H συμμετοχή του βουλευτή Ανδρέα Πάτση σε 19 διαφορετικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ήταν γνωστές από τη δήλωση του «πόθεν έσχες» που είχε υποβάλει στη Βουλή. Και όπως φαίνεται, η Βουλή δεν είχε ασχοληθεί ούτε με τα καταστατικά αυτών των επιχειρήσεων, ούτε με τις δραστηριότητές τους, ούτε με τις συμβάσεις που συνάπτουν, ούτε με τους φορείς που συνεργάζονται.
Οπότε είναι εύλογο, ο απλός πολίτης να διερωτάται τι νόημα έχει η απλή απαρίθμηση εισοδημάτων, περιουσιακών στοιχείων, επαγγελματικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, αν δεν συνοδεύεται από κανόνες και ελέγχους. Από αυτό που ονομάζουμε «due diligence». Και δικαίως διερωτάται:
Υπάρχει άραγε μια λίστα στην οποία να περιγράφονται ποιες είναι οι επαγγελματικές ή επιχειρηματικές δραστηριότητες, που δεν συνάδουν με τη βουλευτική ιδιότητα;
Επιτρέπεται ένας εν ενεργεία βουλευτής να αναλαμβάνει δημόσια έργα ή να συνάπτει συμβάσεις με φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα;
Ασκείται οικονομικός, φορολογικός και νομικός έλεγχος, πάνω στις επιχειρήσεις που συμμετέχουν τα μέλη του κοινοβουλίου;
Ασκείται έλεγχος για το αν υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων ανάμεσα στην επιχειρηματική και νομοθετική ιδιότητα των βουλευτών; Μπορεί ένα βουλευτής να παρέχει υπηρεσίες, σε μια επιχείρηση και ταυτόχρονα να νομοθετεί σχετικά με τις δραστηριότητες της επιχείρησης;
Αλλά και οι φίλοι και ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας, με τη σειρά τους έχουν δίκιο να διερωτώνται αν υπάρχει άραγε μια λίστα στην οποία να περιγράφονται οι επαγγελματικές και επιχειρηματικές δραστηριότητες που δεν συνάδουν με τις αρχές του κυβερνώντος κόμματος. Και φυσικά διερωτώνται με ποιον τρόπο γίνεται η επιλογή των υποψηφίων βουλευτών της.
O Ανδρέας Πάτσης αποδεικνύεται πως είναι ένας ικανότατος και δαιμόνιος επιχειρηματίας. Σύμφωνα με το δελτίο τύπου που ο ίδιος εξέδωσε, το 1996 συμμετείχε κατά 42% σε θυγατρική εταιρεία της Τράπεζας Πειραιώς, με σκοπό τη διαχείριση δανείων. Γνωρίζετε πολλούς ιδιώτες που να συμμετέχουν μετοχικά σε θυγατρικές εταιρείες που έχουν σαν βασικό μέτοχο μια τράπεζα; Εγώ πάντως, όχι. Τι σημαίνει αυτή η προνομιακή μεταχείριση του βουλευτή από την πλευρά του Διοικητικού Συμβουλίου της Τράπεζας και πως μπορεί να τον επηρεάζει σήμερα, από τη θέση του μέλους του νομοθετικού σώματος;
Στο ίδιο δελτίο τύπου αναφέρεται πως το 2010 «σε συμφωνία με την τότε διοίκηση της Τράπεζας» ίδρυσε μια εταιρεία διαχείρισης μη εξυπηρετούμενων δανείων. Δεν αντιλαμβάνομαι για ποιον ακριβώς λόγο αναφέρει «πως η εταιρεία ιδρύθηκε σε συμφωνία με την Τράπεζα». Θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε με ποιον το συμφώνησε; Και ποια ήταν ακριβώς η συμφωνία με την τράπεζα; Και πόσο τον δεσμεύει αυτή η ειδική συμφωνία στην άσκηση των καθηκόντων του σήμερα, από τη θέση του βουλευτή;
Ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι ο επιχειρηματίας βουλευτής, δεν χρησιμοποίησε δικά του κεφάλαια για να αγοράσει αυτά τα «κόκκινα δάνεια». Αλλά αγόρασε τα «κόκκινα δάνεια», με δάνειο από την τράπεζα. Δηλαδή, έλαβε από την τράπεζα δάνειο ύψους 4,3 εκατ. ευρώ για να αγοράσει «κόκκινα δάνεια» ύψους 4,3 εκατ. ευρώ. Ενδιαφέρουσα συμφωνία μηδενικού ρίσκου για τον Ανδρέα Πάτση. Άραγε ποια ήταν η εγγύηση ή το ενέχυρο που έδωσε στην τράπεζα, έναντι αυτού του δανείου; Και ποια ήταν τα κέρδη τα οποία αποκόμισε από το 2010 μέχρι σήμερα; Άραγε το δάνειο έχει αποπληρωθεί, εξυπηρετείται κανονικά ή έχει «κοκκινίσει»;
Και τα ερωτήματα αυτά, δεν θα χρειαζόταν να διατυπώνονται αν ο Ανδρέας Πάτσης δεν ήταν μέλος του Κοινοβουλίου. Διότι αν δεν ήταν, καλά έπραττε. Θα υφίστατο απλά τον έλεγχο των εποπτικών και φορολογικών αρχών.
Εφ’ όσον όμως είναι εν ενεργεία βουλευτής, η ακτινογραφία των επαγγελματικών και επιχειρηματικών του συμφερόντων και οι δεσμεύσεις του που απορρέουν από μετοχικές συμμετοχές και συμβάσεις συνεργασίας, θα έπρεπε να αποτελεί βασικό κριτήριο επιλογής, ακόμα για τη συμμετοχή του σε ψηφοδέλτιο κόμματος. Διότι οι επαγγελματικές δεσμεύσεις, πιθανότατα να μπορούν να καθορίσουν και την ψήφο των βουλευτών.
Είναι σίγουρο ότι η ιδιότητα του businessman δεν συνάδει με την ιδιότητα του βουλευτή. Και ότι ουδείς βουλευτής δεν επιτρέπεται με οποιονδήποτε τρόπο «να κάνει δουλειές με το Δημόσιο». Τελεία και παύλα.
Παράλληλα περιμένουμε από τα κόμματα και τη Βουλή να λάβουν τις πρωτοβουλίες που θα θωρακίζουν τα ωσμωτικά φαινόμενα ανάμεσα σε πολιτικούς και σε επιχειρηματικά συμφέροντα.
