Του Γιώργου Φιντικάκη
Τριών ετών γίνεται σε μερικές ημέρες η (μη) ιδιωτικοποίηση του ΔΕΣΦΑ και το σίριαλ συνεχίζεται, δίχως οι δύο πλευρές να έχουν βρει κοινό τόπο.
Σαν αποτέλεσμα, χθες, λίγα εικοσιτετράωρα πριν την εκπνοή της δεύτερης παράτασης της εγγυητικής επιστολής των Αζέρων, το ΤΑΙΠΕΔ απέστειλε επιστολή στη SOCAR ρωτώντας την αν προτίθεται να την ανανεώσει για τρίτη φορά.
Επίσημη απάντηση τουλάχιστον μέχρι χθες, δεν είχε λάβει το ΤΑΙΠΕΔ. Η εγγυητική επιστολή των Αζέρων λήγει αύριο 30 Νοεμβρίου, και παρά τις προ ημερών κυβερνητικές διαρροές ότι οι δύο πλευρές βρίσκονται κοντά σε συμφωνία, αυτή δεν λέει να έρθει.
«Ούτως ή άλλως οφείλαμε να στείλουμε την επιστολή, πρόκειται για τυπική διαδικασία, συνεχίζουμε να εργαζόμαστε προς την κατεύθυνση επίτευξης της συμφωνίας έως αύριο», ανέφεραν χθες πηγές του ΤΑΙΠΕΔ, δίχως ωστόσο να μεταφέρουν εικόνα αισιοδοξίας.
Ενδεικτικό της κατάστασης είναι και το γεγονός ότι το ΤΑΙΠΕΔ καθυστερεί να κλείσει το νέο επικαιροποιημένο πλάνο ιδιωτικοποιήσεων, ακριβώς επειδή υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα γύρω από την τύχη του ΔΕΣΦΑ, και το αν πρέπει να τη συμπεριλάβει σ' αυτό ή όχι.
Συν 50 εκατ ευρώ αλλά δεν… αρκούν
Σε επίπεδο διαπραγμάτευσης, τα τελευταία εικοσιτετράωρα πέφτουν στο τραπέζι σενάρια επί σεναρίων, η απόσταση ωστόσο ανάμεσα στις δύο πλευρές φαίνεται ότι παραμένει.
Τελευταία πληροφορία θέλει την ελληνική πλευρά να έχει προτείνει στους Αζέρους νέα βελτίωση επί της επίμαχης τροπολογίας Σκουρλέτη που αφορά τα ανακτήσιμα έσοδα που δικαιούται ο ΔΕΣΦΑ. Η ρύθμιση του πρώην υπουργού Ενέργειας είχε περιορίσει την ανακτήσιμη διαφορά για τις επενδύσεις της περιόδου 2006-2015 από τα 829 εκατ. ευρώ στα 285 εκατ. ευρώ, ποσό που ανέβηκε στα 326 εκατ. ευρώ έπειτα από αλλαγές τις οποίες επέφερε η ΡΑΕ.
Η ανακτήσιμη αυτή διαφορά ήταν άτοκη, σύμφωνα με το μέχρι τώρα πλαίσιο. Η ιδέα που λέγεται ότι έριξε τα τελευταία 24ωρα στο τραπέζι η ελληνική πλευρά είναι να τοκίζεται η ανακτήσιμη διαφορά με ένα χαμηλό επιτόκιο, που θα έχει σαν συνέπεια να αυξηθεί κατά περίπου 50 εκατ. ευρώ. Σε μια τέτοια περίπτωση, θα επηρεαστεί ανοδικά και η ταρίφα της χρήσης δικτύου του διαχειριστή.
Θυμίζουμε ότι η ρύθμιση Σκουρλέτη είχε περιορίσει την αύξηση στην ταρίφα του διαχειριστή από 68% σύμφωνα με το παλαιό σύστημα, στο 22%. Το ποσοστό αυξήθηκε από τη ΡΑΕ στο 33%, δίχως κι αυτό να κριθεί ικανοποιητικό από τους αγοραστές, οι οποίοι επιμένουν σε μεγαλύτερη αναπλήρωση.
Από εκεί και πέρα, η ελληνική πλευρά έχει απορρίψει το αίτημα των επενδυτών, να εγγυηθεί το Δημόσιο για τη σταθερότητα στην ταρίφα, δηλαδή ότι η αύξηση που θα αποφασιστεί τώρα, δεν πρόκειται να αλλάξει τα επόμενα χρόνια. Κανείς, όπως λένε από την ελληνική πλευρά, δεν θα μπορούσε να δεχθεί ένα τέτοιο αίτημα, δηλαδή να δεσμεύσει τις επόμενες κυβερνήσεις να λειτουργήσουν με τετελεσμένα.
Όπως και να έχει, το σίριαλ του ΔΕΣΦΑ έχει «κουράσει» τους πάντες, αγοραστές και πωλητές. Τι κι αν το κείμενο της συμφωνίας που έχει διαρρεύσει τα τελευταία 24ωρα αναφέρει ότι «οι ελληνικές αρχές θα κάνουν ό,τι χρειάζεται προκειμένου να ολοκληρωθεί η ιδιωτικοποίηση του ΔΕΣΦΑ υιοθετώντας κάθε αναγκαία νομοθετική πρωτοβουλία (που μένει να διευκρινιστεί)».
Έχει «κουράσει»
Σε τρεις εβδομάδες η «μη» ιδιωτικοποίηση κλείνει αισίως τρία χρόνια. Η συμφωνία μεταβίβασης του 66% των μετοχών του ΔΕΣΦΑ μεταξύ ΤΑΙΠΕΔ και SOCAR υπεγράφη στις 21 Δεκεμβρίου του 2014. Ακολούθησε η εμπλοκή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού που έκρινε ότι η SOCAR δεν έχει συμμορφωθεί με το τρίτο ενεργειακό πακέτο και τους όρους περί ανταγωνισμού.
Τα πάντα πάγωσαν επί μήνες με τη DG Com Ανταγωνισμού να ξεσκονίζει τη συμφωνία, μέχρι που έδωσε το δικό της «οκ» μόνο με την προϋπόθεση ότι η SOCAR θα μειώσει το μερίδιό της στον ΔΕΣΦΑ από το 66% στο 49%. Οι Αζέροι το δέχθηκαν, και ξεκίνησαν να αναζητούν εταίρο για την αγορά του 17%. Τον βρήκαν στη SNAM, την εταιρεία διαχείρισης του ιταλικού κρατικού δικτύου φυσικού αερίου με την οποία είναι και συνέταιροι στον αγωγό TAP (20% κατέχει η SOCAR, 20% και η SNAM). Τελικά η SNAM ξεκίνησε να διαπραγματεύεται με την SOCAR την εξαγορά μεγαλύτερου μεριδίου ίσως και 30%-31%.
Το καλοκαίρι ήρθε η τροπολογία Σκουρλέτη που περιέπλεξε τα πράγματα. Ακολούθησε η επίσκεψη στον Πρωθυπουργό του ισχυρού άνδρα της SOCAR Ρ.Αμπντουλάγιεφ, και η ανάληψη της διαπραγμάτευσης από το Μαξίμου, δίνοντας την εντύπωση πως τα πράγματα ξεμπλοκάρουν. Τις τελευταίες όμως εβδομάδες έχουν σκαλώσει ξανά, και αμφότερες οι πλευρές δηλώνουν "κουρασμένες", από την 3ετή διαπραγμάτευση.
