Του Γιάννη Σιδέρη
Τις ημέρες που η κυβέρνηση ξεπουλάει τη ΔΕΗ με όρους πλέον απεχθείς από εκείνους των προηγούμενων «γερμανοτσολιάδων», χρειαζόταν ένα ριζοσπαστικό αντιστάθμισμα, και το εντόπισε στην αναδοχή παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια.
Δεν είναι πρώτη φορά. Με το που έσκυψε το… περήφανο αντιμνημονιακό κεφάλι της στους «τοκογλύφους» δανειστές, αναζήτησε σανίδα σωτηρίας στο Σύμφωνο Συμβίωσης. ΔHΣY, Ποτάμι και Ένωση Κεντρώων το ψήφισαν ασμένως, ενώ χείραν βοηθείας έδωσαν και βουλευτές της ΝΔ.
Δεν είχαν κατανοήσει ότι η θεσμοθέτηση του Συμφώνου ήταν ένα ακόμη εξάρτημα στην πολιτική εργαλειοθήκη του ΣΥΡΙΖΑ. Το ίδιο και η αναγνώριση της ταυτότητας φύλου. ΔΗΣΥ και Ποτάμι συνέτρεξαν το ριζοσπαστικό νομοσχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ο πρωθυπουργός με συνέντευξή του σε ειδικού προσανατολισμού περιοδικό, αγνώμων και επιθετικός, κράτησε «όλο το χαρτί» για το κόμμα του. Επιτέθηκε σε αυτούς «που δεν το είχαν ψηφίσει τόσα χρόνια» και δεν έδειξε ελάχιστη μεγαθυμία να αναγνωρίσει ότι «αυτοί» το ψήφισαν τώρα μαζί του.
Και βέβαια η καλόβολη στάση της αντιπολίτευσης συνεχίστηκε και στο θέμα της ανέγερσης του τζαμιού. Υπερψήφισαν η ΝΔ, το Ποτάμι, το ΚΚΕ και το ΠΑΣΟΚ. Πέραν της ΧΑ δεν ψήφισαν και οι συγκυβερνήτες ΑΝΕΛ! Αλλά η κυβέρνηση ενέταξε «περήφανα» το νομοσχέδιο στον απολογισμό του κυβερνητικού της έργου, ερήμην φυσικά της συνδρομής της αντιπολίτευσης!
Όπερ, εκείνα τα νομοσχέδια που έχουν την σφραγίδα μιας ριζοσπαστικής κοινωνικής θεώρησης και για τα οποία καυχάται ο ΣΥΡΙΖΑ, τα πέρασε με την συνδρομή μέρους ή του συνόλου της αντιπολίτευσης, η οποία συναίνεσε στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, απόντων των συγκυβερνητών ΑΝΕΛ!
Τώρα Ποτάμι και ΔΗΣΥ ετοιμάζουν το νέο θυσιαστικό αυτοχειριασμό τους στον κυβερνητικό βωμό, όντας αποφασισμένοι να ψηφίσουν την αναδοχή των παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια. Έτσι ως θύματα διακατεχόμενα από το Σύνδρομο της Στοκχόλμης, προσφέρουν στην κυβέρνηση οδό διαφυγής: Τη στιγμή που θρυμματίζεται το δήθεν αρραγές της πρόσωπο και φουντώνει η εσωτερική διαμάχη μεταξύ των βουλευτών (να πάνε στα κόμματά τους, όπως έγραψε κάποιος βουλευτής). Τη στιγμή που αναδεικνύεται ο κοινωνικός συντηρητισμός τμήματος της Κοινοβουλευτικής της Ομάδας και των συγκυβερνητών της. Την στιγμή επίσης που κάποιοι αρνούνται την ψήφο, με σκοπό να υπακούσουν στην εκκλησία, η οποία θα τους ανταμείψει με πλούσια ελέη σε - εκλογικούς – σταυρούς. Την στιγμή που έχει αποτύχει σε όλα και χρειάζεται απεγνωσμένα ένα ριζοσπαστικό ρετούς στο φθαρμένο προφίλ της, τρέχουν ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι με τα ψιμύθια στο χέρι!
Ήδη προϊδέασε χθες η κα Εύη Χριστοφιλοπούλου του ΠΑΣΟΚ λέγοντας ότι το Σύμφωνο Συμβίωσης είναι θεσμικά κατοχυρωμένο και αφορά και ομόφυλα ζευγάρια. Διερωτήθη δε αν δεν θα κατέπιπτε και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο οποιαδήποτε εξαίρεση με βάση το φύλο. Ο δε Σπύρος Λυκούδης από το Ποτάμι, δήλωσε ότι ο νομοθέτης πρέπει να παρεμβαίνει με την αίσθηση της ανάγκης και να προωθεί την κοινωνία. Διαβεβαίωσε ότι η θέση του Ποταμιού θα είναι θετική!
Το πρόβλημα φυσικά δεν είναι αυτό καθ' εαυτό το νομοσχέδιο. Το ερώτημα είναι ως πότε τα δύο μικρά κόμματα της αντιπολίτευσης (που υποτίθεται έγιναν ένα), θα ακολουθούν την τακτική «σφάξε με Αγά μου ν' αγιάσω», και θα μεταβάλλονται σε υποχείρια των αναγκών της προπαγανδιστικής τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ.
Ναι, το νομοσχέδιο άπτεται των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αλλά αυτό πρωτίστως είχαν χρέος να το συνειδητοποιήσουν οι βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ. Αν αυτοί δεν το αποδέχονται ομοθύμως και δεν το ψηφίσουν, εξ ορισμού δεν απορρέει καμία υποχρέωση από την αντιπολίτευση.
Άλλωστε οι βουλευτές στο Κοινοβούλιο δεν είναι μεμονωμένα άτομα. Είναι μέλη οργανωμένων πολιτικών ομάδων, που υποτίθεται ότι διαπνέονται από ενιαία αντίληψη επί του συνόλου των πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών, κλπ, προβλημάτων. Αν διαφωνούν, αν νιώθουν ότι τιτρώσκεται η συνείδησή τους, απλώς ανεξαρτητοποιούνται - όπως έχουν πράξει ήδη κάποιοι στην παρούσα Βουλή – και τότε διαπιστώνεται αν η κυβέρνηση έχει την πλειοψηφία.
Το βάρος των προβλημάτων σαφώς και πρέπει να μπαίνει στο ζύγι. Αν θεωρείς ότι η παρούσα κυβέρνηση είναι καταστροφική για τη χώρα (την οικονομία, τους θεσμούς, την κοινωνία) δεν της παρέχεις αριθμητική παράσταση ψευδεπίγραφης πλειοψηφίας. Η χώρα έχει κυβέρνηση. Αν διαθέτει την πλειοψηφία ας το ψηφίσει.
