Αυτή είναι η Ελλάδα μας. Μέσα σε έξι χρόνια γίναμε χώρα – υπόδειγμα για αυτούς που κάποτε μας κουνούσαν το δάκτυλο. Τα οικονομικά μεγέθη σήμερα τα επικαλούνται όλοι οι μεγάλοι οικονομικοί οργανισμοί, όπως τη θεαματική πτώση του χρέους, από το 209,4% στο 163,9%, τα σημαντικά πρωτογενή πλεονάσματα και τη μεγάλη μείωση της ανεργίας, από το 17,5% στο 9%. Ξένες εφημερίδες και περιοδικά επικαλούνται και τις σημαντικές μεταρρυθμίσεις που βλέπουν να γίνονται στην πατρίδα μας, αν και εμείς θέλουμε να τρέξουν πιο γρήγορα.
Δεκάδες έργα μικρά και μεγάλα σε όλη την Ελλάδα βρίσκονται στο στάδιο της κατασκευής ή της ολοκλήρωσης, η φορολογική μεταρρύθμιση αρχίζει να αποδίδει – αυτό δείχνουν οι αριθμοί –, στην Παιδεία και τη Δικαιοσύνη γίνονται τομές, των οποίων τα αποτελέσματα θέλουν τον χρόνο τους. Και έχουν πολλά να γίνουν ακόμα στην Ελλάδα. Όμως, αποτελούμε ένα παράδειγμα προς μίμηση. Και αυτά δεν τα λέμε εμείς, αλλά αυτοί που πριν μερικά χρόνια μας είχαν κατατάξει στα κράτη–παρίες και σήμερα αναγνωρίζουν τα άλματα που έχουμε κάνει.
Έτσι, η πατρίδα μας προβάλλει ως ένα υπόδειγμα, το οποίο προτείνουν οικονομικοί αναλυτές στη Γαλλία και τη Γερμανία. Καλοί είναι όλοι αυτοί οι οικονομικοί δείκτες, εξίσου καλές και οι μεταρρυθμίσεις, όμως η Ελλάδα διαθέτει κάτι που ελάχιστες χώρες της Ευρωζώνης διαθέτουν. Πολιτική σταθερότητα, την οποία οφείλουμε να την προστατεύσουμε για να μην πάνε χαμένοι οι κόποι και οι θυσίες των πολιτών.
Συνεπώς, πολιτική σταθερότητα πάνω απ΄όλα.
Δυστυχώς, αυτό το τεράστιο πλεονέκτημα κάποιοι, εκτός τόπου και χρόνου, επιζητούν να το ακυρώσουν. Να δημιουργήσουν συνθήκες πολιτικής αστάθειας επικαλούμενοι ανύπαρκτους κινδύνους. Να υποθέσω πως περιμένουν με το δάκτυλο στη σκανδάλη την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας για να παίξουν το παιχνίδι τους, εμπλέκοντας τον ύψιστο θεσμό της Δημοκρατίας μας στους σχεδιασμούς τους. Επιχειρηματίες και πολιτικοί, νοσταλγώντας τα ντηλαρίσματα του παρελθόντος, τότε που η πολιτική εξουσία ήταν έρμαιο κάποιων ολιγαρχών, θέλουν σε πρώτη φάση να κοντύνουν τον πρωθυπουργό και σε δεύτερη φάση να τον ανατρέψουν.
Και τι θα γίνει αν ευοδωθούν οι σχεδιασμοί τους;
Ας δουν τι γίνεται σχεδόν σε όλα τα κράτη της Ευρωζώνης. Πολυκομματικές κυβερνήσεις που αδυνατούν να λάβουν αποφάσεις, θνησιγενείς συμμαχίες, ενδυνάμωση των αντισυστημικών κομμάτων, όπως συμβαίνει πρωτίστως σε Γερμανία και Γαλλία. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που όλο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα αδυνατεί να ανταποκριθεί στην κρισιμότητα αυτής της περιόδου, με τα όσα διαδραματίζονται σε Ουκρανία, Μέση Ανατολή και κυρίως με την έλευση του Ντόναλντ Τραμπ. Και μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό η Ελλάδα είναι ένας πυλώνας κυβερνητικής σταθερότητας.
Ίσως, το 2025 θα είναι η πιο δύσκολη και η πιο κρίσιμη χρονιά για την κυβέρνηση. Αν τα καταφέρει, μετά, πρώτον: Θα αρχίσουν να αποδίδουν επενδύσεις και μεταρρυθμίσεις που ήδη τρέχουν και δεύτερον: Θα αρχίσουν να φαίνονται στην κοινωνία τα αποτελέσματα της πολιτικής της δημοσιονομικής χαλαρότητας, στην οποία θα υποχρεωθεί να καταφύγει η Ευρωζώνη.
Δια ταύτα: Τα όσα γίνονται στην πατρίδα μας και τα οποία έχουν εντυπωσιάσει ξένες εφημερίδες και περιοδικά, οφείλονται πρωτίστως στην πολιτική σταθερότητα. Ας τη διαφυλάξουμε, ώστε να διαβούμε ανώδυνα το δύσκολο 2025.
