Του Γιώργου Φιντικάκη
Τις ευκαιρίες που διανοίγονται για την Ελλάδα να διαδραματίσει ισχυρό ρόλο στις γεωπολιτικές και ενεργειακές εξελίξεις της περιοχής της ΝΑ Ευρώπης, σηματοδοτεί η έναρξη λειτουργίας του αγωγού φυσικού αερίου TAP.
Το τμήμα του αγωγού μήκους 550 χλμ που διέρχεται επί ελληνικού εδάφους ολοκληρώθηκε πρόσφατα, και στις αρχές Δεκεμβρίου το έργο συνολικού μήκους 878 χλμ, που θα διέρχεται από τη Β.Ελλάδα, και την Αλβανία για να καταλήξει στη Νότια Ιταλία, μπαίνει σε δοκιμαστική λειτουργία, με στόχο το 2020 να ξεκινήσουν οι παραδόσεις φυσικού αερίου, καταρχήν στις παραπάνω χώρες και αργότερα σε περισσότερα κράτη της Βαλκανικής.
Στην πράξη, το γεγονός σηματοδοτεί την έναρξη απεξάρτησης της περιοχής της ΝΑ Ευρώπης, από ένα και μόνο προμηθευτή, δηλαδή την ρωσική Gazprom, πολλώ δε μάλλον καθώς το έργο “κουμπώνει” με την επικείμενη λειτουργία, στα μέσα του 2021, του ελληνοβουλγαρικού αγωγού IGB και φυσικά με τον πλωτό σταθμό αποθήκευσης και επαναεριοποίησης υγροποιημένου φυσικού αερίου (FSRU) στην Αλεξανδρούπολη.
Τρία έργα ελληνικού ενδιαφέροντος που στόχο έχουν, όχι μόνο να προσθέσουν νέες πηγές εφοδιασμού σε φυσικό αέριο τόσο για την ελληνική, όσο και για την ευρωπαϊκή αγορά, όσο και να αξιοποιήσουν την μελλοντική μεταφορά των κοιτασμάτων της Αν.Μεσογείου προς την Ευρώπη, αναβαθμίζοντας στην πράξη, και όχι στα λόγια, το ρόλο της Ελλάδας.
Το φυσικό αέριο για τη δοκιμή του ΤΑΡ προέρχεται από τον αγωγό ΤΑΝΑΡ, που θα μεταφέρει αέριο από το Αζερμπαιτζάν μέσω Τουρκίας στην Ελλάδα. Πρόκειται για τον λεγόμενο νότιο διάδρομο φυσικού αερίου, συνολικού μήκους άνω των 4.000 χιλιομέτρων που σχεδιάστηκε προκειμένου να εξασφαλίσει μια νέα πηγή εφοδιασμού της Ευρώπης.
Ο ΤΑΡ θα έχει μεταφορική ικανότητα 10 δισ. κυβικών μέτρων φυσικού αερίου το χρόνο με δυνατότητα επαύξησης στα 20 δισ. στο μέλλον. Μέτοχοι του ΤΑΡ είναι οι εταιρείες BP (20%), SOCAR (20%), Snam (20%), Fluxys (19%), Enagas (16%) και Axpo (5%). Η κατασκευή του αγωγού ξεκίνησε το Μάιο του 2016 και ο προϋπολογισμός του έργου ξεπέρασε το 1,5 δισ. ευρώ.
