Σημαντικές επιπτώσεις για την αντιμετώπιση των «κόκκινων» δανείων στην Ελλάδα και την Ιταλία αναμένεται να έχει το πλαίσιο που επεξεργάζονται ΕΚΤ και Κομισιόν, με στόχο να δοθεί χείρα βοηθείας στις τράπεζες της Ευρωζώνης να διαχειριστούν με όσο το δυνατόν πιο αναίμακτο τρόπο το φαινόμενο.
Σύμφωνα με πληροφορίες του Liberal.gr, το σχέδιο αφορά στην εγγραφή επιπρόσθετων προβλέψεων για τα προβληματικά δάνεια χωρίς να προκύπτει ανάγκη κεφαλαιακής ενίσχυσης στην περίπτωση που οι πωλήσεις θα είναι «συστημικού» χαρακτήρα. Θα συζητηθεί στο Ecofin της 4ης Δεκεμβρίου με στόχο να εφαρμοστεί το ταχύτερο δυνατό, αρκεί να καμφθούν οι γερμανικές αντιρρήσεις.
Όπως έγκαιρα είχε αναφέρει το Liberal.gr ο Μάριο Ντράγκι θέλει να αποφύγει τα… τραπεζικά δράματα στους τελευταίους μήνες της θητείας του, ενώ γνωρίζει ότι οι συνθήκες θα παραμείνουν αντίξοες λόγω της κόντρας Ρώμης-Βρυξελλών και του ευρύτερου κλίματος στις διεθνείς αγορές.
Έχοντας πλέον ξεκάθαρη εικόνα για τις ευρωπαϊκές τράπεζες, μετά την ολοκλήρωση των stress tests και με τα νέα λογιστικά πρότυπα IFRS9 σε ισχύ, οι ευρωπαϊκές αρχές φαίνονται έτοιμες να προχωρήσουν σε μία κίνηση που θα διώξει το πέπλο αβεβαιότητας πάνω από τις τράπεζες με υψηλό ποσοστό «κόκκινων» δανείων. Η επιτάχυνση των πωλήσεων μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων (NPEs) θα δώσει ανάσα σε ολόκληρο τον κλάδο και θα… καθησυχάσει τις ρυθμιστικές αρχές, οι οποίες εδώ και δύο χρόνια αναζητούν τρόπους να βοηθήσουν τις τράπεζες να «ξεφορτωθούν» κόκκινα δάνεια, έτσι ώστε να έχουν τη δυνατότητα να χρηματοδοτήσουν την πραγματική οικονομία.
Σήμερα, οι τράπεζες καλούνται να υπολογίζουν τις αναμενόμενες – και όχι τις αναγνωρισμένες - ζημιές που σχετίζονται με τον πιστωτικό κίνδυνο των δανείων που χορηγούν γεγονός που αυξάνει τις προβλέψεις. Το νέο καθεστώς που προτείνεται θα διευκολύνει τις πωλήσεις δανείων, στην περίπτωση που αυτές είναι «συστημικού» χαρακτήρα, ήτοι ξεπερνούν ένα σημαντικό ποσό και «καθαρίζουν» τον ισολογισμό.
Η θέση της Γερμανίας αποτελούσε πάντοτε τροχοπέδη στην εξεύρεση μιας συνολικής λύσης που θα «ξεμπλόκαρε» τους τραπεζικούς κλάδους χωρών όπως η Ελλάδα και η Ιταλία. Η γερμανική πλευρά έδειχνε να μην ενδιαφέρεται για το αν μπορούν να μειωθούν τα «κόκκινα» δάνεια χωρίς να υπάρξουν κοσμογονικές εξελίξεις που μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα. Διότι σήμερα τραπεζική ένωση δεν υπάρχει και η εγγύηση των καταθέσεων είναι στην ουσία ανενεργή.
Με τις ευρωεκλογές να βρίσκονται προ των πυλών και τις ανησυχίες για την ανάπτυξη να αυξάνονται η Ευρώπη έχει μπροστά της ένα τεράστιο πρόβλημα που καλείται να λύσει χωρίς σοβαρούς κραδασμούς.
