Το λουκέτο στο beach bar με τα θαλάσσια κρεβάτια στην Αγ. Μαρίνα της Ρόδου είναι το πρώτο στο οποίο εφαρμόζεται η νέα νομοθεσία.
Το καθεστώς που ίσχυε μέχρι πέρυσι δεν προέβλεπε σφράγιση χώρου για παράνομη κατάληψη παραλίας.
Ο επιχειρηματίας, ο οποίος βρέθηκε να έχει τοποθετήσει 19 μεταλλικές κατασκευές μέσα στη θάλασσα, μπορούσε με την έκδοση της πράξης άμεσης απομάκρυνσης να κάνει ασφαλιστικά μέτρα, δηλαδή να κερδίσει χρόνο, και έτσι να συνεχίσει να λειτουργεί κανονικά για όλη την υπόλοιπη σεζόν.
Τώρα, δεν μπορεί να «παγώσει» δικαστικά την εφαρμογή της απόφασης, η αίτηση ακύρωσης που θα υποβάλει, δεν αναιρεί τη σφράγιση, αυτή παραμένει σε ισχύ. Το δε, πρόστιμο βεβαιώθηκε ήδη στην ΑΑΔΕ, ανέρχεται σε 28.560 ευρώ και ισούται με το 4πλάσιο του ενοικίου που θα κατέβαλε για ένα έτος αν είχε συνάψει νόμιμη σύμβαση. Κάθε ημέρα που θα περνά χωρίς να πληρώνει, η επιβάρυνση θα μεγαλώνει.
Η κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε μια αλλαγή υποδείγματος για τις παρανομίες στις παραλίες. Η υπόθεση με το beach bar στην Αγ.Μαρίνα είναι η πρώτη στην οποία εφαρμόζεται η νέα νομοθεσία και έχει μεγάλη σημασία να υπάρξει συνέχεια.
Το υπ. Εθνικής Οικονομίας πρέπει να δείξει ότι δεν θα μείνει στη Ρόδο, ότι όποιος καταλαμβάνει αυθαίρετα την παραλία θα σφραγίζεται. Τα παράνομα μπαρ και οι αυθαιρεσίες είναι πάρα πολλά σε Κρήτη, Νάξο, Πάρο, Κέρκυρα, Χαλκιδική, Αττική και αλλού. Οι καταγγελίες και φέτος είναι πολλές για μια σειρά από πρωτόκολλα κατεδάφισης που συνεχίζουν να μην εκτελούνται.
Ο Κωστής Χατζιδάκης μιλά για «νομιμότητα παντού», διαβεβαιώνει ότι κανένα τερτίπι δεν θα εμποδίσει την επιβολή της και η κυβέρνηση δεσμεύεται ότι μόλις ολοκληρωθούν οι δημοπρασίες παραχώρησης για τις πάνω από 1.200 παράλιες με το νέο μοντέλο, το φετινό καλοκαίρι δεν θα μοιάζει σε τίποτα με το περυσινό.
Οι «αυτοφωράκηδες», οι μπράβοι που απειλούσαν τους υπαλλήλους όταν πήγαιναν για έλεγχο, οι Αποκεντρωμένες Διοικήσεις που καθυστερούν αδικαιολόγητα τις κατεδαφίσεις στους αιγιαλούς, όλα αυτά πρέπει φέτος να τελειώσουν.
Η υπόθεση του Santa Marina είχε γίνει ευρύτερα γνωστή από πέρυσι, με αφορμή την παράνομη τοποθέτηση κρεβατιών μέσα στη θάλασσα. Τα κρεβάτια και άλλες παράνομες εγκαταστάσεις είχαν απομακρυνθεί στο τέλος της προηγούμενης σεζόν, αλλά πριν από μια εβδομάδα ο επιχειρηματίας τα επανατοποθέτησε και ξεκίνησε να λειτουργεί κανονικά. Βρέθηκε να έχει εγκαταστήσει δεκάδες μεταλλικές κατασκευές εντός της θάλασσας.
Η υπόθεση καταγγέλθηκε άμεσα από πολίτες στο MyCoast και την Κτηματική Υπηρεσία Δωδεκανήσου και ακολούθησε αυτοψία, στην οποία επιβεβαιώθηκαν οι καταγγελίες.
Τώρα, ο επιχειρηματίας, ο οποίος χθες οδηγήθηκε στο αυτόφωρο, γιατί παραβίασε τη σφράγιση, αφαιρώντας από το χώρο τη σήμανση (κορδέλες) που είχαν τοποθετήσει οι αρχές για να απαγορεύσουν τη πρόσβαση, έχει 48 ώρες προθεσμία να «καθαρίσει» ακτή και θάλασσα από τις παράνομες κατασκευές.
Το δε πρόστιμο που του επιδόθηκε, τα περίπου 30.000 ευρώ, αρχίζει να «τρέχει» άμεσα και δεν είναι μικρό.
Η περίπτωση της Αγ. Μαρίνας στη Ρόδο δείχνει τρία πράγματα. Το πρώτο ότι όταν υπάρχει πολιτική βούληση και ένα καλό θεσμικό πλαίσιο, η παρανόμια δεν είναι δύσκολο να χτυπηθεί.
Το δεύτερο ότι το MyCoast αποδίδει, οι καταγγελίες για καταπατήσεις παραλιών και παράνομα ομπρελοκαθίσματα ξεπερνούν μέχρι τώρα τις 1.900, ενώ στην εφαρμογή έχουν μπει περισσότεροι από 30.000 πολίτες. Αυτό με τη σειρά του δείχνει ότι ο πολίτης αρχίζει να αντιλαμβάνεται πως πρέπει να γίνει και ο ίδιος ελεγκτής, θωρακίζοντας το θεσμοθετημένο του δικαίωμα.
Το τρίτο που αναδεικνύει η συγκεκριμένη περίπτωση είναι η ανάγκη να λειτουργούν αποτελεσματικά όλοι οι εμπλεκόμενοι, Κτηματικές, ΑΑΔΕ, Αστυνομία, Λιμενικό και Δήμοι.
Το φόβητρο της άμεσης σφράγισης, τα πρόστιμα που φτάνουν το 4πλάσιο του ενοικίου και βεβαιώνονται εντός 24ωρου από την Εφορία, οι έλεγχοι με drones, η ενεργή συμμετοχή των πολιτών, και κυρίως η για πρώτη φορά ανάθεση από φέτος, κεντρικά μέσω ηλεκτρονικών δημοπρασιών, όχι από τους ΟΤΑ, των παραχωρήσεων στις παραλίες, είναι ασφαλώς μια μεγάλη αλλαγή.
Αλλά από μόνο της δεν αρκεί. Η άλλη όψη του νομίσματος αφορά την ενεργότερη συμμετοχή των τοπικών αρχών στον εντοπισμό των παρανομιών και την αντιμετώπιση τους, όχι όπως συνέβαινε εδώ και χρόνια που από σκοπιμότητα ή αδιαφορία, άφηναν να γιγαντώνεται η αυθαιρεσία. Η εφαρμογή του νόμου περνά από τα χέρια των εκλεγμένων τοπικών αρχόντων που είτε από αδυναμία είτε από εκλογική σκοπιμότητα, κάνουν συχνά ακόμη και σήμερα τα στραβά μάτια.
Εδώ γίνεται εξαιρετικά σημαντικός ο ρόλος του πολίτη. Καλείται να προστατεύσει και ο ίδιος το δικαίωμα της ελεύθερης πρόσβασης στην παραλία που του δίνει ο νόμος, γι’ αυτό και απέκτησε ένα εργαλείο.
