Του Γιάννη Σιδέρη
Οντως είναι από διαφορετικό υλικό, από άλλο μέταλλο φτιαγμένοι, όπως είχε δηλώσει ο Πρωθυπουργός. Μόνο που το μέταλλο είναι κράμα από ασύμβατα υλικά:
- Ελάχιστοι Ανανεωτικοί Αριστεροί που ξέμειναν από παλιά.
- Αριστεριστές που συγχωνεύτηκαν όταν καταργήθηκαν οι «Συνιστώσες».
- Βασιλόφρονες, Καραμανλικοί και Λαϊκοδεξιοί.
- Γόνοι σκληροπυρηνικής εμφυλιοπολεμικής αριστεράς, και άλλοι γόνοι, αραχτοί της… επανάστασης των social media.
- Βαθυπασόκοι (του Αντρέα) και Παπανδρεϊκοί (του γόνου αυτοί).
- Ποταμίσιοι ( που θα αναμόρφωναν το πολιτικό σκηνικό και θα ξερίζωναν το παλιό).
- Σημιτικοί εκσυγχρονιστές (για να αποδείξουν πόσο - δεν - είχαν πιστέψει στον εκσυγχρονισμό και απλώς είδαν φως και σαλτάρισαν, εκμεταλλευόμενοι την πρόθεση Σημίτη να δείξει ότι χειραφετείται από το παλιό ΠΑΣΟΚ). Εκσυγχρονισμός και ΣΥΡΙΖΑ έννοιες ασύμβατες.
Και φυσικά τυχαίοι περαστικοί, όπως η αοιδός του («Αλέξη κάθε σου λέξη).
Οι εκσυγχρονιστές και οι Ποταμίσιοι είναι οι πιο ελέγξιμοι. Παρουσίαζαν εαυτούς ως μετανεωτερικούς φωτοδότες που θα άνοιγαν το δρόμο για να ξεφύγει η χώρα από τις αραχνιασμένες δομές και τις νοοτροπίες της καθυστερημένης Ψωροκώσταινας, εντασσόμενη στον 21ο αιώνα. Απέτυχαν, και προκειμένου να βρεθούν στην αφάνεια, επέλεξαν να παρκάρουν στον ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας ως αυτοαθωωτικό κριτήριο την συμφωνία των Πρεσπών. Να παρκάρουν σε ένα κόμμα που αν μη τι άλλο, απέχει παρασάγγας από το να διεκδικεί δάφνες εκσυγχρονιστικής νοοτροπίας.
Ο Πρωθυπουργός προχθές στην ομιλία του χαρακτήρισε περίπου απατεώνες τους δημοσκόπους και διαβεβαίωνε ότι στις εκλογές δεν ψηφίζουν αυτοί. Ηταν βέβαια ο ίδιος που στην αντιπολίτευση λόγω των ενδείξεων ότι το κόμμα του προηγείτο, διακήρυττε ότι η τότε κυβέρνηση είχε χάσει τη λαϊκή νομιμοποίηση.
Τέτοια αντίθεση λόγων και έργων δεν έχει ξαναϋπάρξει μεταπολεμικά. Το χειρότερο είναι ότι στελέχη και οπαδοί το θεωρούν «μαγκιά» και αρχηγική ικανότητα, και ο αρχηγός χειροκροτείται. Όπως χαρακτηρίζεται «μαγκιά» του η έλλειψη στοιχειώδους θεσμικής ευπρέπειας και τήρησης των άγραφων κανόνων δεοντολογίας που διέπουν την πολιτική ζωή.
Τέλη του 2017 πχ, όταν η ΝΔ είχε συνέδριο, οι Συριζαίοι οργάνωσαν το 8ο Περιφερειακό Συνέδριο για την Παραγωγική Ανασυγκρότηση στη Δυτική Αττική. Το πρόγραμμα κανονίστηκε έτσι ώστε ο Πρωθυπουργός να μιλήσει την ίδια μέρα που μιλούσε και ο κ. Μητσοτάκης, προκειμένου τα ΜΜΕ να μην εστιάσουν μονομερώς στην ομιλία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Φέτος τον Δεκέμβριο επίσης, τη μέρα που θα μιλούσε ο Μητσοτάκης πάλι στο συνέδριο της ΝΔ, με την ίδια στόχευση ο κ. Τσίπρας προγραμμάτισε ομιλία στο Παλαι ντε Σπορ στη Θεσσαλονίκη (βέβαια του γύρισε μπούμερανγκ γιατί το Αλεξάνδρειο Μέλαθρο δεν γέμισε ούτε κατά το ήμισυ, ενώ η Θεσσαλονίκη αστυνομοκρατήθηκε για μία ακόμη φορά - αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας).
Τώρα το κυβερνών κόμμα για μία ακόμη φορά επιδίδεται σε αντιπερισπασμό, αυτή τη φορά προς το ΚΙΝΑΛ. Οργανώνει μια διήμερη συνάντηση δήθεν για το μέλλον της Ευρώπης, στην οποία θα συμμετάσχουν εκπρόσωποι της ευρωπαϊκής αριστεράς και των ευρωπαίων σοσιαλιστών, καθώς και οι γνωστοί εγχώριοι πρόθυμοι.
Ο Πρωθυπουργός έχει προγραμματίσει να μιλήσει τη δεύτερη μέρα, μια μέρα πριν την έναρξη του συνεδρίου του ΚΙΝΑΛ, το οποίο συνέδριο για το Κίνημα Αλλαγής θεωρείται - και είναι – σημαντικό. Το συνέδριο θα αποτελέσει κομβικό εγχείρημα, καθώς μετά τις αποχωρήσεις του Ποταμιού, και της ΔΗΜΑΡ, τα στελέχη που απέμειναν από τα δύο κόμματα, μαζί με το ΚΙΔΗΣΟ και τις διάφορες «Κινήσεις», θα συγκροτηθούν σε ενιαίο κόμμα.
Ο Πρωθυπουργός επιλέγοντας την ημερομηνία διενέργειας της Συριζαϊκής εκδήλωσης στοχεύει:
Αφενός να κυριαρχήσει στη μηντιακή επικαιρότητα έναντι της Προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Λογικά θα το κατορθώσει - Πρωθυπουργός είναι και οι ομιλίες των Πρωθυπουργών δικαιωματικά κατέχουν θέση στα πρωτοσέλιδα.
Αφετέρου θα προσπαθήσει να παρουσιάσει το «Προοδευτικό Φόρουμ» ως το ήδη υπάρχον ενοποιητικό σχήμα της Κεντροαριστεράς, άρα παρέλκει, όντας εκ του περισσού, η όποια ενοποιητική συγκρότηση του ΚΙΝΑΛ!
Θα πει κάποιος ότι αυτά έχει η πολιτική. Ισχύει ο θάνατός σου η ζωή μου!
Οντως, ισχύει, μόνο που πριν την εμφάνιση του ΣΥΡΙΖΑ αυτή η συνθήκη της πολιτικής ζούγκλας διέπετο από κανόνες. Υπήρχε ένα στοιχειώδες «σαβουάρ βίβρ», σύμφωνα με το οποίο τα κόμματα φρόντιζαν να μην συμπέσει μια μεγάλη εκδήλωσή τους με κάποια ήδη προγραμματισμένη ενός άλλου κόμματος.
Και αυτό ήταν και είναι Πολιτικός Πολιτισμός που ο ΣΥΡΙΖΑ τον σάρωσε.
Υπάρχει και κάτι άλλο: Ο Αλέξης φιλοδοξεί με κάθε τρόπο να υποκαταστήσει τον Αντρέα. Πάντως, και ο πιο φανατικός εχθρός του Αντρέα δεν θα ισχυριζόταν ποτέ ότι ο ιστορικός αρχηγός του ΠΑΣΟΚ καταδέχτηκε να καταφύγει – ή ότι είχε ανάγκη να καταφύγει – σε τέτοια φτηνά κόλπα. Με τέτοια κόλπα θα γίνει Αντρέας;
