάδα έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της, ακόμη και για λάθη που δεν της αναλογούν».
Όπως είπε ο κ. Παυλόπουλος, «όλες οι σοβαρές οικονομικές αναλύσεις στην εποχή μας συγκλίνουν ως προς το ότι μια από τις βασικές αιτίες, που οδήγησαν και οδηγούν, σχεδόν νομοτελειακώς, στην εμφάνιση αλλά και στην διαιώνιση την κρίση χρέους παγκοσμίως, είναι η ανεξέλεγκτη δράση, σε παγκόσμια κλίμακα, αγορών με τεράστια οικονομική ισχύ, οι οποίες μπορούν, ανά πάσα στιγμή, να επηρεάσουν καθοριστικώς το κόστος δανεισμού κάθε χώρας σ΄ όλον τον Πλανήτη, ιδίως δε το κόστος δανεισμού χωρών που, εξαιτίας της ιδιοσυστασίας της οικονομίας τους, είναι περισσότερο εκτεθειμένες και ανυπεράσπιστες έναντι αυτών των οικονομικών κολοσσών. Την ως άνω δύναμη -και την αντίστοιχη κατά τ΄ ανωτέρω αρνητική επιρροή- των αγορών καθιστά εφικτή το ότι, όπως σημειώθηκε, δρουν ανεξέλεγκτα, κάτι που εξηγεί ευχερώς τόσο το ότι είναι υπέρμαχοι μιας στρατηγικής οικονομικής "απορρύθμισης" παγκοσμίως. Όσο και το ότι, επέκεινα, με βάση την "απορρύθμιση" μπορούν, για την επίτευξη των στόχων τους, να κάνουν ευρύτατη χρήση πολύμορφων "παραγώγων", ήτοι, ουσιαστικώς, ευρεία χρήση μεθοδεύσεων "στοιχηματικού" τύπου».
