Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι σταθερά lock-αρισμένος από τη μείζονα και την ελάσσονα αντιπολίτευση. Ο στόχος είναι κοινός: να ραγίσει η εικόνα κυριαρχίας του πρωθυπουργού, η οποία δεν αποτυπώνεται σε κανένα από τα κεντρικά ευρήματα των ερευνών γνώμης που αφορούν στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης διεκδικεί την ανανέωση της λαϊκής εντολής, κουβαλώντας ως την κάλπη της απλής αναλογικής την «προίκα» της διακυβέρνησης του. Κρατώντας αυτό το πηδάλιο, πέρασε από τις απανωτές στενωπούς, των εντάσεων με την Τουρκία στον Έβρο και στο Αιγαίο, την πανδημία, την ενεργειακή ακρίβεια αλλά και την πληθωριστική κρίση.
Στην ακύρωση της υπεροχής του πρωθυπουργού όπως προκύπτει από μια απλή ανάγνωση των ποιοτικών στοιχείων μετρήσεων, αποσκοπεί το κοινό μέτωπο ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ.
Το αντιμητσοτακικό μέτωπο, Κουμουνδούρου και Χαριλάου Τρικούπη, προδόθηκε με εκκωφαντικό τρόπο στην περίπτωση των παρακολουθήσεων. Οι συνεννοήσεις και η ταύτιση ήταν η εικόνα που επικυριαρχούσε σε όλα τα θεσμικά στάδια της διαδικασίας, την οποία ο Κυριάκος Μητσοτάκης εκκίνησε απέναντι στις προσωπικές επιθέσεις για «παρακράτος Μητσοτάκη». Η δημόσια παραδοχή για αυτό το κοινό μέτωπο μπορεί ακόμη να μην έχει καταγραφεί, αλλά το πολιτικό σιγοντάρισμα της Χαριλάου Τρικούπη, ακόμη και δια της σιωπής ή της ανοχής σε εξόφθαλμα πολιτικά φάουλ, δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας.
Ο στόχος είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Αυτό αποδεικνύει ο κοινός βηματισμός για την «ακρίβεια Μητσοτάκη», στο ρεύμα, που είχε όμως ως αιτία την εισβολή Πούτιν στην Ουκρανία. Σε αυτό το κρεσέντο της μονοπρόσωπης πολεμικής, ήταν ο πρωθυπουργός ο υπαίτιος για την πανδημία. Σε αυτόν απευθυνόταν ο λογαριασμός που το αντιμητσοτακικό μέτωπο έβγαζε, για τους χειρισμούς που διαμόρφωσαν την κοινή προμήθεια εμβολίων σε ευρωπαϊκό επίπεδο ενώ δημιούργησαν και τον ενιαίο τρόπο μετακινήσεων στην Ε.Ε. μετά την άρση των lockdown.
Ήταν ο αντιμητσοτακισμός που δεν αναγνώριζε την προστιθέμενη αξία για το κύρος της χώρας αλλά στην αδιάλειπτη παρουσία στον θεσμικό χώρο της ολομέλειας, κατέγραφε σκοπιμότητες και επιδιώξεις συσκότισης. Μια συσκότιση που εξυφαίνεται από «δολοφόνους», όπως χαρακτηρίστηκαν από επαναπατρισθέντες βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το δόγμα της πολιτικής εξουδετέρωσης Μητσοτάκη δεν υπηρετείται αποκλειστικά μέσα από την καθημερινή σύμπλευση ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ.
Υπάρχουν και τα γνωστά απομεινάρια της παλιάς εποχής. Δημοσιολογούντες που εμφανίζονται ως δήθεν θεματοφύλακες του κομματικού DNΑ ως ακοίμητοι φρουροί του καραμανλισμού. Με θέσεις, παρεμβάσεις και επιθέσεις που απλώς επιβεβαιώνουν την υπηρεσία στην στρατηγική του αντιμητσοτακικού μετώπου.
Με καθαρό σύμμαχο το ΠΑΣΟΚ και με συμπαραστάτες τα απομεινάρια μιας άλλης εποχής, ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να κοντύνει τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Με τον αρχηγό του να μην μιλάει ποτέ για την προγραμματική πρόταση του για το μέλλον αλλά μόνο για το παρελθόν και όχι το δικό του στην διακυβέρνηση. Με τον Αλέξη Τσίπρα να μοιάζει δέσμιος του αντιμητσοτακικού μένους, αφού όλες οι προσπάθειες του δεν επικεντρώνονται στο να πείσει τον ελληνικό λαό ότι αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία να κυβερνήσει τον τόπο, αλλά στη συκοφαντία του πρωθυπουργού. Άλλοτε ότι ασκεί «ΙΧ εξωτερική πολιτική» και άλλοτε με δανεικό σύνθημα από την Χαριλάου Τρικούπη, ότι τα ηνία της χώρας κρατάει η «Μητσοτάκης ΑΕ».
Είναι βέβαια εμφανής η προσπάθεια των δυο κρυφών συμμάχων, να διατηρήσουν το αρχηγικό στασίδι μετά τις εκλογές. Καταλύτης θα είναι το αντιμητσοτακικό μέτωπο, για την συμμετοχή στο οποίο το ΠΑΣΟΚ, δεν μιλάει ανοχτά, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ, το διατυμπανίζει. Ο εχθρός είναι κοινός και έχει ονοματεπώνυμο, και για τους ηγέτες και για τις δευτεράντζες τους: Κυριάκος Μητσοτάκης. Το μόνο που λείπει είναι η προεκλογική ταμπέλα που θα προσομοιάζει με έναν ποδοσφαιρικό όρο: Αντιμητσοτακισμός.
