Του Τάσου Ευαγγελίου
Ο Αλέξης Τσίπρας υιοθέτησε σε προσωπικό επίπεδο τη ρητορεία του διχασμού και τους χαρακτηρισμούς των στελεχών του περί ακροδεξιάς ως προς το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Χαρακτηρίζοντας από το βήμα της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ ακροδεξιό κόμμα τη Ν.Δ. (μίλησε μάλιστα για υβριδικό κόμμα μεταξύ ακροδεξιάς και νεοφιλελευθερισμού) έθεσε διχαστικά διλήμματα επαναφέροντας εμμέσως στο προσκήνιο με τον πλέον επίσημο τρόπο τα συνθήματα του 2015 «εμείς και οι άλλοι» και «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν», περιγράφοντάς τα με γλαφυρό τρόπο και δείχνοντας πως στο δρόμο για τις εθνικές εκλογές θα κυριαρχήσει σε όλα τα επίπεδα η πόλωση.
Παρουσιάζοντας το σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ «Η Ελλάδα της νέας Εποχής» με το οποίο θα πορευθεί το προσεχές διάστημα απευθύνθηκε στο στενό κομμάτικό του στελεχιακό δυναμικό, επιβεβαίωσε ότι η προεκλογική περίοδος έχει ξεκινήσει και το μόνο που παραμένει άγνωστο είναι η ακριβής ημερομηνία διεξαγωγής τους.
Μίλησε για ταξικούς όρους, επιχείρησε να δημιουργήσει συνθήκες ταξικής διαμάχης και απευθυνόμενος σε ένα παγωμένο κοινό που μετά βίας χειροκροτούσε και υποστήριξε πως ο ίδιος και η αριστερά που εκπροσωπεί δέχεται επίθεση από τις δυνάμεις του νεοφιλελευθερισμού και την Ελίτ. Μια Ελίτ που κατά καιρούς επικαλείται ως... φόβητρο, παραβλέποντας ότι μεγάλο τμήμα της τον έχει στηρίξει όχι μόνο κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης αλλά και στην πορεία προς την εξουσία.
Στη μακροσκελή ομιλία του επανέλαβε κατ'' επανάληψη τα περί προπαγάνδας σε βάρος του και σε βάρος της κυβέρνησής του και κατήγγειλε γενικώς την ύπαρξη δυνάμεων στο κράτος που ακόμη αντιδρούν και προκαλούν προβλήματα επιδιώκοντας την «παλινόρθωση» του παλαιού καθεστώτος.
Υποτονικός και κουρασμένος, απογοητευμένος από τις εξελίξεις και την αδυναμία του κόμματός του να «σηκώσει κεφάλι», έχοντας παράλληλα απολέσει κάθε δυνατότητα επίκλησης ισχυρών διλημμάτων αρκέστηκε στο να κάνει αναφορές στην ιστορία της αριστεράς και να κάνει έναν απολογισμό των ετών της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.
Μίλησε για το τέλος των μνημονίων υποστηρίζοντας πως η χώρα απελευθερώνεται και αναλαμβάνει το χειρισμό της δημοσιονομικής της πολιτικής «χωρίς εξωτερικούς εξαναγκασμούς». Κατηγόρησε εκ νέου συνολικά τις προηγούμενες κυβερνήσεις, υπεραμύνθηκε της πολιτικής του στο ζήτημα της συμφωνίας των Σκοπίων, ενώ επανέλαβε τα περί ανάληψης πολιτικής ευθύνης για την εθνική τραγωδία στο Μάτι χωρίς και πάλι να ζητήσει μια συγνώμη.
Αντιθέτως επανέλαβε πως ευθύνες φέρουν οι προηγούμενες κυβερνήσεις διότι δεν αντιμετώπισαν την άναρχη δόμηση, επικεντρώνοντας μάλιστα την κριτική του στη Ν.Δ.
Αξιοσημείωτο ως προς το σύνολο της ομιλίας του είναι το γεγονός πως επιτέθηκε κατ επανάληψη στη Ν.Δ. και στον Κυριάκο Μητσοτάκη μίλησε για ακροδεξιά στροφή αλλά απέφυγε αναφορές στο ΚΙΝΑΛ και το ΠΑΣΟΚ, εκτιμώντας πιθανότατα πως υπάρχουν ακόμη ανοιχτά παράθυρα σύγκλισης στην προσπάθειά του να δημιουργήσει το αποκαλούμενο «αντιδεξιό μέτωπο».
Ανακοινώνοντας τέλος την πρότασή του για τοποθέτηση στη θέση του γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του Πάνου Σκουρλέτη άνοιξε το δρόμο του τελευταίου ανασχηματισμού της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ
