Χθες βράδυ συνομίλησα διαδικτυακά με έναν παλιό μου καθηγητή από τις ΗΠΑ. Δικηγόρος και πρώην επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας στο φημισμένο αστυνομικό Σώμα του Σικάγο (CPD). Μετά από αρκετή εσωτερική διαμάχη, αποφάσισα να του μιλήσω για τις τελευταίες εξελίξεις στο ζήτημα της εγκληματικότητας στη χώρα.
Δεν είναι ποτέ εύκολο να λες πράγματα που εκθέτουν τη χώρα σου σε ξένους…
Του μίλησα λοιπόν για την εκτεταμένη ανομία. Για Πανεπιστήμια που, υπό το πρόσχημα της ακαδημαϊκής ελευθερίας, έχουν σταδιακά παρακμάσει στο ύστατο σημείο κατάπτωσης, με αποτέλεσμα να φιλοξενούν εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου.
Για εμπόριο ναρκωτικών και όπλων δίπλα από το αμφιθέατρα.
Για σκληρούς ποινικούς που ζουν πολυτελείς ζωές δίπλα σε άπορους φοιτητές και τους στερούν τη στέγαση.
Όταν στο «κλείσιμο» τον πληροφόρησα για την εντυπωσιακή αστυνομική επέμβαση και τις δηλώσεις του υπουργού Θεοδωρικάκου, ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να φέρει το αίσθημα ασφάλειας στα Πανεπιστήμια, μου απάντησε αφοπλιστικά:
«Αυτός ο άνθρωπος κάνει την επανάσταση του αυτονόητου»!
Πόσο απλό, πόσο σύνθετο και πόσο αληθινό!
Αυτή η ατάκα του παλιού μου καθηγητή στάθηκε αφορμή για το σημερινό άρθρο.
Όχι, δεν θα αναφερθώ για πολλοστή φορά στην πανεπιστημιακή αστυνομία. Υπήρξα εξ αυτών που με εκτεταμένη αρθρογραφία υποστήριξα το εγχείρημα πολύ πριν πάρει σάρκα και οστά.
Θα μιλήσουμε για πολιτική. Για την ουσία δηλαδή.
Αν και θεωρητικός, θα μιλήσω για εφαρμοσμένη πολιτική.
Ας μην ξεχνάμε, ότι γνώση είναι μόνο η εφαρμοσμένη γνώση.
Αν δεν το πραγματοποιείς, δεν το ξέρεις…
Το 2019 η ΝΔ παρουσίασε ένα συνεκτικό πλαίσιο αλλαγής του δόγματος ασφαλείας της χώρας.
Ο τότε αρχηγός της παράταξης και νυν πρωθυπουργός, δεσμεύτηκε, ότι η κατάσταση της διάσπαρτης και εν πολλοίς εδραιωμένης ανομίας στη χώρα θα αλλάξει.
Πολλοί πίστεψαν, ότι αυτό θα γίνει με κάποιας μορφής κοινωνικό αυτοματισμό.
Ότι δηλαδή θα πατηθεί κάποιο μαγικό κουμπί και η ευνομία θα επανέλθει στη χώρα.
Τώρα πια και αυτοί ακόμα οι αιθεροβάμονες συνειδητοποίησαν, ότι δεν λειτουργούν έτσι οι κοινωνικές αλλαγές.
Είναι βασική αρχή της κοινωνιολογίας πως οτιδήποτε παγιώνεται, αποκτά χαρακτήρα «φυσιολογικού», ακόμα και αν αποτελεί στρέβλωση.
Στην πατρίδα μας επί σειρά ετών, η ανομία ήταν όχι απλώς ανεκτή αλλά αποτελούσε και ένα χαρακτηριστικό της χώρας μας.
Λίγο η ανυπότακτη φύση μας, λίγο ο επαναστατικός μανδύας που ενδύονται πολύ συχνά παραβατικές πράξεις, λίγο ο κοινωνικός μιθριδατισμός που μας είχε κάνει να συνηθίσουμε το παράνομο ως «διαφορετικό», μας οδήγησαν στην παρακμή.
Αποκτήσαμε βαθιά ανοχή στη βία, την παραβατικότητα και την ανομία.
Συνηθίσαμε.
Βαθιά μέσα μας, αρκετούς μας ενοχλούσαν πολλά.
Αλλά ήμασταν η σιωπηλή πλειοψηφία.
Μέχρι που είπαμε «ως εδώ».
Τι είναι λοιπόν η πολιτική; Το να αντιληφθείς ποιο είναι το πλειοψηφικό ρεύμα στην κοινωνία και να επιδιώξεις να το εκφράσεις.
Αυτό έκανε η σημερινή κυβέρνηση.
Αφουγκράστηκε την κοινωνική επιθυμία για επάνοδο στην κανονικότητα και την εξέφρασε με επιτυχία.
Τι θέλει ο μέσος πολίτης για να είναι παραγωγικός, να προοδεύσει και να διασφαλίσει το μέλλον των παιδιών του;
Πάνω από όλα, ασφάλεια για όλους! Ασφάλεια παντού!
Δεν ανέχεται θύλακες ανομίας πουθενά στην Επικράτεια.
Θέλει αστυνομία εκπαιδευμένη, εξοπλισμένη με υψηλό ηθικό και επαγγελματισμό.
Με πλήρη συναίσθηση της συνθέτης αποστολής της.
Θέλει αστυνομία η οποία θα οδηγείται από μια πολιτική ηγεσία, που εκπροσωπεί την κοινωνία με σθένος και αποφασιστικότητα. Με αταλάντευτο φρόνημα.
Ο υπουργός Θεοδωρικάκος κάνει όντως την επανάσταση του αυτονόητου.
Χωρίς να υπολογίζει την όποια φθορά από χτυπήματα περιθωριακών και οπαδών του μπάχαλου, χαράσσει και εφαρμόζει πολιτική, η οποία υπηρετεί το έντονα πλειοψηφικό ρεύμα, που ζητά την προστασία θεμελιωδών αξιών στις δυτικές κοινωνίες.
Που απεχθάνεται την παρανομία και ζητά ευταξία.
Που θέλει ένα πανεπιστήμιο απαλλαγμένο από εξωφρενικές στρεβλώσεις, οι οποίες έγιναν με την πάροδο των ετών, δεύτερη φύση.
Η συνεπής στάση της κυβέρνησης σε όσα υποσχέθηκε είναι το κλειδί για το χτίσιμο της εμπιστοσύνης με τους πολίτες.
Είναι ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο που οδηγεί στην πρόοδο.
Ο υπουργός Θεοδωρικάκος έχει αντιληφθεί, ότι η σύγχρονη κοινωνία έχει απαιτήσεις και πολιτεύεται με το βλέμμα στραμμένο στις κοινωνικές επιταγές.
Πολιτικό κόστος δεν έχει πλέον όποιος πράττει, αλλά αυτός που αδρανεί.
Αυτός που υποχωρεί στην εφαρμογή του Νόμου και δειλιάζει μπροστά σε κάποιες μειοψηφίες που έχουν φωνή δυσανάλογα δυνατή σε σχέση με το πολιτικό τους μέγεθος.
Η ευνομία και η ευταξία, έννοιες σχεδόν ξεχασμένες, θα επανέλθουν, διότι το ζητά το συντριπτικά, μεγαλύτερο κομμάτι του ελληνικού λαού.
Σε πείσμα όσων καθημερινά έχουν μια δικαιολογία για τους παράνομους, αλλά ούτε ένα καλό λόγο, για όσους έχουν δώσει όρκο για την προστασία της πατρίδας.
Διότι τελικά αυτή είναι η πεμπτουσία της Δημοκρατίας.
Να αγωνίζεσαι και να λαβώνεσαι για να την προασπίσεις!
*Ο Κωνσταντίνος Δούβλης είναι εγκληματολόγος, διδάκτωρ κοινωνιολογίας της αστυνόμευσης.
