Χρωστάω περισσότερα από 10.000 ευρώ. Μπορώ να εντάξω τα χρέη μου στην πλατφόρμα του εξωδικαστικού μηχανισμού που άνοιξε χθες;
Στη χώρα που οι έχοντες χρέη άνω των 10.000 ευρώ μετριούνται με μονάδα μέτρησης το εκατομμύριο (ούτε καν τις εκατοντάδες χιλιάδες), το ερώτημα από χθες κυριαρχεί.
Το επόμενο διάστημα η πλατφόρμα του εξωδικαστικού μηχανισμού διευθέτησης οφειλών αναμένεται ότι θα δεχτεί μεγάλο «φόρτο» καθώς εκτός από τους οφειλέτες που θα θελήσουν από μόνοι τους να βάλουν μια τάξη στα οικονομικά τους, θα πιέσουν και οι ίδιες οι τράπεζες για να ξεκινήσει η διαδικασία της εκκαθάρισης (έχουν άλλωστε το σχετικό δικαίωμα βάσει του νόμου).
Αν τα χρέη -πάντα αν των 10.000 ευρώ- έχουν βαφτεί κόκκινα, οι οφειλέτες θα μπορούν να μπουν στη ρύθμιση αυτοδικαίως. Αν δεν είναι κόκκινα, τότε το ζητούμενο θα είναι το εισόδημα του οφειλέτη να έχει ψαλιδιστεί κατά τουλάχιστον 20% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, ώστε να δικαιολογείται η ανάγκη διευθέτησης. Εκτός από το ερώτημα «μπαίνω δεν μπαίνω», υπάρχει βέβαια και το ερώτημα «πόσα θα πληρώνω».
Και εδώ η απάντηση είναι απολύτως εξατομικευμένη, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του κάθε οφειλέτη. Ο αλγόριθμος που κρύβεται πίσω από την πλατφόρμα, επηρεάζεται από 10άδες παραμέτρους. Ποιο είναι το εισόδημα; Το ατομικό αλλά και το οικογενειακό; Ποια είναι η περιουσιακή κατάσταση; Υπάρχει εγγυητής; Ποια είναι τα δικά του εισοδήματα και ποια η περιουσιακή του κατάσταση; Ποια είναι αξία της κύριας κατοικίας; Η ηλικία του οφειλέτη; Μπορεί να ρυθμίσει τα χρέη του σε 20 ή 35 χρόνια χωρίς να ξεπεράσει το 85ο έτος της ηλικίας που είναι και το ανώτατο πλαφόν;
Δύο βασικά στοιχεία θα πρέπει να γνωρίζουν οι οφειλέτες ενόψει και της υποβολής της αίτησης: Πρώτον, δεν υπάρχει περίπτωση το ποσό που θα κληθεί να πληρώσει κάποιος σε δόσεις να είναι μικρότερο από την αξία των ακινήτων που έχει στην κατοχή του.
Διότι η λογική είναι η εξής: Οι πιστωτές (εφορίες, τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία) θα πρέπει να εισπράξουν μέσα από τη ρύθμιση περισσότερα χρήματα από όσα θα εισέπρατταν αν έβγαζαν εδώ και τώρα όλα τα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη στο σφυρί.
Αν λοιπόν έχει κάποιος ένα ακίνητο αξίας 100.000 ευρώ, και χρέη 100.000 ευρώ, θα πρέπει να τα πληρώσει όλα ακόμη και αν εμφανίζει μηδενικό εισόδημα. Το που θα βρει τα χρήματα, η ρύθμιση δεν θα το εξετάζει. Αν δηλώσει αντίθετος στην πρόταση της ρύθμισης, το ακίνητο θα βγει στον πλειστηριασμό.
Το δεύτερο στοιχείο που θα καθορίσει το ποσό που θα πρέπει να πληρωθεί, είναι το διαθέσιμο εισόδημα (και του οφειλέτη, και του συζύγου και των παιδιών και του εγγυητή) σε συνάρτηση όμως με τις «εύλογες δαπάνες διαβίωσης».
Το σύστημα θα υπολογίζει από μόνο του τις ελάχιστες δαπάνες. Αν κάποιος θέλει να επικαλεστεί υψηλότερα ποσά θα πρέπει να ανεβάσει στην πλατφόρμα και το παραστατικό. Το ποσό που θα προκύπτει (έσοδα μειον έξοδα) θα καθορίσει τελικώς και το ποσό που θα μπορεί να καταβάλλει ο καθένας για τη ρύθμιση των οφειλών του.
Από εκεί και πέρα, όλα θα υπολογίζονται αυτόματα: ο αριθμός των δόσεων (έντοκων με επιτόκιο 3,75% για τις τράπεζες και 5% για το δημόσιο), το ύψος των δόσεων, το ποσοστό του κουρέματος (αν προβλέπεται) κ.ο.κ.
