«Είν' η προσπάθειές μας, των συφοριασμένων· είν' η προσπάθειές μας σαν των Τρώων… Επάνω, στα τείχη, άρχισεν ήδη ο θρήνος»... λέει ο Αλεξανδρινός, και ο θρήνος του ΣΥΡΙΖΑ παίρνει τη μορφή ορυμαγδού στα σόλιαλ μίντια. Επιδίδονται σε μια απελπισμένη αριστερή αντιγραφή του QAnon (που πιστεύει ότι μία κλίκα παιδόφιλων και κανιβαλιστών, που λατρεύουν τον Σατανά, διευθύνουν μία παγκόσμια σπείρα σωματεμπορίας παιδιών και συνωμοτούν εναντίον του Τραμπ).
Στην ελληνική… αριστερή εκδοχή του αυτοί δεν συνωμοτούν κατά του Τσίπρα, αλλά υποστηρίζουν τον Μητσοτάκη, ο οποίος ηγείται μιας κυβέρνησης που στηρίζει τους παιδόφιλους. Το ερέθισμα της κατηγορίας δόθηκε με την υπόθεση του Νίκου Γεωργιάδη, ενώ ξεσάλωσαν με την προσωρινή αποφυλάκιση Λιγνάδη, την οποία φυσικά δεν επέδωσαν στη Δικαιοσύνη αλλά στην κυβέρνηση. Στο ενδιάμεσο είχαν προλάβει να «κοσμήσουν» το Twitter με το hashtag «Μητσοτάκη που είναι τα παιδιά», υπονοώντας ότι ο πρωθυπουργός της χώρας εμπορεύεται ανήλικα μεταναστόπουλα!
Και φυσικά όλα αυτά, μπορεί να μην λαμβάνουν χώρα κατ΄ εντολή της Κουμουνδούρου, αλλά και δεν γίνονται εν αγνοία της. Άλλωστε δεν κάνει το παραμικρό να τα καταστείλει, αντιθέτως δίνει τον τόνο: «Νέα Δημοκρατία και Μενδώνη επιμένουν να καλύπτουν τον εκλεκτό τους Λιγνάδη. Το ότι η ΝΔ και η κα Μενδώνη, τυφλωμένοι από την αλαζονεία τους, επιμένουν ακόμα και σήμερα να εστιάζουν στις υπερκομματικές και εύλογες αντιδράσεις πολιτών και καλλιτεχνών, είναι δείγμα της σταθερής τους απόφασης να καλύπτουν τον εκλεκτό τους»!
Προσωπικά, έχουμε πλέον ξεπεράσει την προσδοκία να φερθεί ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα αρχών. Να ασκήσει δηλαδή σοβαρή και τεκμηριωμένη αντιπολίτευση, χωρίς να ανασαλεύει αθλιότητες που αναμασούν ψεκασμένοι χασομέρηδες μεταξύ πρέφας και τσίπουρου. Εκείνο που δεν κατανοούμε είναι η απουσία αίσθησης αυτοσυντήρησης. Το γιατί το συνεχίζει, αφού αυταπόδεικτα είναι μη παραγωγικό, δεν προσπορίζει ψηφοφόρους, καθηλώνει το κόμμα και το ωθεί σε περαιτέρω καταβύθιση στη λούμπεν υποκουλτούρα, η οποία τελικά του γίνεται αυτεπίστροφη.
Οι δημοσκοπήσεις το καταδεικνύουν. Τελευταία η πανελλαδική της OPINION POLL για tomanifesto, που πραγματοποιήθηκε με τη συμπλήρωση τριών ετών θητείας της κυβέρνησης. Η ΝΔ διατηρεί σημαντική διαφορά της τάξης του 8.9% σε σχέση με το ΣΥΡΙΖΑ στην πρόθεση ψήφου, η οποία φτάνει το 9.3% στην πρόθεση επί των εγκύρων. Τα ποσοστά είναι Ν.Δ 31.7%, ΣΥΡΙΖΑ 22.8%, ΠΑΣΟΚ 11.8%, και έπονται οι υπόλοιποι.
Εντυπωσιακή βέβαια είναι και η αντοχή του Βελόπουλου. Η Ελληνική Λύση συγκεντρώνει το 4,8%, που σημαίνει ότι υπάρχει σταθερή συνήχηση στην κοινωνία μας, και ο αρχηγός των επιστολών του Ιησού, μάλλον δεν είναι άθυρμα των καιρών, όπως τα κόμματα της εποχής της αγανάκτησης (να χαιρετήσουμε τους δύο Πάνους, Λαφαζάνη και Καμμένο).
Ενδεικτικά είναι και τα ποσοστά προσδοκίας. Η προτίμηση για αυτοδύναμη κυβέρνηση ΝΔ δεν είναι θηριώδης, συγκεντρώνει το 26.6%, αλλά είναι υπερδιπλάσια της προτίμησης για αυτοδύναμη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (11%). Εντυπωσιακά είναι και τα ποσοστά προτιμήσεων για κυβέρνηση συνεργασίας. Σημαντικότερο αυτών το ποσοστό που θέλει κυβέρνηση τεχνοκρατών με τη συνεργασία και των τριών πρώτων κομμάτων, και αγγίζει το 13.7%.
Δεν νομίζουμε ότι η ελληνική κοινωνία έγινε… νεοφιλελεύθερη και τεχνοκρατική. Μέσα από τα προβλήματα που βίωσε τα τελευταία χρόνια, μέσα από τις διαψεύσεις των ηρωικών αφηγήσεων («με ένα νόμο ένα άρθρο), η πλειοψηφία κατανόησε πως δεν είναι οι υψιπετείς, αλλά αντιθέτως οι προσγειωμένες πρακτικές, οι «γήινες» λύσεις που μπορούν να προσφέρουν προοπτική.
Πιο πραγματιστές και λελογισμένοι εμφανίζονται οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, αλλά είναι χαμένοι μέσα στην τοξική οχλαγωγία. Ως πρώτη επιλογή προτιμούν μια κυβέρνηση συνεργασίας Ν.Δ-ΠΑΣΟΚ με 23.5%, και δεύτερη μια κυβέρνηση τεχνοκρατών, την οποία επιλέγει το 20.6%. Αχαμνή η διάθεση συνεργασίας με ΣΥΡΙΖΑ, την επιθυμεί μόνο το 11.8%.
Όταν όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πάνω κάτω παρόμοια ποσοστά, με τον ΣΥΡΙΖΑ καθηλωμένο, είναι απορίας άξιο γιατί ο Τσίπρας δεν αλλάζει πορεία πλεύσης. Έξυπνος ή έστω κουτοπόνηρος, είναι. Παράλληλα διακρίνεται από ένστικτο προσωπικής αυτοσυντήρησης και μεγάλη ικανότητα προσωπικής επιβολής. Πήρε ένα κόμμα κατεξοχήν συλλογικών διαδικασιών και συν τω χρόνω το μετέτρεψε σε προσωπικό.
Ίσως το έχει πάρει απόφαση ότι προοπτική εξουσίας δεν υπάρχει, και χρειάζεται ένα πλήθος αφιονισμένων οπαδών – γιατί τέτοιοι είναι αυτοί στα σόσιαλ μίντια - που ως πραιτοριανοί θα τον διατηρήσουν... φύλαρχο της «αριστερής» φυλής!
