Του Γιώργου Φιντικάκη
Δίχως να κοστολογηθεί η οικονομική επιβάρυνση που θα προκαλέσουν στο Δημόσιο οι μετατάξεις προσωπικού από τα λιμάνια, ψηφίσθηκε από τη Βουλή ο επεισοδιακός νόμος για τη σύμβαση πώλησης του ΟΛΠ.
Σε μια στιγμή που κάθε δαπάνη του Δημοσίου θα πρέπει από εδώ και πέρα να κοστολογείται επακριβώς, πόσο μάλλον ενόψει και της απειλής του δημοσιονομικού κόφτη, η έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους για το συγκεκριμένο νόμο, αναφέρει ότι «δεν προκαλείται οικονομική επιβάρυνση του προϋπολογισμού του υπουργείου ή εποπτευόμενων φορέων του».
Αυτή ωστόσο είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι ότι προκύπτει και μάλιστα σημαντική δαπάνη στον Κρατικό Προϋπολογισμό, απλώς δεν επηρεάζει το υπουργείο Ναυτιλίας. Διότι ο ΟΛΠ και ο ΟΛΘ, όπως και κάθε ανώνυμη εισηγμένη κρατική εταιρεία, δεν επιδοτούνται από το Δημόσιο.
Δεν ισχύει ωστόσο το ίδιο για τις υπόλοιπες δημόσιες υπηρεσίες, όπου και εκτιμάται ότι θα υποβάλουν αίτηση μετάταξης οι εργαζόμενοι από τα δύο λιμάνια, και οι οποίες χρηματοδοτούνται απευθείας από το κράτος. Δηλαδή τις "υπηρεσίες, τους φορείς ή τα νομικά πρόσωπα του Δημοσίου και του ευρύτερου Δημοσίου τομέα, τους οργανισμούς λιμένων (τα περιφερειακά λιμάνια), καθώς και τις ΔΕΚΟ", για τα οποία μιλά το άρθρο 11 του νόμου, που αφορά τις μετατάξεις.
Το θέμα επεσήμαναν κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για τον ΟΛΠ στη Βουλή οι εισηγητές τόσο της ΝΔ Όλγα Κεφαλογιάννη, όσο και της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Οδυσσέας Κωσταντινόπουλος.
Μάλιστα δεν είναι ο μόνος αστερίσκος που υπάρχει στη διάταξη για τις μετατάξεις από τα λιμάνια στο Δημόσιο, και την οποία η κυβέρνηση σκέφτεται να χρησιμοποιήσει ως "μπούσουλα" για όλες τις υπό αποκρατικοποίηση εταιρείες ή όσες έχουν ενταχθεί στο υπερ Ταμείο (π.χ. ΟΣΕ, ΟΑΣΑ, ΕΛΤΑ, κλπ).
Ενα δεύτερο, εξίσου σοβαρό θέμα, αφορά τον ισχύοντα στο Δημόσιο κανόνα "πέντε αποχωρούν για κάθε έναν που προσλαμβάνεται". Αυτό που έχει περάσει στα ψιλά είναι ότι οι μετατάξεις από μια υπηρεσία του Δημοσίου σε άλλη, θεωρούνται ως "οιονεί προσλήψεις", με άλλα λόγια προσμετρώνται στο σύστημα προσλήψεων κάθε έτους. Αν δηλαδή υποβάλουν φέτος αίτημα αποχώρησης από τον ΟΛΠ 500 άτομα, τότε η κυβέρνηση θα πρέπει να κάνει 500 λιγότερες προσλήψεις κάπου αλλού στο Δημόσιο, όπου ενδεχομένως υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη.
Τόσο η μία, όσο και η άλλη διάταξη απειλούν να ανατρέψουν τον ετήσιο προγραμματισμό για προσλήψεις, και εφόσον εφαρμοσθούν μαζικά για κάθε υπό αποκρατικοποίηση εταιρεία, θα μπορούσαν ακόμη και να ενεργοποιήσουν μια ώρα νωρίτερα τον περίφημο δημοσιονομικό "κόφτη".
Η κινητικότητα
Ένα είναι βέβαιο. Η κυβέρνηση σκέφτεται να καθιερώσει δικαίωμα μετατάξεων για το προσωπικό κάθε υπό ιδιωτικοποίησης εταιρείας, απλά δεν έχει ακόμη αποφασίσει αν θα "κοπιάρει" το μοντέλο των λιμανιών ή θα εξετάζει κάθε περίπτωση ξεχωριστά.
Το δεύτερο είναι και το πιθανότερο, αφού κάθε επιχείρηση έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες, άλλες εταιρείες για παράδειγμα δουλεύουν πολύ με εργολαβίες, και άλλες όχι.
Άγνωστο είναι πάντως κατά πόσο τα παραπάνω θα μπορούσαν να "δέσουν" με το πρόγραμμα κινητικότητας στο δημόσιο που ετοιμάζει το υπουργείο Εσωτερικών.
Το πρόγραμμα θα υλοποιείται σε συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα σε τρεις φάσεις, που θα επαναλαμβάνονται κάθε έτος, με απλούστερες διαδικασίες που θα επισπεύδουν τον χρόνο υλοποίησης των μετακινήσεων.
Το νομοσχέδιο, που θα δώσει προσεχώς σε δημόσια διαβούλευση ο αρμόδιος για τη Διοικητική Ανασυγκρότηση υπουργός Χρήστος Βερναρδάκης, θα προβλέπει ότι κάθε μετακίνηση υπαλλήλου από μια υπηρεσία σε μια άλλη θα πραγματοποιείται ως μετάταξη σε κενή οργανική θέση, εφόσον ο υπάλληλος πληροί τις προϋποθέσεις και τα απαιτούμενα προσόντα.
