Η γερμανική εφημερίδα Suddeutsche Zeitung αναλύει γιατί η άποψη του W. Schaeuble ότι το τρέχον τρίτο πρόγραμμα δανεισμού στην πράξη τελειώνει αυτομάτως σε περίπτωση που το ΔΝΤ δεν συμμετάσχει σε αυτό, ίσως δεν ευσταθεί.
Αναφερόμενη στη γνωμοδότηση της επιστημονικής επιτροπής της γερμανικής Βουλής ότι δεν χρειάζεται οπωσδήποτε άμεσα νέα απόφαση του κοινοβουλίου, εάν αποχωρήσει το ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα, σε αντίθεση με τα όσα υποστηρίζει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, η Suddeutsche Zeitung σχολιάζει: «ο W. Schaeuble απειλείται με ήττα στη διαμάχη γύρω από το δανειακό πρόγραμμα της Ελλάδας. Ο υπουργός Οικονομικών, διδάκτωρ Νομικής, αρέσκεται να χρησιμοποιεί -στη συζήτηση που αφορά τη δανειακή βοήθεια- ειδικές νομικές γνώσεις προκειμένου να καταστήσει τα επιχειρήματά του τόσο σημαντικά, ώστε τα αντεπιχειρήματα να μοιάζουν ανώφελα».
Ο χριστιανοδημοκράτης πολιτικός ισχυρίζεται ότι «το τρέχον τρίτο πρόγραμμα δανεισμού στην πράξη τελειώνει αυτομάτως σε περίπτωση που το ΔΝΤ δεν συμμετάσχει σε αυτό» υπενθυμίζει η εφημερίδα του Μονάχου, επισημαίνοντας όμως ότι η γνωμοδότηση της Βουλής διαψεύδει τον ισχυρισμό του Schaeuble.
Όπως επισημαίνει τέλος το δημοσίευμα, «το πρόγραμμα θα μπορούσε θεωρητικά να συνεχιστεί - κάτι που ενδέχεται όμως να απορρίψει η Χριστιανική Ένωση (CDU/CSU). Πολλοί βουλευτές είχαν εγκρίνει την παροχή βοήθειας, επειδή ο Schaeuble είχε υποσχεθεί ότι το ΔΝΤ θα συμβάλει οικονομικά».
Σχεδιάζεται νέο ευρωομόλογο από 100 Ευρωπαίους εμπειρογνώμονες
Σε αποκαλυπτικό το άρθρο της, η Suddeutsche Zeitung αναφέρει ότι πάνω από 100 εμπειρογνώμονες σε ολόκληρη την Ευρώπη εργάζονται νυχθημερόν για ένα σχέδιο, που φιλοδοξεί να αναδιοργανώσει εκ βάθρων την ανάληψη χρεών στην ευρωζώνη.
Θα πρόκειται για μια μορφή ευρωομολόγου που θα επιτρέπει σε εξασθενημένες χώρες του ευρώ να δημιουργούν χρέη, χωρίς όμως να ευθύνεται η μία για τα χρέη της άλλης. «Υπό τον μανδύα ενός λεγόμενου κυβερνητικού ομολόγου (Sovereign Bond-Backed Securities), τα ομόλογα των επιμέρους κρατών της ευρωζώνης θα συνενώνονται και θα χωρίζονται σε δύο κατηγορίες ρίσκου, υψηλού και χαμηλού. Οι επενδυτές θα μπορούν να επιλέγουν τη μια ή την άλλη κατηγορία, αναλόγως του ρίσκου που θέλουν να πάρουν (…). Το προτέρημα για τους πολέμιους ανάληψης κοινού ρίσκου είναι ότι σε περίπτωση που μια χώρα κινδυνεύσει, τις απώλειες θα κάλυπταν οι επενδυτές και όχι οι άλλες χώρες. Όσο πιο χειροπιαστή όμως γίνεται η εφαρμογή αυτού του ομολόγου, τόσο ενισχύονται οι αντιδράσεις των επικριτών του» επισημαίνει η εφημερίδα.
«Οι μεν υποστηρίζουν ότι η ιδέα δεν είναι πολύ προωθημένη και προτιμούν ένα πραγματικό ομόλογο, οι άλλοι ότι θα γίνει όχημα που θα οδηγήσει στην κοινοτικοποίηση του χρέους. Πάντως για τον εμπνευστή του, τον καθηγητή Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Princeton Μάρκους Μπρουνερμάιερ, δεν πρόκειται για ένα ομόλογο που θα επιτρέψει στην Ιταλία ή την Ελλάδα να δημιουργούν πιο εύκολα χρέη» διευκρινίζουν οι αρθρογράφοι και επισημαίνουν ότι η γερμανική κυβέρνηση δεν θέλει εκ των προτέρων να απορρίψει την ιδέα λόγω των τεράστιων προκλήσεων για την ευρωζώνη και την ΕΕ από τη νέα κυβέρνηση Τραμπ και τις εκλογές στην Ολλανδία και τη Γαλλία.
Σε ό,τι αφορά τις Βρυξέλλες γίνονται σκέψεις για να συμπεριληφθεί αυτή η ιδέα στη Λευκή Βίβλο με προτάσεις για την μεταρρύθμιση της Ένωσης που θα παρουσιαστεί στο συμβούλιο κορυφής στη Ρώμη, με αφορμή τη συμπλήρωση 60 χρόνων από την υπογραφή των Συμφωνιών της Ρώμης.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
