Ο Ερντογάν βρυχάται αλλά μάλλον ως βρυχηθμός πληγωμένου θηρίου ακούγεται. Επιστρέφοντας από το άκαρπο ταξίδι του στις Βρυξέλλες, παρέμεινε στην ανυποχώρητη γραμμή του, δηλώνοντας ότι δεν θα κλείσει τα σύνορα και καλώντας την Ελλάδα να ανοίξει τα δικά της.
Μια έκκληση που πλέον βρίσκεται σε πρωθύστερο χρονικό σημείο, σα να μην έχει κάτι άλλο να πει, και εν αμηχανία αναμασά τα ίδια. Η έκκληση δεν είναι απλώς κενόηχη, είναι αστεία. Απέτυχε να διαρρήξει τα ελληνικά σύνορα τις δύο πρώτες ημέρες, ώστε να στείλει σε πρώτη δόση 50 με 100.000 μετανάστες και να κλονίσει τη χώρα μας, ενώ σε ένα δεκαπενθήμερο θα μπορούσε να τους φτάσει 500.000 και να την αποσταθεροποιήσει. Θα ήταν η απόλυτη επιτυχία σε δύο μέτωπα: Αποσταθεροποίηση της Ελλάδας και εισαγωγή τρόμου στην Ε.Ε. που θα έβλεπε ορδές να την πολιορκούν.
Οπότε το προχθεσινό ταξίδι του στις Βρυξέλλες θα γινόταν υπό άλλες συνθήκες, θα ήταν ο κυρίαρχος εκβιαστής που επιβάλει όρους, και δεν θα έφευγε άπραγος και αποτυχημένος.
Όσο για την Ελλάδα θα στέναζε υπό το βάρος των δεκάδων ή εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών που θα είχαν εισρεύσει στην Ειδομένη και θα καθηλώνονταν εκεί. Θα έψαχνε απεγνωσμένα νέες δομές να τους εγκαταστήσει, με τους τοπικούς πληθυσμούς να αρνούνται και να ξεσηκώνονται. Την ίδια στιγμή το κράτος ηττημένο, έρμαιο στις προθέσεις Ερντογάν και έχοντας αντικατασταθεί από τις ΜΚΟ, θα έβλεπε νέες φουρνιές παράνομων να κατακλύζουν τα νησιά.
Πλέον βρισκόμαστε στην επόμενη ημέρα. Το κράτος απέκρουσε την υβριδική επιχείρηση που διεξήχθη εναντίον του και απέδειξε ότι έχει κυριαρχία επί εδαφών και συνόρων του. Παράλληλα προφύλαξε τους συνοριακούς πληθυσμούς από την επέλαση των - εκ των πραγμάτων - πεινασμένων εισοδιστών που θα γίνονταν επικίνδυνοι, ενώ και η κυβέρνηση δεν έγινε υποχείριο του γεωπολιτικού βολονταρισμού του νεοσουλτάνου (στο συγκεκριμένο θέμα).
Αφού υποστηρίξαμε τα σύνορα, απολαύουμε ως ανταπόδοση την εμπιστοσύνη και την συνδρομή ευρωπαίων συμμάχων. Δεν είμαστε η αποτυχημένη χώρα που της στέλνουν μόνο ανθρωπιστική βοήθεια για να περιθάλψει τους απόκληρους. Στέλνουν συμβολικά και μικρή δύναμη αστυνομικών δυνάμεων για να βοηθήσει στη φύλαξη των συνόρων. Όμως θα είχαν στείλει πολλαπλάσιες στα σύνορα των Σκοπίων, για να προφυλάξουν από εκεί την επέλαση στην Ευρώπη, εάν ο Ερντογάν είχε πετύχει. Τα βόρεια σύνορά μας θα είχαν καταστεί νότια σύνορα της Ευρώπης, και εμείς θα ήμασταν στα αζήτητα.
Η συμβολική παρουσία ξένων αστυνομικών δυνάμεων (όχι τόσο της Κύπρου δεδομένης της εθνικής ώσμωσης), όσο των πολωνικών και αυστριακών δυνάμεων, καθώς και της Frontex, θα αποδιαρθρώσει και την βιομηχανία του προπαγανδιστικού οργίου που όρθωσε το καθεστώς Ερντογάν, ότι η Ελλάδα δολοφονεί πρόσφυγες. Πλέον οι ξένοι αστυνομικοί θα είναι και «παρατηρητές - μάρτυρες» της ελληνικής αμυντικής δράσης. Και σαφώς η μαρτυρία τους, ως τρίτων, θα είναι πειστικότερη στο διεθνές κοινό.
Φυσικά τα ανωτέρω θα αποστερήσουν τη δυνατότητα στην «δικαιωματική» πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ και λίγων χιλιάδων αλληλέγγυων, να κατηγορούν την Ελλάδα για δολοφονίες αθώων προσφύγων. Δεν πειράζει, μόνοι τους θα μένουν απέναντι στην ομόθυμη θέληση του ελληνικού λαού.
Παρεμπιπτόντως, χθες βρέθηκε στα σύνορα αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ, με επικεφαλής τον Γραμματέα Πάνο Σκουρλέτη, όπου πάλι ανέπτυξε την θεωρητικά σωστή, αλλά στις παρούσες συνθήκες ευχολογική άποψη, να χρησιμοποιηθούν «τα προσφερόμενα διπλωματικά μέσα και δικαιώματα τη χώρας, όπως αυτό της άσκησης βέτο στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να επιβληθούν κυρώσεις στην Τουρκία που εργαλειοποιεί το προσφυγικό στα σύνορα».
Παρότι πέρασαν από κυβέρνηση, η κουλτούρα του αντιευρωπαϊκού γκρουπούσκουλου τους ακολουθεί και δεν έμαθαν από διπλωματία. Το άμεσο βέτο είναι μεν καταστατικό δικαίωμα, αλλά και ακραία ενέργεια που γίνεται μπούμερανγκ εάν δεν έχουν εξαντληθεί οι συζητήσεις σε διπλωματικό επίπεδο. Θυμίζει τις εποχές που προσπάθησαν να κάνουν ρήξη με την Ευρώπη και έφαγαν τα μούτρα τους – και την πλάτη τους με την κωλοτούμπα.
Ο Σκουρλέτης υποστήριξε ότι η χώρα παίζει τον ρόλο του «χρήσιμου ηλίθιου», έναντι 700 εκ. ευρώ που θα της δοθούν. Το πασιφανές ότι η Ελλάδα κρατάει τα σύνορα όχι χάριν των Ευρωπαίων αλλά χάριν του εαυτού της και της κυριαρχίας της, και εξ αυτού δεν είναι «χρήσιμος ηλίθιος», αδυνατεί το κατανοήσει η… δεινή αναλυτική ικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε κάθε περίπτωση, και πέραν της αμηχανίας του ΣΥΡΙΖΑ (στην οποία αναφερθήκαμε από τον καταναγκασμό της επικαιρότητας και μόνο), το γεγονός είναι ένα: Ο Ερντογάν μας αναγκάζει να ξαναγίνουμε κράτος.
