Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου
Ποιος είναι άραγε ο μεγαλύτερος κίνδυνος του τραπεζικού συστήματος; Είναι μήπως ο κλιμακούμενος εμπορικός πόλεμος ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα; Είναι μήπως το υπερβολικό ύψος των φοιτητικών δανείων στις ΗΠΑ που δεν εξυπηρετούνται; Είναι μήπως το παγκόσμιο χρέος; Είναι μήπως το μπαράζ πτωχεύσεων των αμερικανικών αγροτικών νοικοκυριών και μικροεπιχειρήσεων; Είναι μήπως το διογκούμενο μέγεθος των μη εξυπηρετούμενων δανείων στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Είναι μήπως η προσπάθεια διάσωσης των περιφερειακών κινεζικών τραπεζών από την Κεντρική Τράπεζα της Κίνας;
Σύμφωνα με τον CEO της J.P.Morgan, Jamie Dimon, ο μεγαλύτερος κίνδυνος σήμερα για το τραπεζικό σύστημα είναι ο ψηφιακός κυβερνοπόλεμος. Ο ίδιος ανέφερε προς τους μετόχους της τράπεζάς του, πως το κόστος αντιμετώπισης των ψηφιακών επιθέσεων στα μηχανογραφικά συστήματα της J.P.Morgan, στοιχίζει σε ετήσια βάση πάνω από $600 εκατ. Σε ανάλογη μελέτη η δημοσιογράφος του CNBC, Kate Fazzini, παρουσίασε πως το μέσο ετήσιο κόστος της ψηφιακής ασφάλειας μιας τράπεζας για την επιτυχή αποτροπή του κυβερνοπόλεμου, ανέρχεται στα $2,300 ανά εργαζόμενο.
Σύμφωνα με την έκθεση του «Carnegie Endowment for International Peace», έχουν καταγραφεί πάνω από 94 περιπτώσεις κυβερνοεπιθέσεων σε τράπεζες. Από αυτές αποδείχθηκε πως οι 23 προήλθαν από το Ιράν, τη Ρωσία, την Κίνα και τη Βόρειο Κορέα. Οι στοχευμένες επιθέσεις που σχεδιάζονται και εκτελούνται από κρατικές οντότητες έχουν ως στόχο τη δημιουργία κλίματος ανασφάλειας, πανικού και δυσπιστίας απέναντι στο τραπεζικό σύστημα, όπως έχουν επανειλημμένα τονίσει οι πρόεδροι των κεντρικών τραπεζών των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας, Jerome Powell και Haruhiko Kuroda.
Αυτό δε σημαίνει πως μέσω των επιθέσεων αυτών δεν έχουν κλαπεί και μεγάλα ποσά από καταθέσεις. Τον Ιανουάριο μέσω κυβερνοεπίθεσης στο δίκτυο των ΑΤΜ της Bank of Chile, εξαφανίστηκαν $10 εκατ. Και λίγο αργότερα, η κυβερνοεπίθεση από Βορειοκορεάτες στην Indian Cosmos Bank, αφαίρεσε καταθέσεις ύψους $13,5 εκατ. μέσω ταυτόχρονων μαζικών αναλήψεων από 28 διαφορετικές χώρες.
Η βρετανική τράπεζα Metro Bank δέχθηκε μια πρωτοφανή ψηφιακή επίθεση που στόχευε στην υποκλοπή των κωδικών που μέσω sms έστελνε στους χρήστες πιστωτικών καρτών, για να πιστοποιούν τη συναλλαγή τους. Με αυτόν τον τρόπο ενεργοποιήθηκαν καταβολές ποσών, μεταφορές κεφαλαίων και πληρωμές ερήμην των συναλλασσόμενων. Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί της Κεντρικής Τράπεζας της Αγγλίας υπολογίζουν πως οι επισφάλειες της Metro Bank από αυτήν την ψηφιακή επίθεση ανέρχονται στα $900 εκατ.
Δεν είναι όμως μόνο το ύψος της άμεσης ζημίας που προβληματίζει. Οταν στη Νότιο Κορέα γνωστοποιήθηκε πως από το 2014 μέχρι το 2018 είχαν κλαπεί τα δεδομένα 100 εκατ. πιστωτικών καρτών και ταυτόχρονα είχαν κτυπηθεί από κυβερνοεπίθεση πάνω από 20 εκατ. τραπεζικοί λογαριασμοί, δημιουργήθηκε τόσο μεγάλος πανικός που είχε ως αποτέλεσμα αρκετοί Κορεάτες να κλείνουν τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους και να ακυρώνουν τις πιστωτικές τους κάρτες. Και όλο αυτό το πρόβλημα προέκυψε από την ψηφιακή εισβολή ενός υπαλλήλου της Korea Credit Bureau (KCB), που μεταπώλησε όλα τα δεδομένα σε εταιρείες που προέβησαν σε ψεύτικες εμπορικές συναλλαγές.
Ο κυβερνοπόλεμος κατά των τραπεζών, μπορεί κάλλιστα να επιφέρει συστημικές επιπλοκές και να επηρεάσει και τον επενδυτικό βραχίονα των τραπεζών, ή το σύστημα εκκαθάρισης εμπορικών ή χρηματιστηριακών συναλλαγών. Τη στιγμή που το επίσημο τραπεζικό σύστημα κατηγορεί για κενά ασφάλειας και συναλλαγές αφερεγγυότητας τα συστήματα συναλλαγών των κρυπτονομισμάτων, δεν είναι δυνατόν να ανέχεται συστημικούς κραδασμούς στο εσωτερικό του.
Αναδημοσίευση από τον Φιλελεύθερο Παρασκευής 21 Ιουνίου
