Ένα δεύτερο – εναλλακτικό σχέδιο ετοιμάζει η κυβέρνηση, ύστερα από το χθεσινό «ναυάγιο» της βασικής πρότασης, για τη θεσμοθέτηση ενός μόνιμου μηχανισμού αυτόματης διόρθωσης των δημοσιονομικών μεγεθών που θα ενεργοποιείται σε περίπτωση απόκλισης από τους στόχους, που οδήγησε σε νέο αδιέξοδο και στην ακύρωση του αυριανού Eurogroup.
Το Plan B που έχουν ήδη επεξεργαστεί κορυφαία στελέχη του υπουργείου Οικονομικών προβλέπει, μεταξύ άλλων, τόσο περικοπές δαπανών, που επιθυμούν οι δανειστές, όσο όμως και επιβολή νέων ή αύξηση υφιστάμενων φόρων.
Με δεδομένο ότι η «τύχη» της πρώτης αξιολόγησης κρέμεται από μια κλωστή, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και πάλι για την οικονομία, την κοινωνία και γενικότερα τη χώρα, το σχέδιο κρατείται ως ύστατη εφεδρεία που θα ενεργοποιηθεί λίγο πριν την «ασφυξία».
Άλλωστε με βάση τους υπολογισμούς των στελεχών του υπουργείου Οικονομικών τα χρήματα που υπάρχουν στα κρατικά ταμεία, με όλες τις μεταφορές των αποθεματικών φυσικά από οργανισμούς και φορείς, επαρκούν έως το τέλος Ιουνίου. Μετά αρχίζουν τα δύσκολα….
Σε κάθε περίπτωση και πάλι η κυβέρνηση, με τους ατυχείς και πάλι μέχρι σήμερα χειρισμούς της, έχει οδηγήσει τη χώρα να βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο και με μόνη ελπίδα να υποχωρήσουν οι δανειστές από τις, μέχρι χθες, πάγιες απαιτήσεις τους για συγκεκριμένα και ποσοτικοποιημένα μέτρα που πρέπει να περιληφθούν στο «προληπτικό» Μνημόνιο και τα οποία θα ενεργοποιηθούν σε περίπτωση που δεν καταστεί εφικτός ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3% του ΑΕΠ το 2018.
«Όνειρο» που τα τελευταία τουλάχιστον έξι χρόνια δεν έχει βγει αληθινό ποτέ, αφού είναι πλέον κανόνας γνωστός σε όλους ότι ΔΝΤ, Ε.Ε. και ΕΚΤ δεν υποχωρούν «γραμμή» από τις απαιτήσεις που κρίνουν ότι είναι αναγκαίες για τη δημοσιονομική εξυγίανση και την επίτευξη του προγράμματος προσαρμογής.
Μοναδική λοιπόν «σανίδα σωτηρίας» για την κυβέρνηση, ίσως στην παρούσα φάση και για τη χώρα, είναι το «εφεδρικό» πακέτο που έχει έτοιμο το οικονομικό επιτελείο αλλά απεύχεται να φέρει στο φως καθώς θα προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων εντός και εκτός κόμματος.
Όλα λοιπόν εξαρτώνται από την ισχνή πλειοψηφία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στη Βουλή και από το εάν η «ακαταμάχητη» αγάπη τους για την καρέκλα θα αποδειχθεί ισχυρότερη από το να κρατηθεί έστω και την τελευταία ώρα μια «κόκκινη γραμμή», για τα μάτια του κόσμου και με την ελπίδα να «εξαργυρωθεί» σε τυχόν πολιτικές εξελίξεις.
Άλλωστε η ιδεολογική και κομματική «ταυτότητα» έχει χαθεί προ πολλού και από τους δυο συγκυβερνήτες…
Στην περίπτωση φυσικά που επικρατήσει η «αγάπη» για την καρέκλα και την εξουσία, τότε δεδομένη πρέπει να θεωρείται η κατάθεση του νέου Μνημονίου «αποτυχίας» το οποίο κατ' εντολή των δανειστών, όπως πρώτο έχει αποκαλύψει το Liberal.gr, θα περιλαμβάνει:
4 μέτρα περιστολής δαπανών
- υιοθέτηση του Αμερικανικού "μοντέλου", που «λατρεύει» το ΔΝΤ και σύμφωνα με το οποίο σε περιπτώσεις αποκλίσεων το «μαχαίρι» πέφτει άμεσα με "λουκέτο" σε υπηρεσίες και οργανισμούς για την ταχύτατη εξοικονόμηση πόρων
- περικοπές μισθών στο Δημόσιο, με έμφαση στα εισαγωγικά κλιμάκια, τους υπαλλήλους χαμηλών προσόντων αλλά και τα ειδικά μισθολόγια, όπου σύμφωνα με τους δανειστές παρατηρούνται στρεβλώσεις
- «πάγωμα» προσλήψεων μέχρι νεωτέρας
- περικοπές των καταβαλλόμενων κύριων συντάξεων
Και 4 μέτρα αύξησης φόρων
- μετάταξη των λογαριασμών ρεύματος - νερού από ΦΠΑ 13% σε 24%
- κατάργηση του υπερ-μειωμένου ΦΠΑ 6% ή διατήρησή του μόνο για τα φάρμακα
- κατάργηση φοροαπαλλαγών
- «χαράτσι» 0,1% - 0,2% στις τραπεζικές συναλλαγές. Πρόκειται για ένα μέτρο το οποίο μπορεί να αποδώσει από 300 εκατ. έως 600 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση.
Σε κάθε περίπτωση πάντως το νέο «προληπτικό» Μνημόνιο που βρίσκεται προ των πυλών, θα περιέχει μέτρα ύψους 2% του ΑΕΠ ή 3,6 δισ. ευρώ, που έρχονται φυσικά να προστεθούν στο επώδυνο «πακέτο» των 5,4 δισ. ευρώ που βρίσκεται στη Βουλή, ανεβάζοντας το συνολικό «λογαριασμό» στα 9 δισ. ευρώ.
