Του Προκόπη Χατζηνικολάου
Ακόμα και ο εκλεκτός επενδυτής της κυβέρνησης, ο κ. Ιβάν Σαββίδης δεν άντεξε την υπερφορολόγηση. Ο κ. Σαββίδης μεταβίβασε την ΣΕΚΑΠ στην ιαπωνική JTI κυρίως λόγο της σημαντικής αύξησης των ειδικών φόρων κατανάλωσης (ΕΦΚ). Παρά το γεγονός ότι χαρίστηκαν αρκετές δεκάδων εκατομμυρίων προστίμων στην ΣΕΚΑΠ, ο κ. Σαββίδης αποχωρεί χαλώντας το success story που είχε στήσει η κυβέρνηση γύρω από το όνομα του.
Και όπως φαίνεται η κυβέρνηση δεν φαίνεται να αλλάζει ρότα. Οι επενδύσεις λιμνάζουν, το Ελληνικό παραμένει σε στασιμότητα, ενώ πλέον όλα κινούνται γύρω από ένα προεκλογικό σκηνικό που έχει στήσει η κυβέρνηση μοιράζοντας υποσχέσεις που δύσκολα θα υλοποιηθούν.
Σύμφωνα μάλιστα με τον ΣΕΒ η Ελλάδα μπορεί να «επιστρέψει στα υψηλά επίπεδα επενδύσεων σε 10-15 χρόνια βάζοντας ωστόσο ερωτηματικά καθώς οι πολιτικές της κυβέρνησης, μπορούν να οδηγήσουν σε αποσταθεροποίηση της οικονομίας. Συγκεκριμένα υποστηρίζουν ότι το πρόβλημα της χώρας από εδώ και πέρα θα είναι καθαρά πολιτικό και, συνδέεται με την πιθανή αλλαγή πλεύσης στην οικονομική πολιτική προς εξυπηρέτηση πελατειακών σχέσεων και συμφερόντων. Εκτός από τον ΣΕΒ και οι θεσμοί φοβούνται ακριβώς τα ίδια πράγματα.
Τα στοιχεία που παραθέτουν είναι εντυπωσιακά και δείχνουν ότι η υπερφορολόγηση (βλέπε Σαββίδης) και οι αυξημένες ασφαλιστικές εισφορές κρατούν στάσιμη την ιδιωτική κατανάλωση η οποία διαμορφώθηκε στο 0,1%, γεγονός που επηρεάζει σημαντικά και την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Υπενθυμίζεται ότι το ΑΕΠ διαμορφώθηκε στο 1,4% από αρχική πρόβλεψη 2,7%.
Σύμφωνα με τον ΣΕΒ στην περίπτωση που οι φόροι μειώνονταν θα αυξάνονταν οι επενδύσεις κατά περίπου 15%, εξέλιξη που θα οδηγούσε στην αύξηση των θέσεων εργασίας, της κατανάλωση, αλλά και των εσόδων του προϋπολογισμού Ωστόσο, αυτό που επισημαίνει ο Σύνδεσμος Ελληνικών αλλά και οι ευρωπαίοι εταίροι μας, είναι η ανάγκη να συνεχισθούν στη μεταμνημονιακή εποχή οι σταθεροποιητικές πολιτικές.
Αν συνυπολογισθεί και η πραγματική φορολογική επιβάρυνση των επιχειρήσεων τα πράγματα γίνονται ακόμα δυσκολότερα για τις επιχειρήσεις. Σήμερα επιβάλλεται φόρος εισοδήματος 29%, φόρος στα διανεμόμενα μερίσματα 15%, εισφορά αλληλεγγύης με τον ανώτατο συντελεστή να φθάνει το 10% και ασφαλιστική εισφορά 26,7 στα μέλη του διοικητικού συμβουλίου, με το άθροισμα των παραπάνω να φθάνει έως και το 81% επί των προς διανομή κερδών.
Και δυστυχώς υπάρχει και ο φόβος των δανειστών ο οποίος πλέον έχει μεταφερθεί από το δημοσιονομικό κομμάτι στο πολιτικό. Η ένταση με την Τουρκία, η βία στο ποδόσφαιρο, το Σκοπιανό, ακόμα και οι χειρισμοί στην υπόθεση Navartis, απασχολούν τους ευρωπαίους εταίρους οι οποίοι φοβούνται ενδεχόμενη προσφυγή στις κάλπες προκειμένου η κυβέρνηση να αποκρούσει τους κοντινούς σκοπέλους αλλά και αυτούς που έρχονται από το 2019 και αφορούν τις μειώσεις στις συντάξεις και το αφορολόγητο όριο (!).
Σύμφωνα με πληροφορίες έχει επανέλθει η αβεβαιότητα και η έλλειψη εμπιστοσύνης προς την ελληνική κυβέρνηση, ότι θα συνεχίσει το μεταρρυθμιστικό έργο. Μάλιστα κύκλοι των θεσμών αναφέρουν ότι φοβούνται ότι το 2020 είναι πολύ μακριά, υπονοώντας ότι η Ελλάδα δεν θα εφάρμοζε τα μέτρα που έχουν ψηφισθεί όπως η μείωση του αφορολόγητου ορίου. Για αυτό ζητούν να έρθει νωρίτερα ώστε να διασφαλισθούν όσο το δυνατό περισσότερο.
