Του Χρήστου Ν. Κώνστα
«Εσύ που θέλεις να τακτοποιηθείς;». Η ερώτηση είναι ευθεία, ειλικρινής και χωρίς περιστροφές. Το παιχνίδι τώρα παίζεται στον λεγόμενο «ευρύτερο δημόσιο τομέα», δηλαδή σε εταιρείες και οργανισμούς που ελέγχει το Δημόσιο, δηλαδή ελέγχονται από το κομματικό κράτος.
Το Μέγαρο Μαξίμου διορίζει παντού. Τοποθετεί «επιτελικά στελέχη του ευρύτερου δημόσιο τομέα» με 5ετή συμβόλαια σε θέσεις κλειδιά, επιτροπές, διοικητικά συμβούλια. Διευθυντές Τομέων, Γενικοί Διευθυντές, Συντονιστές και επικεφαλής τομέων, «κλειδώνουν» τις θέσεις τους με συμβόλαια που κύριο χαρακτηριστικό τους έχουν την «ρήτρα αποζημίωσης». Σε περίπτωση δηλαδή που μια επόμενη διοίκηση, τους κρίνει μη ικανούς , για την θέση ευθύνης στην οποία έχουν τοποθετηθεί, θα εισπράξουν ένα σημαντικό ποσό που θα τους επιτρέψει να «ξαναφτιάξουν τη ζωή τους».
Ακόμη και σημερινοί Γενικοί Γραμματείς υπουργείων - όσοι δεν καταφέρνουν να παρατείνουν την παραμονή τους με τις περιβόητες φωτογραφικές προκηρύξεις «αποκομματικοποίησης του Κράτους»- τώρα φροντίζουν για το μέλλον τους συνειδητοποιώντας ότι οι επικείμενες εκλογές θα ανατρέψουν τη λαμπρή σταδιοδρομία τους.
Στον στενό Δημόσιο τομέα, τα επιδόματα μοιράζονται αφειδώς και προκλητικά. Παντού δημιουργούνται δημόσιοι υπάλληλοι δύο ή και τριών κατηγοριών, ανάλογα με την χρονολογία διορισμού τους και το φορέα που τους προσλαμβάνει.
To μισθολογικό κόστος του Δημοσίου έχει αυξηθεί κατά 2 δις Ευρώ το χρόνο χωρίς να έχουν αυξηθεί ουσιαστικά οι ονομαστικοί μισθοί. Θα μπορούσαμε να είχαμε καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ για όλους τους Έλληνες πολίτες αλλά η κυβέρνηση προτίμησε να καταργήσει την αξιοκρατία.
Στον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα, στις εταιρείες που ελέγχει το κομματικό Κράτος, ακόμη και στον ΟΑΣΘ που βρίσκεται σε διαδικασία εκκαθάρισης, ακόμη και στα πτωχευμένα Ελληνικά Ταχυδρομεία και τον χρεοκοπημένο ΟΣΕ, στη ΔΕΠΑ αλλά και στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας οι διορισμοί γίνονται χωρίς ρυθμό, χωρίς έρμα, χωρίς ποιοτικούς και ποσοτικούς στόχους.
Δημιουργούνται «μόνιμες επιτροπές», «ειδικές υπηρεσίες» και «νέες δραστηριότητες» απλώς πρέπει να «βολευτούν» οι φίλοι, οι σύντροφοι, οι συγγενείς και οι αγαπητικοί.
Στις Βρυξέλλες ουδείς φυσικά ασχολείται με τα «θέματα εσωτερικής πολιτικής». Στην Αθήνα η αντιπολίτευση φωνάζει, καταγγέλλει, προσφεύγει μάταια στην τυφλή Δικαιοσύνη, αλλά η κυβέρνηση αμέριμνη συνεχίζει με βασικό αντεπιχείρημα «και οι άλλοι τα ίδια έκαναν».
Από τον επόμενο μήνα, από την 1η Απριλίου, η Τρόικα επιστρέφει στην Αθήνα για να ξεκινήσει η 3η μεταμνημονιακή αξιολόγηση της Ελληνικής οικονομίας. Οι νέες διαπραγματεύσεις περιλαμβάνουν νέα προαπαιτούμενα.
Πουθενά όμως δεν υπάρχει έλεγχος για τη φαύλη διαχείριση του Κράτους…
