Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου
Η είσοδος της διαπραγμάτευσης των παραγώγων στο Χρηματιστήριο της Αθήνας, τόσο στον FTSE όσο και στις μετοχές, ήταν μια μεγάλη ημέρα για όλους μας, καθώς μια σειρά εργαλείων αντιστάθμισης, κερδοσκοπίας, ρευστότητας και βάθους, έδιναν πλέον ένα άλλο status στη Σοφοκλέους. Όλοι θυμόμαστε τους παραδοσιακούς χρηματιστές παλαιάς κοπής που ήταν αδύνατον να αντιληφθούν πώς είναι δυνατόν να κερδίζεις όταν η αγορά πέφτει ή πώς είναι δυνατόν οι μετοχές να καταρρέουν αλλά εσύ να μην έχεις ζημιές, καθώς έχεις αντισταθμίσει τον κίνδυνο. Όμως, ακόμη και στις ημέρες μας, υπάρχουν επενδυτές που κάνουν μόνο «trading long positions», δηλαδή κινούνται μόνον ανοδικά στις αγορές. Ας σκεφτούμε ένας τέτοιου τύπου επενδυτής τι ζημιές θα είχε αποκομίσει αν προ ημερών λάμβανε «long» θέσεις στην περίπτωση της Folli Follie. Την ίδια μάλιστα στιγμή που πιο εξειδικευμένοι επενδυτές εκινούντο με θέσεις «short» τόσο στη μετοχή όσο και στα παράγωγα. Αλλά και στην καθημερινότητα ακούμε την έκφραση «ο καλός ο γάιδαρος έναν δρόμο ξέρει». Όμως γι' αυτό βγήκαν τα αυτοκίνητα, για να πηγαίνουν σε όλους τους δρόμους, ανηφορικούς και κατηφορικούς. Με δυο λόγια, οι επενδυτές πρέπει να προσαρμόζονται και να κάνουν χρήση των εργαλείων που ανταποκρίνονται σε όλες τις συνθήκες των αγορών. Ειδικά σήμερα που οι αναταράξεις στις αγορές αποτελούν πλέον την καθημερινότητα.
Τέλος, θα πρέπει οι στόχοι που τίθενται να είναι ρεαλιστικοί. Το 1999 δεν είναι τόσο μακρινό, για να μη θυμόμαστε πόσοι συμπολίτες μας άφησαν τις δουλειές τους, καθώς ανακάλυπταν το άκοπο χρηματιστηριακό κέρδος εστιάζοντας στο τυράκι και όχι στη φάκα. Το χρηματιστηριακό λεφτόδεντρο είναι εξίσου ανύπαρκτο με το λεφτόδεντρο του κοινωνικού κράτους, των επιδομάτων και των ΕΣΠΑ. Ρεαλιστικοί στόχοι, διασπορά κινδύνου, αυστηρή πειθαρχία είναι στοιχεία απαραίτητα για την επιβίωση στις αγορές.
Όπως έλεγε ο χρηματιστηριακός μου μέντορας όταν είχα αρχίσει να δραστηριοποιούμαι στις αγορές με το πάθος του νεοφώτιστου, «κάθε ημέρα θα σκέφτεσαι πως απέναντί σου υπάρχουν 50.000 επαγγελματίες πιο έξυπνοι από εσένα, 50.000 επαγγελματίες καλύτεροι από εσένα, 50.000 επαγγελματίες που διακινούν πολλαπλάσια κεφάλαια από εσένα και 50.000 επαγγελματίες που κινούν από μόνοι τους τις αγορές». Δεν τον άκουσα και το κραχ της 19ης Οκτωβρίου 1987 ήρθε με άγριο τρόπο να μου υπενθυμίσει όσα με ιδιαίτερη σοφία και φροντίδα μού είχε μεταφέρει ο μέντοράς μου.
Αλήθεια, δεν μοιάζει το «trading» με την πραγματική ζωή;
* Αναδημοσίευση από τον «Φιλελεύθερο» της Πέμπτης 14 Ιουνίου 2018.
