Το «ταξικό» πάγωμα της εισφοράς αλληλεγγύης έως το 2022 - Οι χαμένοι και οι κερδισμένοι

Το «ταξικό» πάγωμα της εισφοράς αλληλεγγύης έως το 2022 - Οι χαμένοι και οι κερδισμένοι

Η εισφορά αλληλεγγύης θα παραμείνει παγωμένη και το 2022. Και αυτό σημαίνει τα εξής: Πρώτον ότι θα πρέπει να βρεθεί δημοσιονομικός χώρος 800 εκατ. ευρώ για τον προϋπολογισμό της επόμενης χρονιάς. Δεύτερον ότι οι ιδιωτικοί υπάλληλοι δεν θα δουν αύξηση στις κρατήσεις τους από την 1/1/2022 και μετά. Δηλαδή, δεν θα χάσουν μέρος των καθαρών αποδοχών τους πάνω που θα επιδιώκεται να επιστρέψουμε σε ρυθμούς ανάκαμψης.

Οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι αυτοαπασχολούμενοι, δεν θα επιβαρυνθούν με το εκκαθαριστικό του 2022 κάτι που θα συνέβαινε αν επανερχόταν η εισφορά αλληλεγγύης από την 1/1/2022.

Όσο για τους έχοντες πηγή από δύο εισοδήματα, αυτοί θα έχουν το κεφάλι τους ήσυχο μέχρι και το 2023 καθώς το «πάγωμα» της εισφοράς αλληλεγγύης θα ισχύσει για τα εισοδήματα από μισθωτές υπηρεσίες που θα αποκτηθούν μέσα στο 2022 και για τα εισοδήματα από όλες τις υπόλοιπες πηγές που θα αποκτηθούν μέσα στο 2021.

Υπάρχει βέβαια και ο… μουντζούρης. Και αυτός θα μείνει στα χέρια των δημοσίων υπαλλήλων, των εργαζόμενων στους φορείς γενικής κυβέρνησης και στους συνταξιούχους οι οποίοι θα εξακολουθήσουν να πληρώνουν την εισφορά αλληλεγγύης και το 2022 χωρίς να δουν το παραμικρό όφελος στον μισθό ή στην σύνταξή τους.

Για να μπουν και αυτοί στο κλάμπ των κερδισμένων, το γενικό λογιστήριο θα πρέπει να κάνει το… θαύμα του και να βρει πρόσθετο δημοσιονομικό της τάξεως των 600 εκατ. ευρώ. Τόσα χρειάζονται για να επιτευχθεί το «καθολικό» πάγωμα της εισφοράς αλληλεγγύης.

Γιατί όμως δεν θα πρέπει να τρέφουν πολλές ελπίδες οι εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα και οι συνταξιούχοι και για την επόμενη χρονιά; Διότι η παράταση στο πάγωμα της εισφοράς αλληλεγγύης θα γίνει με το επιχείρημα ότι παρατείνεται η λεγόμενη «ρήτρα διαφυγής» η οποία επιτρέπει στις χώρες μέλη της ΕΕ να εμφανίσουν πρωτογενή ελλείμματα στους προϋπολογισμούς τους και για το 2022.

Αυτό γίνεται… χαριστικά λόγω της πανδημίας. Άρα και τα μέτρα που θα ληφθούν και θα οδηγήσουν στα πρωτογενή ελλείμματα θα πρέπει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να συνδέονται με την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας.

Οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι δεν μπορούν να θεωρηθούν πληττόμενοι όσο διασταλτική ερμηνεία και αν δοθεί στην έννοια πολύ απλά διότι δεν έχουν υποστεί την παραμικρή απώλεια εισοδήματος μέσα στους τελευταίους 14 μήνες. Απεναντίας, ειδικά οι συνταξιούχοι έχουν και αύξηση εισοδήματος λόγω των αναδρομικών. Για να υπάρξει κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης και γι’ αυτούς θα πρέπει να επιστρέψουμε σε δημοσιονομική ομαλότητα.

Αυτό σημαίνει ότι η χώρα θα πρέπει να επιστρέψει στην παραγωγή πρωτογενών πλεονασμάτων και να μπορεί να προχωρήσει σε εφαρμογή μέτρων μείωσης φορολογικών βαρών μόνο αν είναι σε θέση να αποδείξει ότι μπορεί να παραχθεί το απαιτούμενο πρωτογενές πλεόνασμα. Συμπέρασμα: Το πιο πιθανό είναι ότι και το 2022, η Ελλάδα θα χωριστεί στους μεν που θα πληρώσουν εισφορά αλληλεγγύης και στους δε που θα εξακολουθήσουν να πληρώνουν.