Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου
Στο προηγούμενο άρθρο αναλύσαμε πώς πίσω από τη φανταχτερή βιτρίνα της πολυδιαφημισμένης και πολυβραβευμένης Airtickets κρυβόταν καλά μια προβληματική πραγματικότητα, η οποία ήταν ορατή μόνο σε αυτούς που ακολουθούν τους αριθμούς και όχι σε αυτούς που εκστασιασμένοι από τη μόδα των «start ups» και την απλόχερη διαφημιστική δαπάνη, είχαν κλειστά τα μάτια και τα αυτιά. Η ευθύνη φυσικά βαραίνει και τις εποπτεύουσες αρχές, που δεν έβλεπαν τα θηριώδη αρνητικά κεφάλαια της εταιρείας που την οδηγούσαν στον πνιγμό.
Στον αργοπορημένο δημοσιευμένο ισολογισμό του 2015, η Airtickets είχε «εμπορικές απαιτήσεις» ύψους 2,6 εκατ. για τις οποίες δεν είχε κάνει προβλέψεις, παρ' όλο που αυτές ήταν ακίνητες και μη μειούμενες. Επομένως εάν έκανε τις προβλέψεις ως όφειλε από τις βασικές αρχές της λογιστικής, τα αρνητικά ίδια κεφάλαια θα πλησίαζαν τα 10 εκατ. ευρώ. Επιπλέον η εταιρεία είχε δανειοδοτήσει τους μετόχους και τα μέλη του Δ.Σ. με 2 εκατ. ευρώ, παρ' όλο που κάτι τέτοιο απαγορεύεται.
Μέσα στο 2015 η εταιρεία είχε αποκτήσει συμμετοχές ύψους 9 εκατ. ευρώ και άυλα πάγια στοιχεία ύψους 7 εκατ. ευρώ, που ο ορκωτός ελεγκτής δεν μπορούσε να αποτιμήσει. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος πιστοποιημένος ορκωτός ελεγκτής ή πιστοποιημένος χρηματοοικονομικός αναλυτής για να διαπιστώσει την προβληματικότητα των βιβλίων της Airtickets.
Η φήμη της Αirtickets, όπως και η φήμη της Folli Follie, είχαν περάσει έξω από τα ελληνικά σύνορα και όταν τα πράγματα πήγαιναν καλά, αποτελούσαν πρότυπα διαμάντια επιχειρηματικότητας. Η κατάρρευσή τους γεννά όμως πολλαπλά προβλήματα και ερωτήματα, όχι μόνο ως προς τη μορφή της εταιρικής διακυβέρνησης που διέπει τις ελληνικές εταιρείες, αλλά και ως προς τη δυνατότητα των ελεγκτικών αρχών να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις, να προλάβουν καταστάσεις, να επιβάλουν πρόστιμα και να διαφυλάξουν τα επενδυτικά συμφέροντα, τον ανταγωνισμό και τους κανόνες της αγοράς.
Δυστυχώς, σε μια περίοδο που η ανάγκη προσέλκυσης επενδύσεων είναι επιτακτική, τα αρνητικά παραδείγματα του ιδιωτικού τομέα λειτουργούν αποτρεπτικά απέναντι σε όσους αναζητούν επενδυτικές και επιχειρηματικές ευκαιρίες. Τα όποια δειλά βήματα που πραγματοποιούνται μέσα στο αντιεπιχειρηματικό και κρατικιστικό οικονομικό περιβάλλον είναι απαράδεκτο να σκοντάφτουν πάνω σε περιπτώσεις σαν κι αυτές της Folli Follie και της Airtickets, που δεν χρειάστηκε και πολύ για να μετατραπούν από «ηγέτες» σε «αποδιοπομπαίους τράγους».
Δυστυχώς, «our reputation is on the line» και όχι μόνο λόγω της κυβερνητικής πολιτικής.
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στον Φιλελεύθερο στις 6 Ιουλίου.
